Uwaga Słuchacze

Zapraszamy na Walne Zebranie Sprawozdawczo - Wyborcze Słuchaczy

Stowarzyszenia Uniwersytet Trzeciego Wieku w Kutnie

w dniu 13 czerwca /WTOREK/ 2023 r. o godz. 11.00

w siedzibie Akademii Nauk Stosowanych Gospodarki Krajowej w Kutnie (daw. WSGK) ul. Lelewela.

W przypadku braku w pierwszym terminie obecności, co najmniej połowy członków uprawnionych

do głosowania – zebranie odbędzie się w drugim terminie w tym samym dniu o godz. 11.15;

PORZĄDEK WALNEGO ZEBRANIA

1. Otwarcie Walnego Zebrania.

2. Wybór Komisji mandatowej i stwierdzenie ważności Walnego Zebrania Członków
SUTW w Kutnie.

3. Wybór Przewodniczącego Walnego Zebrania.

4. Przedstawienie i zatwierdzenie porządku obrad.

5. Wybór sekretarza Walnego Zebrania.

6. Wybór Komisji uchwał i wniosków.

7. Wybór członków Komisji skrutacyjnej.

8. Przedstawienie sprawozdania Zarządu z działalności merytorycznej SUTW w Kutnie
za lata 2019 -2022.

9. Przedstawienie sprawozdania z realizacji działań finansowych SUTW w Kutnie
za rok 2022.

10. Przedstawienie sprawozdania Komisji Rewizyjnej SUTW w Kutnie za rok 2022.

11. Dyskusja.

12. Podjęcie uchwał:

a) w sprawie przyjęcia sprawozdania Zarządu z działalności merytorycznej
SUTW w Kutnie za lata 2019 -2022,

b) w sprawie przyjęcia sprawozdania Zarządu z realizacji działań finansowych
SUTW w Kutnie za rok 2022,

c) w sprawie udzielenia absolutorium Zarządowi SUTW w Kutnie z działalności
finansowej za rok 2022.

13. Zgłoszenie kandydatów do Zarządu SUTW w Kutnie.

14. Zgłoszenie kandydatów do Komisji Rewizyjnej SUTW w Kutnie.

15. Dyskusja.

16. Głosowania do Zarządu i Komisji Rewizyjnej SUTW w Kutnie.

17.Przedstawienie sprawozdania Komisji uchwał i wniosków.

18.Przedstawienie wybranych władz stowarzyszenia na podstawie wyników
głosowania.

19. Zamknięcie Walnego Zebrania.

ZARZĄD SUTW W KUTNIE 

…. czyli zaułki Delhi, święte krowy, złote świątynie i ...szokujące zwyczaje nad Gangesem, to tytuł ostatniego w tym semestrze wykładu dla SUTW , który odbył się
16 maja 2023 roku w Akademii Nauk Stosowanych Gospodarki Krajowej w Kutnie,
a uczestników spotkania przeniósł w świat odmiennej kultury, niezwykłych zapachów, smaków, kolorów i cudami architektury pan Michał Szulim. Podróżnik, autor bloga inspirowanego podróżami, twórca audycji radiowej „Miejsce za miejscem” w Radiu dla Ciebie, autor książek podróżniczych. To także wokalista, gitarzysta , kompozytor i autor tekstów w zespole Plateau.

Indie fascynowały Europejczyków od wieków. Poszukiwanie morskiej drogi do Indii zakończone sukcesem przez Vasco da Gama (1498) otworzyło nową epokę Wielkich Odkryć Geograficznych.
Indie są republiką położoną w Azji Południowej. Są drugim największym państwem pod względem liczby ludności
( 1.Chiny) oraz siódmym pod względem powierzchni. Indie były kolonią Wielkiej Brytanii, tzw. perłą w koronie. Pozostały brytyjskie naleciałości, jak choćby ruch lewostronny na drogach.
Obowiązująca waluta, to rupie. Język to- hindi, angielski i ok. 1000 innych dialektów. Jak podkreślił w swojej opowieści pan Michał, Indie są niesamowite, albo urzekną , albo zniechęcą. Religia to, hinduizm, islam i inne. Chrześcijanie stanowią 2,5 % populacji indyjskiego społeczeństwa. Mają ogromny szacunek dla zwierząt, tak nakazuje im religia hinduizmu. Krowy, zwane święte chodzą po chodnikach, leżą na ulicach, zaglądają do sklepików, skubią warzywa na straganach. Są nieodłącznym elementem indyjskiego krajobrazu. Wszystko, co pochodzi od krowy uważane jest za magiczne, uzdrawiające i święte. Święte krowy żyją do starości. W Indiach funkcjonują specjalne schroniska dla tych zwierząt.
Indie, to społeczeństwo kastowe. Kto urodził się w danej kaście, pozostaje w niej do końca życia. To jest przynależność dziedziczna. Stąd tyle kontrastów biedy i bogactwa, niesprawiedliwości w postaci setek tysięcy ludzi żyjących na ulicach w skrajnej biedzie, bez szansy na edukację i przyszłość. System kastowy polega na bardzo żywotnym w hinduizmie pojęciu czystości i nieczystości. Najniższą kastę stanowią, tzw. niedotykalni, czyli ci co mają kontakt ze skórą, a więc- rzeźnicy, osoby zajmujące się zwłokami.
Jedzenie jest wszędzie dostępne na ulicznych straganach, knajpach, dużo regionalnych potraw, zawiesistych sosów, orientalnych przypraw. Z higieną bywa różnie..., ale za to tanio można zjeść.
Pierwszym miastem, do którego pan Michał w swojej opowieści nas zabrał, to stolica Indii New Delhi, w której nie ma nigdy ciszy, zatłoczone ulice, korki, hałas, zapachy, kurz, smród. Jednocześnie miasto stanowiące największe centrum kultury, uniwersytetów, największych firm i korporacji, pięknych kolonialnych willi ,pałacy, budynków rządowych. Robi wrażenie Mauzoleum byłej premier Indiri Ghandii, która zginęła z rąk zamachowca. Tutaj znajduje się największa na świecie świątynia bahaistyczna w Indiach, która ze względu na swój kształt popularnie nazwana jest Świątynią Lotosu. Brama Indii – Łuk Triumfalny także robi wrażenie i nie tyko, również Muzeum Toalet. Zajrzeliśmy do malowniczego, niezwykle fotogenicznego różowego miasta – Dżajpur.  Nazwa pochodzi
z różowej barwy fasady budynków w obrębie Starego Miasta. Podziwialiśmy największy cud świata, grobowiec
z marmuru Tadż Mahal, symbol miłości , wzniesiony przez Sahadżahana na pamiątkę przedwcześnie zmarłej ukochanej żony. Dotarliśmy do najpiękniejszego i najbardziej romantycznego miasta na mapie Indii Udajpur
o przepięknej białej architekturze, z kilkoma jeziorami i mostami w środku miasta, zwanego też Wenecją Wschodu. W tym malowniczym mieście kręci się najwięcej indyjskich filmów.
Podróż po Indiach pan Michał zakończył dotarciem do rzeki Ganges, uważanej przez wyznawców hinduizmu za świętą rzekę – boginię. Pielgrzymi z całych Indii, choć raz w życiu przybywają nad jej brzegi, aby się wykąpać w jej wodach. Wierzą , że taka kąpiel oczyści ich z grzechów.
W wodzie także kąpią się zwierzęta.
Zwłoki zmarłych (kremacja)palone są na stosach drewna, co chwilę odbywają się kondukty pogrzebowe,
a kremacje trwają całą dobę. Nad rzeką czuć smród palonych ciał. Resztki wrzuca się do Gangesu, po której płyną kości.
Indie, to kraj wielu kontrastów z szybkim technologicznym rozwojem, największą ilością milionerów, analfabetów, żebraków, ludzi trędowatych, żebrzących dzieci. Rodziny są tradycyjne
a małżeństwa aranżowane . Hindusi są wegetarianami , wobec tego spożywają najmniej mięsa na świecie. Najważniejsza u nich jest kolacja . Kobiety ubierają się w przepiękne kolorowe stroje. Biały kolor oznacza żałobę, czerwony kolor stroju u kobiety oznacza - kobietę do wzięcia.
Dziękujemy panu Michałowi Szulimowi za opowieść o Indiach i zrozumieniu, bądź nie, przez nas Europejczyków kontrastów tego ogromnego kraju.

Elżbieta Żółtowska

Zdjęcia : S. Szadkowska

W ostatnią niedzielę kwietnia 30.04.2023 r. 50- cio osobowa grupa słuchaczy SUTW
w Kutnie, spędziła na niezapomnianym wyjeździe kulturalno turystycznym do Kórnika, Rogalina i Poznania.

Zwiedzanie Kórnika rozpoczęliśmy od przywitania się z Panią Wisławą Szymborską, która w tym roku obchodzi swoje setne urodziny, jak również została wybrana przez Senat RP Patronem Roku 2023. Nasza Noblistka mieszkała w Kórniku i tu ufundowano Jej przy promenadzie nad jeziorem Kórnickim ławeczkę z kotem.
Pięknie położony zamek w Kórniku otoczony fosą zrobił na nas duże wrażenie. Jedną z jego właścicielek była Jadwiga Zamoyska z domu Działoszyńska, ogłoszona przez Sejm RP patronem roku 2023. Angażowała się
w różne inicjatywy społeczne np. współtworzyła pierwszą w Polsce Zawodową Szkołę Gospodarstwa Domowego oraz Szkołę Domowej Pracy Kobiet.
W zamku zwiedziliśmy piękne komnaty z dużą ilością portretów rodzinnych, eksponatów przyrodniczych, etnograficznych oraz okazałą bibliotekę. Zamek jest otoczony ogromnym parkiem, w którym Tytus Działoszyński założył przepiękne Arboretum. Na powierzchni 30 ha znajduje się około 3000 gatunków roślin w tym 70 odmian magnolii. Najstarsza z nich ma 170 lat. Mieliśmy tę możliwość upajać się ich pięknem, ponieważ o tej porze roku najpiękniej kwitną.
I w tym wspaniałym klimacie pojechaliśmy do Pałacu w Rogalinie, rodowej siedziby Kazimierza Raczyńskiego. Ten późnobarokowy zespół pałacowy otoczony jest pięknym ogrodem francuskim i ogromnym parkiem. Po zwiedzeniu pałacu mogliśmy pospacerować alejkami ogrodu i parku.
Następnym etapem naszej podróży był Poznań. I tu niespodzianka – nie ma Rynku, tylko wielki plac budowy. Ale
i tak nic nie powstrzymało nas, aby przejść się po Rynku ścieżkami wyznaczonymi przez budowlańców.
Dziękujemy Zarządowi SUTW, Ani Gontarek i Kindze Rozmarynowicz za zorganizowanie tak wspaniałego wyjazdu i prosimy o następne.

Stefania Szadkowska
Zdjęcia Stefania Szadkowska

10 maja 2023 r. w Dworku Modrzewiowym zapachniało wiosną.
Rozkwitły jabłonie, bzy, konwalie i niezapominajki.

Było to wyjątkowe spotkanie, bo czas przestał płynąć jak rzeka i zatrzymał się
w magiczny sposób. To nie bajka.
Bohaterami tego spotkania byli obecni słuchacze Uniwersytetu i tacy ,którzy z różnych powodów musieli przestać studiować i wziąć „dziekankę”, ale ich wcześniejsza działalność była bardzo istotna i dzięki temu na stałe wpisali się w historię naszego uniwersytetu.
To właśnie im czas zatrzymał się na 80 –siątce.

Numerem pierwszym w tej zacnej grupie, bo taki numer ma na legitymacji, jest Pani Maria Barbara Spera inicjatorka i współzałożycielka naszego Uniwersytetu, który w tym roku obchodzić będzie swoje 16-to lecie.
Oprócz niej w tym szacownym gronie znaleźli się: Marianna Banasiak, Kazimiera Błaszczyk, Daniela Buzak, Jadwiga Grabecka, Bożena Jóźwiak, Barbara Lach, Urszula Patelak, Michał Sinior, Wojciech Trzaskowski, Teresa Jędrzejczak, Wanda Koperska, Jadwiga Poterała, Janina Górska, Janina Kaczmarek, Maria Stępniak, Barbara Dębicka, Zofia Kłodnicka, Ludwik Olesiński.
Na pamiątkę tego spotkania, każdy z honorowych gości, wraz z serdecznymi życzeniami od Zarządu otrzymali obraz malowany wełną. Prace te powstały podczas warsztatów, które prowadziła Halina Wastowska.
Uroczystość uświetnili zaproszeni goście w osobach: Prezydent Miasta Kutno Zbigniew Wdowiak oraz Starosta Powiatu Kutnowskiego Daniel Kowalik, który podarował przepyszny tort .
Wokół roznosił się różany zapach, a sprawiły to zapewne róże ,które naszym honorowym gościom podarował Prezydent Miasta Kutno Zbigniew Burzyński.
Była też lampka szampana, przy której odśpiewano gromkie 200 lat. To wszystko było dla ciała, ale i dla duszy też coś się znalazło. Pod koniec spotkania wiosna spłynęła poezją i piosenką. Był to montaż słowno muzyczny przygotowany przez Danutę Kawkę i grupę literacką.
Wszyscy śpiewali razem z Grechutą, Połomskim, Skaldami, Jeżowską i Danutą Rinn. Jeszcze długo po zakończeniu spotkania , po opustoszałych salach Kulturalnego Dworku wędrowała Wiosna ,
a wokół niej zapach kwitnących jabłoni, konwalii i niezapominajek.

Marlena Kluk
Zdjęcia: Stefania Szadkowska

Kolejna, wspaniała zabawa, która się odbyła w Restauracji „Awis” dnia 22.04.2023 r., pokazała nam jaką „MOC” ma Trzeci Wiek .
Czego tam nie było: wężyki, kółeczka, pociągi, tańce parami, trójkami i hulanki solowe.
Wirowały kolorowe sukienki pań, błyszczały oczy panów uśmiechały się usta - Wszystkich!!!
Od czasu do czasu, szczególnie po zbyt intensywnych ruchach tanecznych, zdarzały się małe zadyszki. Nic to jednak nie znaczyło, bowiem seniorzy twierdzili, że „ jak się bawić, to na całego”.
Piosenka „Ali Baba” rozgrzała tańczących do „czerwoności”, bo to właśnie taniec naszej młodości –Twist!. Nikogo nie bolał kręgosłup, nikomu nie trzeszczały stawy, a gdyby nawet , to nic nie było w stanie zatrzymać nas w tańcu. Trzeba przyznać, że ta grupa wiekowa naprawdę umie się cieszyć życiem. Zatem żyjmy wszyscy jak najpiękniej,
a najlepiej – bawiąc się.
Podziękowania Dla Rady Słuchaczy SUTW za zorganizowanie tak wspaniałej imprezy.

Elżbieta Olejnik
Zdjęcia: Michał Sinior, Ala Jabłońska

04.04.2023 r. ( w imieniny miesiąca ) dla członków SUTW w Kutnie oraz zaproszonych gości, Pan Jacek Łapiński wygłosił wykład p.t. „ Z uśmiechem Ci do twarzy! Dobry humor - lepsze życie"
"Z uśmiechem nam do twarzy" Jesteśmy wtedy piękniejsi, zauważalni, zdrowsi, lepsi. Ale najpierw trzeba nauczyć się uśmiechać. Nauczyć się wywoływać z siebie uśmiech. Zacząć od rana czynić dzień radosnym. Zamiast siadać przed telewizorem i bezmyślnie patrzeć w ekran - zrobić coś szalonego. Jeśli brak pomysłu, to po prostu zwyczajnie przez okno obejrzeć niebo, słońce, przyrodę, ludzi.
Wyjść do ludzi i dać im siebie radosną / radosnego) i uśmiechniętą/ uśmiechniętego. "Uśmiech rodzi uśmiech". Zatem ponurej osobie podaruj swój uśmiech. To działa, spróbuj. Efektywniej działa niż masaż, ruch, gimnastyka (choć też są potrzebne).
"Uśmiech to zdrowie". Zdrowie - psychiczne. Ruch - zdrowie fizyczne. I o to nam chodzi. W każdym wieku, ale ludziom "Starszakom" - w szczególności.
Nie tłumić emocji, ani dobrych, ani złych. Omijajmy ludzi "toksyków". Szukajmy przyjaznego towarzystwa, np.
w SUTW, do Kulturalnej Kawiarenki na herbatkę i porozmawiać, zagrać w gry planszowe i inne, żeby nie być samemu. Tam mamy siebie nawzajem. Człowiek w towarzystwie uśmiecha się aż 30 razy częściej. Dzieląc się radością, nie zmniejszamy jej zasobów w nas.
Radujmy się tym, że innym podarowaliśmy radość.
Na zakończenie, wykładowca zadał nam "Starszakom" pracę domową. Abyśmy - spacerowali, spotykali się, czytali - pasjonowali się, abyśmy zostali VIP(ami) co znaczy: "Wyjdź i potańcz"
No to do dzieła "Starszaki" !

Stenia Augsburg
Zdjęcia: Stefania Szadkowska

Wielkanoc, Wielkanoc Święta malowane,
Nabrały kolorów od barwnych pisanek…

29 marca 2023 r. powtórnie odwiedziłyśmy naszych Sąsiadów, czyli uczniów Szkoły Podstawowej nr 4 im. Mikołaja Kopernika w Kutnie. Tym razem uczestniczyłyśmy w zajęciach uczniów klas II i III, a tematem były WIELKANOCNE ZWYCZAJE.

Z dużym zainteresowaniem ze strony uczniów spotkały się nasze wspomnienia dotyczące dawnych tradycji związanych z przygotowaniem i przebiegiem Świąt :
- porządkowanie mieszkań i całych gospodarstw,
- tradycyjne ozdabianie jajek – kraszanki i pisanki,
- wypiekanie ciast, bab, kołaczy itp.
- przygotowywanie dań na świąteczne Śniadanie.
- uczestnictwo w obrzędach religijnych – święcenie pokarmów, liturgia,
- znaczenie Śniadania Wielkanocnego i tradycyjne zachowania oraz zabawy i konkursy z użyciem pisanek,
- Śmigus Dyngus
- dawne tradycje ludowe (Słomiaki, Baba itp.).
W trakcie naszych wspomnień dzieci zadawały pytania i opowiadały o własnych doświadczeniach związanych z Wielkanocą.
Ciąg dalszy zajęć to malowanie i ozdabianie jajek bibułkami, koralikami, cekinami itp. Oczywiście starałyśmy się „pomagać” naszym Sąsiadom w tej, wielkanocnej pracy.
Było nam bardzo miło móc wziąć udział w tym ciepłym spotkaniu. Cieszymy się, że znów miałyśmy możliwość spotkania się z Wami – Danuta Zieńkowicz (Rada Słuchaczy), Danuta Kawka, Marlena Kluk, Wanda Majchrowicz, Róża Banasiak i Stefania Szadkowska.
Dziękujemy !!!

Danuta Kawka
Zdjęcia: Stefania Szadkowska

W dniu 28.03.2023 r. odbył się kolejny wykład dla słuchaczy i SUTW i gości, na temat
„Zabytek ukryty w miejskim pejzażu” - rewitalizacja pałacu podróżnego Augusta III Wettyna i adaptacja do celów muzealnych ", który przeprowadził dr Piotr Stasiak.

Rewitalizacja jest prowadzona pod czujnym okiem Woj. Urzędu Zabytków w Łodzi. Historyczny obiekt z połowy XVIII w. - unikalny w skali europejskiej leżący na trakcie pocztowym między Dreznem a Warszawą. Jest to drezdeński barok szachulcowy- będący prywatnym obiektem króla. Do 2011 r. trwały prace związane ze stanowieniem praw własnościowych, z kwerenda dokumentów m. in. w Dreźnie, pozyskiwaniem środków... Prace badawcze: w tym archeologiczne/ np. pod murami XIX wiecznej wozowni, znaleziono XVI w. kawałki ścian, które uległy spaleniu/ stanowiły kolejny etap rewitalizacji.
Figurę dynamicznego ptaka zrywającego się do lotu - na podstawie rysunku Waltera ( maniera baroku) odtworzył toruński artysta rzeźbiarz Krzysztof Jajszczyk. Symbol orła białego spajał historię polską z saską. Pięknie zdobione w blasze ornamenty- lukarny dachowe zostały zrekonstruowane zgodnie z pierwowzorem, jak również odtworzono skrzydła okienne i drzwiowe. Znaleziono również kafle piecowe ( 3 wzory), które będą zdobiły piece wymurowane w poszczególnych pomieszczeniach. Wystrój sal i kaplica dzięki ówczesnemu malarstwu będzie zbliżony do oryginału. Wehikuł czasu, który przeniesie nas w czasy saskie otworzy podwoje unikatowego w skali europejskiej pałacu podróżnego w drugi weekend września 2023 roku.

Jolanta Baranowska – Komorowska
Zdjęcia: Stefania Szadkowska

21 marca 2023 roku w Szkole Podstawowej nr 4 im. Mikołaja Kopernika w Kutnie przy ul. Narutowicza 22 odbyło się miłe spotkanie. Na zaproszenie uczniów Szkoły przybyliśmy do szkolnej sali gimnastycznej, my, czyli członkowie Stowarzyszenia Uniwersytet Trzeciego Wieku w Kutnie, którego to siedziba mieści się w Modrzewiowym Dworku przy ul. Narutowicza 20 a więc po sąsiedzku ze szkołą.
Gości, czyli nas, w imieniu społeczności szkolnej powitała Dyrektor Szkoły Pani Katarzyna Narkiewicz, która przybliżyła działalność placówki w zakresie edukacji, tradycji, pracy na rzecz kraju, miasta i środowiska. Jak poinformowała, od kilku lat praca uczniów polega na przyjmowaniu i realizacji programów o różnym charakterze. Opisywane spotkanie wpisało się w ciąg działań i akcji popularyzujących postać i dzieło Wielkiego Polaka Mikołaja Kopernika, jako „znamienitego uczonego, który zmienił postrzeganie świata”, podkreślając, że był to prawdziwy człowiek renesansu – prawnik, urzędnik, dyplomata, lekarz, duchowny i doktor prawa kanonicznego. Zajmował się również astronomią i astrologią, matematyką, ekonomią, strategią wojskową itp. Senat RP na swym posiedzeniu jednogłośnie podjął uchwałę ustanawiającą na terenie RP rok 2023 rokiem Mikołaja Kopernika.
W tym też roku przypada 550 rocznica urodzin i 480 rocznica śmierci wielkiego uczonego.
Jak przystało na gospodarzy, uczniowie klas młodszych oraz klasy przedszkolnej przedstawili nam program artystyczny popularyzujący bohatera projektu a zarazem patrona szkoły. Zresztą nie ma chyba ucznia w szkole, który by nie wiedział, kim był i czego dokonał żyjący na przełomie XV i XVI wieku Mikołaj Kopernik.
Nam, gościom, też nie trzeba było wiele tłumaczyć. Na tle ciekawej scenografii podziwialiśmy tematyczne piosenki i układy taneczne w wykonaniu stremowanych młodych artystów. Wzruszaliśmy się nawet widocznym, ogromnym zaangażowaniem wykonawców w jak najdokładniejszy przekaz artystyczny prezentowanego programu. Mogliśmy też dostrzec staranność wykonania prac plastycznych zgromadzonych na wystawce.
Program uzupełniały uczennice i uczniowie klas starszych, prezentując zebranym niektóre osiągnięcia wypracowane w trakcie innych projektów realizowanych w szkole. Były to między innymi prace plastyczne, czy warsztaty języka angielskiego. Obejrzeliśmy też pokaz udzielania pierwszej pomocy poprzez przeprowadzenie na makietach resuscytacji krążeniowo-oddechowej.
Podczas spotkania mogliśmy też obejrzeć w trakcie prezentacji multimedialnej animację planet Układu Słonecznego.
W naszym (członków Stowarzyszenia Uniwersytet Trzeciego Wieku w Kutnie) imieniu członkini Rady Słuchaczy Danuta Zieńkowicz podziękowała za umożliwienie nam poznania naszych młodych Sąsiadów, podziwiania ich pasji i dokonań oraz sposobów poszerzania przez nich wiedzy. Oprócz słodyczy dla artystów podziękowaliśmy tym wszystkim, którzy przyczynili się do wspólnego spędzenia miło i pożytecznie czasu, gorącymi brawami, mając nadzieję i wzajemnie, że to spotkanie okaże się początkiem naszej współpracy w różnych przedsięwzięciach.

D Z I Ę K U J E M Y !!!!


Opracowanie: Danuta Kawka
Zdjęcia: Stefania Szadkowska

W czwartek 16 marca 2023 roku Hanna Gontarek zorganizowała dla słuchaczek
i słuchaczy SUTW w Kutnie wyjazd kulturalny do Teatru Muzycznego w Łodzi na musical „Złap mnie, jeśli potrafisz”, oparty na scenariuszu przebojowego filmu wytwórni Dream Works z Leonardem di Caprio.
Było bardzo hollywoodzko, widowiskowo, zabawnie, a momentami dramatycznie, bowiem historia głównego bohatera wzorowana na autentycznej postaci Franka Abagnale'a oparta była na jego problemach z rodzicami, rozpadzie ich związku, co było bardzo mocne w spektaklu zaznaczone.
W wieku 16 lat Frank Abagnale postanawia uciec z domu i rozpocząć przygodę życia. Nie ma nic oprócz chłopięcego uroku i wielkiej wyobraźni. Z milionami dolarów w sfałszowanych czekach Frank żyje więcej niż jednym życiem: jest pilotem, prawnikiem, lekarzem.
Niestety poczynania Franka zwracają uwagę agenta FBI, Carla Hanratty’ego.
Zaczyna się tytułowy pościg.
Było to niezwykle efektowne muzyczne widowisko, pełne numerów tanecznych czasem przechodzące w rewię , czasem w komedię, ale moc tego musicalu tkwiła w bardzo dobrej dramaturgii, której cała historia oparta była na wielkim dramacie rodziny i głównego bohatera.
Zachwyciła nas widzów także spektakularna scenografia, polegająca na sprawnym przemieszczaniu się między planami i dynamiczne podążanie za wartką akcją opowieści oraz wspaniała obsada aktorska .
Spektakl wyreżyserował Jakub Szydłowski.

Dziękujemy Hani Gontarek za te wspaniałe przeżycia, zwłaszcza za przeniesienie nas w swingujące lata 60.

Opracowanie: Elżbieta Żółtowska
Zdjęcia: Michał Sinior i Danuta Zieńkowicz

W środę 8 marca 2023 roku w Dworku Modrzewiowym, w ramach spotkań „Kulturalny Dworek” członkinie sekcji literackiej Stowarzyszenie Uniwersytet Trzeciego Wieku zaprezentowały z okazji Dnia Kobiet dla Pań i nie tylko, program słowno – muzyczny pt. „Piosenki Wojciecha Młynarskiego”, według scenariusza Danuty Kawki.

Panowie członkowie Zarządu i Rady Słuchaczy SUTW: Andrzej Zielonka i Zygmunt Pietrzykowski na wstępie spotkania złożyli Paniom życzenia. W miłej atmosferze przy pysznej kawie, herbacie i słodkościach wieczór umiliły nam piosenki artysty, który tak jak większość mężczyzn, wszystkie kobiety darzył ogromnym szacunkiem.
Koncert rozpoczął się piosenką „Niedziela na Głównym”, w której autor i wykonawca wspomina pewną niedzielę na Dworcu Głównym w Warszawie. Wsiadł do pociągu do Kutna. W naszym mieście poznał ciekawych ludzi, wesoło spędzali czas, brakowało pomysłów na zabawy „W co się bawić”. W czasie tego pobytu poznał miłą panienkę, podobno nawet się zakochał i był przeszczęśliwy, ale panienka rzuciła się w ramiona innego ułana - „Ułańska fantazja”. No cóż, nieszczęśliwą miłość opowiedział w piosence współpasażerom w pociągu podczas powrotu „Och, ty w życiu!”. W miejscu docelowym zaszedł do znanej sobie knajpki, by zaśpiewać kolegom „Polska miłość”. Nie omieszkał autor opowiedzieć o wczasowej miłości do panny Krysi w „Jesteśmy na wczasach”, no i oczywiście „Jest jeszcze panna Hela”. Ale oprócz miłości damsko – męskiej autor odniósł się do bezwarunkowej miłości matczynej, bo przecież „Nie ma jak u mamy’ oraz do miłości pomiędzy wnukami
a babcią „Po co babcię denerwować?”. Spektakl zakończył się piosenką bardzo optymistyczną ”Dziewczyny bądźcie dla nas dobre na wiosnę”. Zbliża się wiosna , pomimo jeszcze panującej na dworze zimowej aury, ale wkrótce miejmy nadzieję , że wreszcie do nas zawita, a my dziewczyny powiemy wtedy - czemu nie! Jak
w piosence krzywdy wam biedni chłopcy nie zrobimy!
Sprzęt audiowizualny, z którego popłynęły piosenki wykonane przez samego autora tekstów Wojciecha Młynarskiego w czasie spotkania obsługiwała Jolanta Baranowska - Komorowska. A słowną przeplatankę zaprezentowały: Danuta Kawka, Elżbieta Żółtowska, Barbara Ratajczyk, Jadwiga Grabecka, Jolanta Baranowska – Komorowska, Joanna Kicała –Kowalczyk, Stenia Augsburg, Marlena Kluk oraz Maria Chruścielska. Wydarzenie fotograficznie utrwaliła Stenia Szadkowska.
Dziękujemy gospodyniom „Kulturalnego Dworku” oraz uczestniczkom i uczestnikom spotkania za miły nastrój.


Autor: Elżbieta Żółtowska
Zdjęcia: Stefania Szadkowska

„Nic dwa razy się nie zdarza
i nie zdarzy. Z tej przyczyny
zrodziliśmy się bez wprawy
i pomrzemy bez rutyny”
(W. Szymborska)

Słowa te, to przewodnie motto kolejnego spotkania z poezją Wisławy Szymborskiej, która w tym roku dostąpiła zaszczytu, bycia postacią roku 2023.

Ta chwila z poezją poetki, laureatką nagrody Nobla, miała miejsce w środę 22 lutego 2023 r. o godz. 16:00
w Dworku Modrzewiowym, w ramach spotkań - „Kulturalny Dworek”.
Przygotowana ona została przez członków sekcji literackiej SUTW , do której scenariusz napisała Danuta Kawka, opiekująca się ,pod nieobecność Marii Wierzbickiej, sekcją.
Spotkanie rozpoczęła Stenia Augsburg, która przybliżyła nam w formie śpiewanej, wspomniany już wiersz poetki. Poprzez prezentowane fragmenty z jej życia, a przede wszystkim poprzez jej poezję, oczom słuchaczy ukazała się wyjątkowa kobieta, która mówi radości pisania, możliwości utrwalania zdarzeń i czasu, ale też i o zemście ręki, która jest wprawdzie śmiertelna, ale potrafi zamieniać okamgnienie w wieczność.
Jej poezję cechuje dowcip, lekkość i mądrość życiowa. Jest to głównie liryka osobista, refleksyjna o charakterze intelektualnym i moralistycznym.
Bohater Jej wierszy „żyje, więc się myli” – to punkt wyjścia postawy Szymborskiej wobec świata
i sztuki. Jest też w Jej poezji żal, że własne ciało jest pojedyncze, w nic nieprzemienne i jednorazowe, stąd słowa: … „ bo choćbym poszła górą, nie zakwitnę różą…”
Zastanawia się też, czym jest jednostka i byt. I dlaczego wszystko się dzieje tu i teraz.
I wreszcie miłość. Miłość, która cały realny świat zostawia po „ drugiej stronie”.
„Co świat ma z dwojga ludzi, którzy nie widzą świata?” Są to rozważania na temat szczęśliwej miłości, ale czy ona istnieje i czy każdy ma do niej prawo?. Na to pytanie nawet Szymborska nie potrafiła chyba odpowiedzieć.
A szkoda?
Jej poezja nie jest pozbawiona bolesnego akcentu, który chyba już na zawsze pozostanie w psychice tych, którzy przeżyli koszmar wojny. Najlepiej widać to w wierszu „Jeszcze”, bo jeszcze długo będą pamiętali transport w zaplombowanych wagonach. Te wspomnienia nie pozwolą spokojnie zasnąć: …” w zaplombowanych wagonach jadą krajem imiona,
a dokąd tak jechać będą, a czy kiedy wysiędą,
nie pytajcie , nie powiem, nie wiem…..”

Ten poetycki obraz poetki, a tym samym spotkanie zakończył wiersz, będący epitafium dla samej poetki: „Tu leży staroświecka jak przecinek autorka paru wierszy….”
Wszyscy, którzy uczestniczyli w tej wędrówce poprzez świat Wisławy Szymborskiej, nie tylko mogli ją bliżej poznać, ale także przekonać się, że za każdym razem ilekroć sięgniemy po jej wiersze, będziemy odkrywać ją na nowo.
To, że tak właśnie będzie, zawdzięczyć możemy świetnie przygotowanemu przez Danutę Kawkę scenariuszowi oraz osobom, które wzięły udział w jego urzeczywistnieniu. A są to: Danuta Kawka, Elżbieta Żółtowska, Stenia Augsburg, Maria Chruścielska, Jadwiga Grabecka, Jolanta Baranowska – Komorowska, Marlena Kluk, Joanna Kowalczyk i Barbara Ratajczyk.
Dodać jeszcze można, że spotkanie przebiegało w ciepłej atmosferze, przy płonących świeczkach, w aromacie pachnącej owocami herbaty.

W oparciu o scenariusz Danuty Kawki
Marlena Kluk
Zdjęcia: Stefania Szadkowska

To tytuł pierwszego w roku akademickim 2023 wykładu, który dla słuchaczek
i słuchaczy Stowarzyszenie Uniwersytet Trzeciego Wieku w Kutnie 21 lutego 2023 roku w sali wykładowej Akademii Nauk Stosowanych Gospodarki Krajowej
w Kutnie wygłosił pan Andrzej Latos.
Z zawodu leśnik, z zamiłowania:regionalista, społecznik, pasjonat przyrody, który
z upodobaniem popularyzuje wiedzę z zakresu ochrony środowiska przyrodniczego
i zabytków regionu kutnowskiego wśród młodzieży i mieszkańców.

Jak podkreślił pan Andrzej historia parku w Sójkach jest ciekawa, a dla samego autora sentymentalna, bowiem kilka lat mieszkał tu i pracował.
Historia dóbr w Sójkach sięga co najmniej XV wieku. W latach dwudziestych XIX wieku wzniesiono murowany dwór. W końcu XIX wieku został rozbudowany w stylu neogotyckim, wówczas też został założony park krajobrazowy, gdy właścicielem majątku był hrabia Jerzy Moszyński. Ostatnimi właścicielami była rodzina Koryznów.
Dwór otoczony był ponad 9 hektarowym parkiem krajobrazowym o rozbudowanej pięknej architekturze . Posiadał niezwykłe dendrologiczne bogactwo unikatowych i orientalnych gatunków drzew i krzewów , stawy rybne, zastawki, mostki i inne, świadczące o niezwykłej świetności parku. Park nie uległ zniszczeniu podczas II wojny światowej. Majątek przejęli Niemcy, a właścicieli wysiedlono. Największe zniszczenie i dewastacja nastąpiła po wojnie. Zaginął dawny świat. Właścicielom odebrano ich własność. Majątek rozparcelowano. Obszar parku wraz
z zachowanymi zabudowaniami gospodarczymi i dworem został podzielony między kilku użytkowników.
Przez 25 lat trwała największa w Polsce dewastacja dworów i towarzyszącym im parkom, w których wycinano wiekowe, pomnikowe drzewa. Losy parku w Sójkach były podobne jak innych parków dworskich w Polsce. Potem nastąpił okres ochronny, gdyż dopatrzono się, że są to cenne zabytki. Dwór w Sójkach przetrwał. Sprzyjał temu fakt, że przez wiele lat funkcjonowała tutaj szkoła podstawowa. Przez 29 lat działał w Sójkach w latach 1969 -1998 Instytut Badawczy Leśnictwa. I to właśnie dzięki pracownikom stacji, którzy prowadzili działalność naukową
i badawczą, przywrócono dawną świetność parku. Powstał pod względem dydaktycznym obiekt przyrodniczy. Nie zaczęły ginąć unikatowe i cenne gatunki drzew i krzewów. Powstały nowe nasadzenia. Sprowadzono w okresie działania stacji drzewa i krzewy pochodzące z syberyjskiej tajgi, Chin, Japonii, Korei, Ameryki Północnej, Azji Mniejszej i Europy Południowej. I tak pięknie kwitnący perukowiec podolski, wcześnie kwitnące oczary czy pachnące jaśminowce i wiele innych drzew i krzewów, których szczególne piękno objawia się o różnych porach roku. Powstała kolekcja lip, róż, wierzb paszowych, leszczyny, jabłoni ozdobnych, głogu, dębu wieloowocowego, sekwoi.
Dodatkowym walorem tego parku był fakt, że przez cały okres jego pielęgnacji utrzymywano naturalne trawiaste podłoże alei spacerowych, które fragmentami okresowo pokrywały się łanami stokrotek.
W okresie działania stacji badawczej zahamowano proces niszczenia parku, zostały naprawione zabytkowe mury, ogrodzono teren, wykonywano remonty zabudowań.
W 1998 roku nastąpiła w Polsce druga transformacja ustrojowa. Stację zlikwidowano, pracowników zwolniono,
a szkołę przeniesiono do sąsiedniej miejscowości. Nastąpiła ponowna dewastacja parku. W 2000 roku dwór
i część parku została nabyta przez obecnego właściciela, który oddał go do użytku jako hotel „Dwór Sójki” i ta część parku jest zadbana. Natomiast pozostała część, która nie ma uregulowanej własności jest zaniedbana, zarośnięta z leżącymi, powalonymi drzewami.
Pan Andrzej Latos przytoczył statystykę znikania gatunków przyrodniczych w parku w Sójkach. I tak w 1998 roku zarejestrowano 260 sztuk cennych przyrodniczo gatunków drzew i krzewów, w 2014 zostało 107 gatunków,
a w 2022 roku zostało tylko 70 sztuk.
Należy ubolewać, że do dziś nie ma rozwiązanej sprawy własności a ochrona tego obiektu, wpisanego do rejestru zabytków powinna leżeć na sercu zarówno władzom regionu, jak i też instytucjom ochrony przyrody.
Dziękujemy Panu Andrzejowi Latosowi za przybliżenie nam słuchaczom SUTW tej ważnej tematyki.

Opracowanie:Elżbieta Żółtowska
Zdjęcia: Stefania Szadkowska

Rok akademicki 2023 na SUTW w Kutnie rozpoczął się wyjazdem kulturalnym do Teatru Muzycznego w Łodzi na koncert karnawałowy pt. „Przeboje muzyki filmowej”.
W niedzielę 15 stycznia 2023 r. przenieśliśmy się wraz z artystami teatru w podróż muzyczną od Ameryki przez kraje europejskie do Polski. Soliści zafundowali nam wspaniałą i niezapomnianą ucztę duchową, prezentując największe przeboje muzyki filmowej wykonane w różnych aranżacjach, przepięknej karnawałowej scenografii oraz eleganckich bogatych strojach. Solistom towarzyszył balet a za pulpitem dyrygenta orkiestry Teatru Muzycznego stanął pan Daniel Nosewicz.
Dziękujemy Hani Gontarek za te wspaniałe przeżycia.

Stefania Szadkowska

„Jest w moim kraju zwyczaj, że w dzień wigilijny
Przy wzejściu pierwszej gwiazdy wieczornej na niebie,
Ludzie gniazda wspólnego łamią chleb biblijny
Najtkliwsze przekazując uczucia w tym chlebie.”

Tak pisał Cyprian Kamil Norwid, wspominając na obczyźnie ciepłe, rodzinne Święta Bożego Narodzenia, jedne
z najważniejszych Świąt, obchodzonych w Polsce tradycyjnie, przez stulecia. Wigilia Bożego Narodzenia, po dziś dzień, skupia członków rodzin przy świątecznych choinkach i stołach zastawionych postną kolacją, wymagając, by zaniechali wszelkich sporów, stwarzali atmosferę miłości, wzajemnego szacunku, zrozumienia, pomocy, wspólnoty w działaniu nie tylko na rzecz członów własnej rodziny oraz przekazywali tradycje i zachowania młodszym pokoleniom. Ciepłym uczuciom i serdecznym, szczerym życzeniom towarzyszył zwyczaj dzielenia się opłatkiem oraz wspólny śpiew kolęd.
Wigilijna tradycja stała się popularna i przeniknęła również do grup ludzi związanych ze sobą różnymi formami wspólnego działania tak na płaszczyźnie zawodowej jak i towarzyskiej.
Od początku istnienia SUTW, impreza wigilijna organizowana była i jest dla społeczności Stowarzyszenia.
W różnych sekcjach też utrzymuje się zwyczaj dzielenia się opłatkiem przed świąteczną przerwą w zajęciach. Tak też tradycyjnie w bieżącym roku obchodziliśmy wigilię w sekcji Literackiej. Zbiegła się ona z zakończeniem roku UTW.
15 grudnia 2022 r.
w Modrzewiowym Dworku przy świątecznej choince i „wigilijnym stole” spotkali się członkowie sekcji Literackiej
z opiekunką sekcji a zarazem twórczynią programu działania sekcji oraz wykładowczynią Marią Wierzbicką. Ponieważ wśród członkiń sekcji są Koleżanki, które od lat popularyzują poezję na organizowanych w Dworku Modrzewiowym i nie tylko ( wycieczki dla aktywnie działających członków Stowarzyszenia) spotkaniach poetyckich, do nich należał pierwszy punkt spotkania. Obecni wysłuchali wierszy Juliana Tuwima, Leopolda Staffa, Ludwika Jerzego Kerna, Cypriana Kamila Norwida i innych. W świątecznym programie wg scenariusza Danuty Kawki wiersze recytowali: Stenia Augsburg, Jolanta Baranowska-Komorowska, Jadwiga Grabecka, Danuta Kawka, Joanna Kicała-Kowalczyk, Marlena Kluk, Barbara Ratajczak, Maria Wierzbicka i Elżbieta Żółtowska. W skład programu wplecione były również kolędy, śpiewane przez wszystkich uczestników spotkania.
W świątecznej atmosferze, jaką stworzyła poezja i kolędy Maria Wierzbicka złożyła wszystkim zebranym ciepłe życzenia Wesołych Świąt oraz wiele zdrowia i pomyślności w realizacji własnych zamierzeń w nadchodzącym roku. Wszyscy wszystkim, jak każe tradycja dzieląc się opłatkiem złożyli wzajemnie serdeczne życzenia.
Były również podziękowania dla Marii Wierzbickiej za profesjonalizm i serdeczność, z jaką przekazuje swoja bogatą wiedzę literacką członkom sekcji, ciepłe słowa dla starościn sekcji Danuty Kawki i Jolanty Baranowskiej-Komorowskiej oraz wyrazy uznania dla gospodyń pomieszczeń Dworku Haliny Głogozy i Danuty Konopczyńskiej. Każdy z uczestników tego pełnego świątecznego uroku spotkania opuszczał Modrzewiowy Dworek ze świątecznym upominkiem. Wszyscy mieli też możliwość obejrzenia prac plastycznych, wykonanych przez członków sekcji plastycznej a inspirowanych poezją z tomiku „Ballady i romanse” Adama Mickiewicza.
Wesołych Świąt i Szczęśliwego Nowego 2023 roku!!!,
w którym znów rozpoczniemy następny rok akademicki w naszym Stowarzyszeniu UTW !!!!!

Opracowanie: Danuta Kawka
Zdjęcia: Stefania Szadkowska

13 grudnia 2022 r. w sali widowiskowej Kutnowskiego Domu Kultury zebrali się członkowie Stowarzyszenia Uniwersytet Trzeciego Wieku w Kutnie i zaproszeni goście by w sposób tradycyjny, jak co roku złożyć sobie wzajemnie życzenia z okazji zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia i podsumować działalność Uniwersytetu
w mijającym roku. Spotkanie otworzyła Przewodnicząca Zarządu Stowarzyszenia Uniwersytet Trzeciego Wieku w Kutnie Maria Wierzbicka.
Powitała zaproszonych gości w osobach: Prezydenta Miasta Kutno Zbigniewa Wdowiaka, Dyrektora Kutnowskiego Domu Kultury Radosława Rojewskiego i Zastępcę Dyrektora Panią Weronikę Lenarczyk, Przewodniczącą Klubu Złotego Wieku Jolantę Gajdę i innych przedstawicieli instytucji i stowarzyszeń kutnowskich oraz przedstawicieli mediów.
Omawiając działalność Stowarzyszenia w roku akademickim 2022 Maria Wierzbicka przypomniała obecnym, że mijający rok był poprzedzony trudnym dla wszystkich czasem, w którym panowały ograniczenia związane
z zaistniałą na terenie całego kraju pandemią. W tym czasie działalność Uniwersytetu była zawieszona i dopiero
w bieżącym roku została wznowiona.
Zmianie uległa również organizacja roku akademickiego. Dotychczas termin zajęć pokrywał się z obowiązującym na terenie całego kraju terminem roku szkolnego a od 2022 roku Stowarzyszenie funkcjonuje w ramach roku kalendarzowego. Jest to wygodniejsze z uwagi na realizację proponowanych przez jednostki samorządu terytorialnego a podejmowanych przez SUTW projektów kulturalnych.
W roku 2022 w zajęciach organizowanych przez SUTW uczestniczyło 185 słuchaczy zrzeszonych w 14 sekcjach, zrealizowano 6 projektów i mikrograntów finansowanych przez Urząd Miasta i Starostwo Powiatowe, 7 wyjazdów do teatrów oraz cykl imprez w ramach całorocznej akcji Kulturalny Dworek.
Przewodnicząca Zarządu podziękowała członkom Zarządu Stowarzyszenia, członkom Komisji Rewizyjnej, członkom Rady Słuchaczy, Starostom sekcji oraz wszystkim słuchaczom UTW za aktywne uczestnictwo
w pracach podejmowanych przez Stowarzyszenie. Słowa podziękowania za zaangażowanie w pomoc organizacyjną i merytoryczną Maria Wierzbicka skierowała również w stronę przedstawicieli instytucji
i stowarzyszeń, które wspomagały działalność SUTW w roku 2022. Były to: Miasto Kutno, Starostwo Powiatu Kutnowskiego, Kutnowski Dom Kultury, Muzeum Regionalne w Kutnie, Akademia Nauk Stosowanych Gospodarki Krajowej w Kutnie, Dyrekcje szkół kutnowskich (SP nr 1, SP nr 4, II LO im. Jana Kasprowicza, LO im. Zbigniewa Religi), ZO Związku Nauczycielstwa Polskiego w Kutnie), Biuro Rachunkowe PROZYSK itp.
Wiceprezydent Miasta Kutno Zbigniew Wdowiak podziękował Przewodniczącej Zarządu SUTW, członkom Zarządu oraz zebranym słuchaczom za całoroczną aktywną pracę umożliwiającą kutnowskim seniorom dbałość o zdrowie
i kondycję fizyczną oraz zaspokajanie potrzeb społecznych i kulturalnych. Życzył wszystkim dalszej aktywnej działalności na rzecz najstarszych mieszkańców naszego miasta.
Świątecznie udekorowaną scenę zajęli aktorzy z naszego uniwersyteckiego Teatru „Czemu nie?” Przedstawili widowisko „Przepis na idealne Święta” wg scenariusza i w reżyserii Dominiki Staniszewskiej. Poezja
o tematyce świątecznej przeplatana była kolędami, które wraz z aktorami śpiewali uczestnicy spotkania.
Świąteczne, ciepłe spotkanie zakończyło się tradycyjnym, wigilijnym dzieleniem się opłatkiem, wraz z życzeniami zdrowia pomyślności i tego, by przyszły rok znów pozwolił jak najczęściej aktywnie spędzać czas w gronie Przyjaciół ze Stowarzyszenia Uniwersytet Trzeciego Wieku w Kutnie.
Dosiego Roku !!!!

Opracowanie: Danuta Kawka
Foto: Piotr Szatkowski