Uniwersytet Trzeciego Wieku

Kategorie:

Szybki kontakt:


Stowarzyszenie
Uniwersytet Trzeciego Wieku w Kutnie
Narutowicza 20, 99-300 Kutno
Dworek Modrzewiowy
tel. 570009655, email: sutw@utwkutno.pl

Przyjazne linki:

Polecamy
Polecamy




  • box
Śmiało, studenci, na wykłady śpieszcie się!
Niech wam ochoty nie odbiera trzeci wiek!
Ze źródła wiedzy mądrość duszkiem trzeba pić,
Bez nauki trudno żyć!
Wiedza radość w nas wyzwala,
Łączy ludzi z bliska, z dala,
Na samotność nie pozwala,
Wśród przyjaciół chce się żyć !
Łączcie pożytek z przyjemnością w UTW:
Tańczcie, malujcie, ćwiczcie ciało oraz mózg,
Chłońcie kulturę i zwiedzajcie piękny kraj,
Niechaj w sercach będzie maj!
W naszej uczelni wiele sekcji czeka cię:
Gwiazdą w teatrze bez problemu staniesz się,
Napiszesz powieść albo mądry, wzniosły wiersz,
Jakie to przyjemne jest!
Gdy chcesz zachować młodość, przyjdź do UTW,
Swoje marzenia możesz spełnić właśnie tu.
Śpiewajmy głośno, ile w piersiach starczy tchu:
„NIECHAJ TRWA NAM UTW !!!!!!!”
05
gru

Wolontariusz Roku 2024

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku        5 grudnia 2024 roku w Międzynarodowy Dzień Wolontariusza w sali widowiskowej Kutnowskiego Domu Kultury wyróżniono 40 osób, które poświęcają swój wolny czas na niesienie pomocy, organizację różnego rodzaju przedsięwzięć i wydarzeń, promocję kultury, rozwijanie zainteresowań i zdolności oraz zdrowy sposób spędzania wolnego czasu.
        W tym roku do ogłoszonego przez Prezydenta Miasta Kutno naboru do tytułu „Wolontariusz Roku 2024”, zostały zgłoszone przez organizację oraz grupę studentów SUTW, nasze 3 Koleżanki, długoletnie studentki Stowarzyszenia Uniwersytet Trzeciego Wieku w Kutnie. Tytuł „Wolontariusz Roku 2024” otrzymała:
- Zofia Kowalewska – pełniła funkcję sekretarza w Zarządzie, stworzyła i aktualizuje bazę członków SUTW, prowadzi nieodpłatnie zajęcia – „ćwiczenia na krześle”, opracowuje ciekawy zestaw ćwiczeń i dostosowuje do możliwości każdego uczestnika. Mobilizuje do aktywności fizycznej, dzięki której seniorzy odzyskują chęć do życia i lepsze samopoczucie. Zaraża pozytywną energią, jest przykładem osoby niezwykle zorganizowanej i wykorzystującej każdą minutę na ćwiczenia,
- Czesława Markiewicz - pracuje społecznie od wielu lat prowadząc nieodpłatnie zajęcia dziewiarskie, wykonywała wszelkie ozdoby świąteczne noworoczne i wielkanocne, przygotowywała własnoręcznie ubrania dla grupy teatralnej, wykonywała różne przedmioty artystyczne dla innych sekcji, które tego potrzebowały. Ogromny talent, swoją wiedzą i umiejętnościami dzieli się z innymi.
- Stefania Szadkowska - jest słuchaczem SUTW w Kutnie od początku założenia, czyli od 2007 roku pełniła społecznie funkcję jako starosta sekcji turystycznej i języka angielskiego, występowała w sekcji teatralnej ,,Maska 2”. W 2014 roku wybrana została do składu Zarządu jako członek Zarządu. Odpowiedzialna za kontakt z mediami, prowadziła stronę internetową oraz była opiekunem sekcji języków obcych, sekcji teatralnej, sekcji plastycznej. Od 2023 roku pełni funkcję skarbnika Zarządu. Podczas swoich kadencji wykonywała zdjęcia na wszystkich imprezach, wykładach, spotkaniach, które zamieszczane były na stronie SUTW, w mediach oraz kronice naszego Stowarzyszenia. Profesjonalistka, odpowiedzialna, sumienna, motywuje do działania, dobry organizator.
        Ogromne zaangażowanie nagrodzonych Koleżanek w pracę na rzecz SUTW jest doceniane od wielu lat, zawsze można na nie liczyć, we wszystko co robią wkładają całe swoje serce, są wzorem do naśladowania.

        Wszystkim nagrodzonym Wolontariuszom dziękował i życzył motywacji, sił do dalszej pracy, zaangażowania i samych sukcesów Prezydent Miasta Kutna Mariusz Sikora, jego zastępcy – Jacek Boczkaja i Zbigniew Wdowiak, a także Przewodniczący Rady Miasta – Paweł Markiewicz.
        Uroczystą Galę uświetniły występy artystyczne dzieci i młodzieży z Kutna. W holu KDK zorganizowano kiermasz rękodzieła wykonanego przez członków fundacji i stowarzyszeń kutnowskich.

Gratulujemy!!!

Tekst i zdjęcia: Teresa Gruszczyńska

30
list

Aktywny Senior w Łódzkim

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku        W dniu 30 listopada 2024 roku w Zatoce Sportu Polityki Łódzkiej odbyło się spotkanie podsumowujące realizację zajęć Programu „Aktywny Senior w Łódzkim”.
        Z naszego Stowarzyszenia Uniwersytet Trzeciego Wieku w Projekcie brało udział 20 osób i na podsumowaniu w Łodzi reprezentowała nas grupa 8 osobowa łącznie z instruktorem prowadzącym zajęcia. Po części oficjalnej ok. 250 uczestników spotkania, którzy reprezentowali 30 grup z całego województwa mieli okazję wysłuchania wielu ciekawostek, spojrzenia na wiele sytuacji z innej perspektywy i praktycznych porad w następujących wykładach:
• Późna dorosłość – jesień życia, czy wiosna możliwości?”- dr Monika Mularska-Kucharek – doktor nauk humanistycznych w zakresie socjologii i psycholog,
• „Czy media nami manipulują? Bądź świadomym odbiorcą informacji”- młodszy inspektor mgr Joanna Kącka – wieloletnia Rzeczniczka Komendanta Wojewódzkiego Policji w Łodzi,
• „Jak spędzić zdrowo święta (i nie zwariować)” – mgr dietetyki Katarzyna Pękala-Kaźmierczak
        Uczestnicy spotkania również w tych kuluarowych rozmowach bardzo pozytywnie ocenili Projekt oraz spotkanie podsumowujące i oczekujemy na kolejne.

Tekst: Teresa Gruszczyńska
Zdjęcia: Beata Bartel i Teresa Gruszczyńska


26
list

Dlaczego literatura jest nam potrzebna w życiu

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku        W dniu 26 listopada 2024 roku w Akademii Nauk Stosowanych Gospodarki Krajowej studenci SUTW mieli możliwość wysłuchania wykładu Pani Oli Kołodziejek „Dlaczego literatura jest nam potrzebna w życiu?”. Nasz gość to kutnianka, poetka, autorka opowiadań angażująca się w działania związane z promocją kultury i czytelnictwa. Koordynuje festiwale (Festiwal Złoty Środek Poezji, Festiwal na Faktach), współpracuje z młodzieżą w ramach zajęć literacko-językowych, organizuje i prowadzi spotkania z autorami poezji, prozy i reportaży. Jest autorką dialogów dubbingowych do seriali dla dzieci i współredaktorką literackiego magazynu Drobiazgi. Ola Kołodziejek jest jedną z 40 osób, która otrzymała stypendium twórcze Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na 2024 rok w dziedzinie „literatura”.
        W trakcie wykładu przedstawiono nam jak ważna jest literatura i jaką rolę spełnia w zależności od czasów w jakich żyjemy (duchowa potrzeba bezpieczeństwa, ku pokrzepieniu serc, dawała wewnętrzną siłę w walce).         Dowiedzieliśmy się, że wieloletnie badania dotyczące czytelnictwa przeprowadzone na Uniwersytecie Yale potwierdziły, że czytanie książek (literatury pięknej, popularno-naukowej) codziennie przez 30 minut ma ogromny wpływ na jakość i długość życia (zwiększa wiedzę, świadomość, otwartość na świat, empatię, mózg rozwija się i zwiększa swoją objętość, wstrzymuje procesy starzenia mózgu, spowalnia chorobę Alzheimera, profesorowie żyją dłużej).
        Pani Ola Kołodziejek w interesujący a zarazem jakże prosty sposób nazwała wszystko to, dlaczego sięgamy po książkę i nieraz zarywamy noc by tylko ja dokończyć. Czytanie książek jest ważna w życiu bo:
- jest źródłem wiedzy,
- buduje wspólnotę na różnych poziomach – utożsamianie się z bohaterem,
- jest narzędziem wzbogacającym język – większy zasób słów, łatwość mówienia o rzeczach abstrakcyjnych,
- przeżycia estetyczne pobudzają emocje,
- czytanie dla samego piękna języka,
- jest formą spędzania wolnego czasu – funkcja rozrywkowa,
- można skonfrontować swoje poglądy z poglądami innych – otwiera nasze głowy na perspektywy inne niż do tej pory żyliśmy, zrozumienie i rozważenie,
- literatura ma moc niesienia pocieszenia – na chwilę zapominamy o tym co dzieje się wokół nas, o troskach, chorobach, pomaga w stresie,
- poszerza wyobraźnię – utożsamiamy się z postaciami.
        Poezja spełnia szczególnie ważną rolę w czasach, w których obecnie żyjemy, czasach gonitwy, pędu, internetu, mediów społecznościowych. Wymaga ona by zatrzymać się na moment, skupić, odrzucić chaos będący wokół nas, zrozumieć autora co nam przekazał i po swojemu zinterpretować.
        W zależności od naszych zainteresowań sięgajmy jak najczęściej po książkę. Mamy przecież dużo czasu, a jesień naszego życia niech zamieni się w wiosnę.
Dziękujemy!
        Wykład ten wchodzi w skład zadania publicznego ,,Edukacja kulturalna dorosłych” dofinansowanego przez Prezydenta Miasta Kutno.

Tekst: Teresa Gruszczyńska
Zdjęcia: Stefania Szadkowska

25
list

Zapoznanie się z zasobami biblioteki - prelekcja z pokazem

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku        W dniu 25 listopada 2024 roku w czytelni Miejskiej i Powiatowej Biblioteki Publicznej im. Stefana Żeromskiego odbyła się prelekcja przeprowadzona przez pracownika Biblioteki Pana Andrzeja Olewnika nt. „Zapoznanie się z zasobami bibliotecznymi”. Nasz prelegent to ceniony, nagrodzony licznymi odznaczeniami, medalami i odznakami historyk, regionalista, pasjonat dziejów Ziemi Kutnowskiej. Z wielkim przejęciem opowiadał i przedstawiał ciekawe pozycje książkowe opisujące dzieje Kutna, Żychlina, Krośniewic, dworki regionu kutnowskiego czy historię rodziny Oporowskich herbu Selima. Mogliśmy obejrzeć również pozycje książkowe dokumentujące np. losy mieszkańców Żychlina i okolic na przymusowych pracach dla Niemców, mobilizację marcową w 1939, operację łódzką w 1914 roku, czy bitwy i potyczki z czasów powstania styczniowego 1863-1864. Było kilka cennych pozycji autorstwa patrona Biblioteki – Stefana Żeromskiego a także polsko-żydowskiego prozaika urodzonego w Kutnie – Szaloma Asza piszącego w języku jidysz, autora powieści ,,Miasteczko” (inspirowane m.in. atmosferą domu rodzinnego w Kutnie). Na uwagę zasługują pozycje książkowe przekazane z dedykacjami np. od potomków autora lub jego samego. Ciekawa była również pozycja książkowa o życiu żydów napisana w języku jidysz a także „Zasady postępowania Sądowego Cywilnego” z 1864 roku. Bardzo interesujące były stare albumy z rodzinnymi zdjęciami osób we wspaniałych kreacjach i kapeluszach. Nie zabrakło również albumów dokumentujących historię zakładów pracy i ich produkcję np. „Miflex” i „Kraj”, okolicznościowych medali, numizmatów, pamiątkowego klucza do bram Bat-Yamu przekazanego Prezydentowi miasta Kutno Panu Krzysztofowi Debichowi w dowód przyjaźni. Interesujące były roczniki lokalnych czasopism Tygodnika Kutnowskiego z 1927 roku czy Wiadomości Kutnowskich z 1974 roku a także mapy tematyczne naszego regionu lub województwa np. kulinarne szlaki regionu łódzkiego (z przepisami potraw regionalnych), łowiska wędkarskie w regionie łódzkim, łódzki szlak konny, szlakiem obiektów militarnych regionu łódzkiego. Prawdziwymi perełkami był testament z 25 sierpnia 1826 roku, w którym testator Rembieliński rozporządza dobrami ziemskimi Krośniewic wraz z Pomarzanami oraz dobrami w mieście Dąbrowice a także oryginalna koperta z nienaruszonymi pieczęciami lakowymi, akt elekcyjny z 27 sierpnia 1764 roku, „Ustawy dla uczniów szkół publicznych” z 1828 roku opisujący obowiązki i prawa ucznia, mapa Kraju Warty z czasów II wojny światowej a także stara księga z metalowymi okuciami umożliwiającymi jej zamknięcie.
        Czas prelekcji Pana Andrzeja Olewnika szybko minął. Niestety nie obejrzeliśmy wszystkich przygotowanych przez Niego eksponatów, gdyż ograniczeni byliśmy czasowo. Z niecierpliwością czekamy na kolejne… Dziękujemy!!!
        Organizatorami „spotkania” z zasobami bibliotecznymi byli Irena Tomczak i Zygmunt Pietrzykowski z Rady Słuchaczy SUTW.

Tekst i zdjęcia: Teresa Gruszczyńska

23
list

Wyjazd edukacyjno-turystyczny do Łodzi

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku        W dniu 23 listopada 2024 roku studenci SUTW w ramach wyjazdu edukacyjnego-turystycznego zorganizowanego przez Hannę Gontarek do Teatru Małego w Manufakturze w Łodzi mieli niecodzienną przyjemność obejrzeć komedię „Wesoły wdowiec” w reżyserii Witolda Łuczyńskiego oraz Dariusza Sosińskiego. Tytułowy bohater to świeżo upieczony, szczęśliwy wdowiec Thomas (Witold Łuczyński), który wyzwolił się spod kurateli pobożnej i pruderyjnej żony. W oczekiwaniu na ogromny spadek, nie zapowiadając swojej wizyty, przyjeżdża z prowincji do Londynu i zjawia się w progu małego mieszkanka swojego syna Richarda (Jakub Jakubiec) i synowej Harriet (Dominika Hudziec). Burzy ich spokój i rzuca się w wir wielkomiejskiego nocnego życia. Bogate towarzysko, nocne życie wdowca doprowadza synową do szewskiej pasji. Jesteśmy świadkami wartkiej, pełnej gwałtownych zwrotów akcji i nieporozumień. Czy do domu syna i synowej powróci rodzinny spokój? Jak wesoły wdowiec wykorzysta oczekiwany spadek? Jak zmieni się jego życie i czy znajdzie swoją miłość?

        Grupa studentów SUTW przed spektaklem odwiedziła Muzeum Miasta Łodzi mieszczące się w dawnym Pałacu Rodziny Poznańskich. Usłyszeliśmy historię Izraela Kalmanowicza Poznańskiego, który w 1834 roku jako niemowlę przybył z rodzicami i rodzeństwem z Aleksandrowa Łódzkiego do Łodzi. Zajmowali się handlem i wkrótce dołączyli do grona zamożnych żydowskich kupców. Najmłodszy spośród licznego rodzeństwa Izrael jako jedyny ukończył szkołę powszechną i zdobył zawód handlowca. Dzięki sprzyjającej koniunkturze i zaradności skromny kupiec przeobraził się w bogatego przemysłowca. Stworzył jedno z największych przedsiębiorstw produkcji tanich wyrobów bawełnianych w Królestwie Polskim i Cesarstwie Rosyjskim. W ciągu niespełna pół wieku fabrykant stał się jednym z trzech łódzkich „królów bawełny”.
        Izrael Poznański zakupił w 1877 roku piętrowy, murowany dom z wolnostojącymi zabudowaniami, placem i ogrodem, położony u zbiegu ulic Ogrodowej i Stodolnianej (obecnej Zachodniej). Z ogromnym rozmachem latami przebudowywał zakupiony dom, który pierwotnie pełnił przede wszystkim funkcje reprezentacyjno-handlowe, choć mieścił także część mieszkalną. Ostatnia przebudowa zainicjowana już po śmierci przez jego czterech synów zakończyła się w 1903 roku. Kłopoty finansowe sprawiły, że Poznańscy w okresie międzywojennym musieli opuścić swój pałac. Różne były losy pałacu, mieściły się w nim urzędy a obecnie również Muzeum Miasta Łodzi.
        Podczas zwiedzania Pałacu Rodziny Poznańskich, mogliśmy podziwiać obszerny i pięknie wykończony boazerią Hall Główny z kominkiem, nad którym umieszczono pejzaż ułożony z kolorowych ceramicznych płytek. Wspaniałe drewniane schody prowadziły na wyższy poziom budynku. W reprezentacyjnej Sali Lustrzanej poczuliśmy się jak na dawnym balu. Rozrywce właścicieli i gości służyła także Sala Arkadowa, czyli połączenie pokoju do gier towarzyskich z palarnią. Wspaniała Wielka Sala Jadalniana, której ściany i sufit przyozdobiono rzeźbami osób, roślin i owoców była miejscem, w którym właściciele spożywali uroczyste posiłki, a w sytuacjach mniej oficjalnych korzystano z Małej Jadalni. Podziwialiśmy saloniki tematyczne czy też urządzone w egzotycznym stylu, sypialnie, gabinety, piękne meble, stare instrumenty muzyczne, srebra i porcelanę. Na uwagę zasługiwały portrety rodziny, malarstwo oraz stare fotografie. Ogromną różnicę można było dostrzec patrząc na fotografię przedstawiającą dom piętrowy zakupiony w 1877 roku przez późniejszego „króla bawełny” i podziwiając Pałac Rodziny Poznańskich urządzony w stylu neorenesansu i neobaroku, który ze względu na swoją wielkość i dekoracje, zwany jest „małym Luwrem”.
        Ograniczony czas i pora roku nie pozwoliły na spacer po ogrodzie pamiętającym czasy rodziny Poznańskich oraz podziwianie rzeźb umieszczonych na dachu.
Dziękujemy!

Tekst i zdjęcia: Teresa Gruszczyńska

21
list

Liga Naleśnikowa 2024 finał

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku        Zbliża się już zakończenie kolejnego roku akademickiego w Stowarzyszeniu Uniwersytet Trzeciego Wieku w Kutnie. Czas na podsumowania podejmowanych w roku bieżącym inicjatyw.
        Jedną z nich była podjęta na początku roku organizacja imprezy typu rekreacyjno-sportowego, polegającej na rywalizacji pomiędzy reprezentacjami poszczególnych sekcji Uniwersytetu w celności rzutów „naleśnikiem na patelnię” (z naszych doświadczeń wiemy, że nic tak nie smakuje naszym wnukom jak naleśniki, które usmaży im babcia lub dziadek).
        Istotnymi dla przeprowadzenia imprezy były również: integracja członków SUTW uczestniczących w zajęciach różnych sekcji Uniwersytetu a także zachęcanie do wspólnej zabawy i zdrowej rywalizacji.
        Do zaproponowanej rywalizacji przystąpiło 14 trzyosobowych zespołów, którym przewodził trener (starosta sekcji). Byli to reprezentanci sekcji: Gimnastyka II, Historia, Pilates, Psychologia II, Aerobik, Nordic Walking, Geografia, Gimnastyka III, Joga, Chór, Basen, Informatyka, Literacka i Brydż (kolejność podana zgodnie z losowaniem na początku rozgrywek).
        Mecze odbywały się zgodnie z harmonogramami w systemie pucharowym.
        Finał rozegrał się jak zwykle w Dworku Modrzewiowym. W zaplanowanym terminie dnia 21 listopada 2024 roku spotkała się para finałowa walcząca o zdobycie I miejsca w rozgrywkach Ligi Naleśnikowej.
        Zanim jednak nastąpił mecz finałowy, tradycyjnie, jak we wszystkich poprzednich rozgrywkach nastąpiła defilada finalistów wprowadzonych przez czirliderkę w rytm Marsza Radeckiego.
        Następnie Grupa METAFORA sekcji Literackiej SUTW przedstawiła grupę sportowców i działaczy na rzecz sportu naszego miasta, których sylwetki znalazły się w książce „Ludzie kutnowskiego sportu” autorstwa Jerzego Truścińskiego.
        Następnie gość naszego spotkania Pan Dariusz Lenarczyk prezes Samorządowej Spółdzielni Socjalnej w Kutnie przybliżył obecnym formy działalności Spółdzielni, której priorytetowym celem jest pomoc osobom niepełnosprawnym i zagrożonym wykluczeniem społecznym. Szczególną uwagę zwrócono na ułatwienie życia kutnowskim seniorom, organizując tanie usługi związane z drobnymi naprawami urządzeń domowych, sprzątaniem itp. Spółdzielnia organizuje również imprezy sportowo-rekreacyjne w ramach Kutnowskiej Strefy Aktywności.
        Z dużym zaangażowaniem zawodników i żywiołową reakcją obserwujących mecz kibiców rozegrano spotkanie finałowe pomiędzy zawodnikami reprezentującymi sekcje informatyki i gimnastyki III
Mecz zakończył się wynikiem 25:13 na korzyść drużyny gimnastyki III.
Liga Naleśnikowa 2024 zakończyła się następująco:   
I miejsce - sekcja Gimnastyki III
II miejsce - sekcja Informatyki
III miejsce - sekcje Brydża i Historii
Brawoooooo! ! ! ! ! ! !
        Impreza zakończyła się wręczeniem przez Przewodniczącą SUTW w Kutnie Jolantę Baranowską-Komorowską pamiątkowych dyplomów dla uczestników za udział w rozgrywkach Ligi oraz dyplomów i upominków dla Organizatorów Ligi.
        Wręczenie nagród dla Laureatów nastąpi na imprezie z okazji zakończenia Roku Akademickiego naszego Uniwersytetu.
Dziękujemy Uczestnikom i Organizatorom Ligi.
        Liga Naleśnikowa 2024 odbywała się w ramach projektu polegającego na organizacji kulturalnej przestrzeni dla mieszkańców Kutna w wieku emerytalnym w Dworku Modrzewiowym pn. „Kulturalny Dworek wraz z prowadzeniem kawiarenki dla seniora”.

Tekst: Danuta Kawka
Zdjęcia: Stefania Szadkowska

18
list

Sekcja Historii - Świt narodów europejskich

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku        Jak co tydzień w poniedziałek 18 listopada 2024 roku studenci SUTW Sekcji Historii uczestniczyli w zajęciach prowadzonych przez mgr Przemysława Zawadzkiego pt. „Świt narodów europejskich”. Na dzisiejszym spotkaniu omawiane były czasy powstawania państw zachodniej Europy po rozpadzie Imperium Karolińskiego. Nakreślono ekspansję oraz próbę asymilacji plemion barbarzyńskich z ludnością imperium cesarstwa Rzymskiego, kształtowanie się przede wszystkim narodów francuskiego, niemieckiego i włoskiego. Omówiono również ludy zamieszkujące Skandynawię, Wyspy Brytyjskie, Polskę, Czechy i Ruś Kijowską. Przedstawiono próbę siłowego podporządkowania sobie innych państw, wierzenia ludów, proces chrystianizacji, zwyczaje oraz walkę o przysługujące im prawa.

Tekst: Teresa Gruszczyńska
Zdjęcia: Stefania Szadkowska


14
list

Spotkanie z kutnowską poetką Panią Anną Buchalską

UTW
Uniwersytet Trzeciego WiekuNie znajdziesz radości
W każdej z melodii wiatru
Wszystkie nucą odmiennie
Czasem wirtuoz się pomyli
Przeleci pszczoła
I wtrąci zaskoczenie
I słuchacz dojrzewa…
fragment wiersza z tomiku KLUCZ
… tego wiersza, jak i wielu innych zawartych w pięciu tomikach poetyckich („Ścieżką przez szarość”, „Klucz”, „Łzy Łezki Arabeski”, „Szeptem” i „Drobnostki”), autorstwa, zamieszkałej w naszym mieście Poetki Pani Anny Buchalskiej, wysłuchali uczestnicy spotkania poetyckiego w Różanej Kawiarence Modrzewiowego Dworku dnia 14 listopada 2024 roku. Sama autorka czytała obecnym swoje wiersze a niektóre z nich wskazane przez poetkę czytane były przez członkinie Grupy METAFORA Sekcji Literackiej SUTW w Kutnie Stenię Augsburg, Jolantę Baranowską-Komorowską, Danutę Kawkę i Barbarę Ratajczyk.
        Zebrani dowiedzieli się, że wiersze Anny Buchalskiej znalazły się w kilku almanachach poetyckich a autorka jest laureatką nagrody oraz wyróżnienia w Międzynarodowych Spotkaniach Poetów „Wrzeciono” w Nowej Sarzynie.
        Publikacje prasowe poetki zamieszczane były w różnych czasopismach, w tym również w czasopiśmie słowackim „Dotyky”.
        Prezentacje wierszy potwierdziły uczestnikom spotkania zdanie wyrażone we wstępie do tomiku „Łzy Łezki Arabeski” przez recenzentkę Mariolę Platte: „… zachęcam do spojrzenia w oczy tym wierszom. Utwory są proste a także jasnością przekazu rozczulają i uspokajają. Wielu z nas odnajdzie w nich opis stanów duszy w jakich bywamy.”
        Serdecznie dziękujemy Pani Annie Buchalskiej za dostarczenie nam poprzez swoją poezję wielu wzruszeń i możliwości wniknięcia w Pani interesujący, poetycki „Świat”.
Życzymy, by nigdy nie opuszczała Pani Poetycka Wena i tak, jak z tych obecnych, byśmy byli dumni z tych przyszłych „perełek” autorstwa Mieszkanki naszego miasta.
Dziękujemy!!!
Spotkanie poetyckie z Panią Anną Buchalską odbyło się w ramach projektu polegającego na organizacji kulturalnej przestrzeni dla mieszkańców Kutna w wieku emerytalnym w Dworku Modrzewiowym pn. „Kulturalny Dworek wraz z prowadzeniem kawiarenki dla seniora”.

Tekst: Danuta Kawka
Zdjęcia: Mariola Żebrowska


09
list

Jesienna Zabawa Taneczna

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku        Dnia 9 listopada 2024 r. na „kawałku podłogi”, który wyczarowała nam, w Centrum Seniora, Rada Słuchaczy SUTW, odbyła się Jesienna Zabawa Taneczna.
        Być może niektórzy, zanim ruszyli w tany, westchnęli: ach, „gdzie nasza młodość”, a któryś z panów zadumał się nad tym, co robił „kiedy był małym chłopcem” i kiedy to było, to jednak już po chwili jedno i drugie nie miało znaczenia, gdyż „nikt nie liczył godzin i lat”, bo przyszedł czas, by zacząć pisać swoją „historię jednej znajomości”. Ale to też nie było takie proste. Jedni się starali, innym wcale na tym nie zależało i tylko cicho śpiewali: „co dał mi świat” – to mam, a resztę „przeżyję sam”.
        Byli też i tacy, którzy podnosili kieliszek z „sokiem owocowym” i „pili za błędy”. A wśród tego wszystkiego płynęły czyjeś pełne żalu wyznania, że „nikt na świecie nie wie…”, że on, „kocha się w Ewie”, więc dodawał „moja droga ja cię kocham”, bo „serduszko puka w rytmie cza cza”, i „obiecuję tobie”, tylko „daj mi tę noc”, a wtedy pojadę „windą do nieba”.
        Ale po Ewie pojawiła się Baśka i to niejedna, potem Beata i oczywiście Anna Maria. A potem ktoś głośno krzyknął „nie płacz Ewka”, bo ten „maczo” nie jest tego wart, ale zanim uciekniesz „skoro świt”, „zatańczysz ze mną jeszcze raz” ten „ostatni taniec”.
        W tej miłosnej plątaninie łapano oddech i szło się „na jednego”, no, może i „drugiego…”, zwłaszcza, że stoły uginały się, a potrawy kusiły, kusiły…
        To był prawdziwy „bal nad bale”, więc nic dziwnego, że słowa „niech żyje bal”, długo rozbrzmiewały wśród tańczących par. zresztą nie mogło być inaczej, bo jedzenie i trunki swoją drogą, stroje pań swoją, ale to muzyka rozgrzewała nasze serca i podrywała wszystkich do tańca. Postarał się o to, jak zwykle, zaprzyjaźniony z nami Pan Andrzej z Żychlina, który pożegnał nas przepiękną piosenką „życzę ci szerokiej drogi, wiatru w plecy, jasnych gwiazd”.
        Zarząd SUTW podpisuje się pod tymi słowami. Ma nadzieję, że jeszcze wiele razy spotkamy się na parkiecie i nie będziemy pytać „gdzie nasza młodość”, bo ciągle przecież jest w nas.
        W imieniu przewodniczącej SUTW Jolanty Baranowskiej-Komorowskiej i całego Zarządu, organizatorom zabawy, podziękował jej zastępca Andrzej Zielonka. Nie byłoby tej wspaniałej Jesiennej Zabawy Tanecznej, gdyby nie nasza Rada Słuchaczy z przewodniczącą Anną Paul na czele i zastępcą Różą Banasiak, które włożyły w organizację całe serce.
Jestem przekonana, że wszyscy uczestnicy zabawy powtórzą za mną: „bardzo dziękujemy” i „chcemy więcej”.

Tekst: Marlena Kluk
Zdjęcia Teresa Gruszczyńska

07
list

Śpiewamy dla Niepodległej

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku„My, Pierwsza Brygada
Strzelecka gromada,
Na stos, rzuciliśmy
Swój życia los…”
...skarżą się w piosence legioniści na mękę, cierpienia, przelaną krew i łzy… ale, nic to gdyż niedługo już kres wędrówki a chcieć, to móc - takie hasło przyświecało im w nadziei na zwycięstwo w walce o Wolność pod dowództwem szanowanego i walecznego Wodza.
Prawdopodobnym autorem piosenki był kapitan Andrzej Brzuchal-Sikorski, który od 1914 roku był kapelmistrzem wojskowej orkiestry. Wtedy to wykonywany przez orkiestrę Marsz Kielecki stał się ulubioną melodią żołnierzy. Tekst piosenki powstał w 1917 roku żywiołowo, w pociągu wiozącym internowanych legionistów do obozu w Szczypiornie i w samym obozie.”
        „Marsz Pierwszej Brygady”, jak i inne piosenki, które zyskały sobie miano piosenek patriotycznych, ponieważ powstały i śpiewane były w szczególnych dla Polski okresach a swoją muzyką i tekstem podkreślały miłość i oddanie dla Ojczyzny, znalazły się w scenariuszu corocznej imprezy pod hasłem „Śpiewamy dla Niepodległej”, która odbyła się w Dworku Modrzewiowym dnia 7 listopada 2024 roku. Teksty piosenek śpiewanych podczas imprezy zamieszczone były w śpiewniku wydanym przez nasz Uniwersytet w 2015 roku a zatytułowanym „Piosenka jest dobra na wszystko”.
        15 piosenek, które śpiewano podczas imprezy (między innymi takie, jak: „Bywaj dziewczę zdrowe”, „Przybyli ułani”, „Białe róże”, „Hej, chłopcy bagnet na broń”, „Czerwone maki na Monte Casino”) opatrzonych zostało ciekawostkami na temat historii ich powstania. Te informacje przekazywane były przez członkinie grupy METAFORA Sekcji Literackiej SUTW: Stenię Augsburg, Marię Chruścielską, Danutę Kawkę i Barbarę Ratajczyk.
        Najważniejszą grupą wykonawców programu imprezy byli Ci wszyscy, którzy przybyli do Modrzewiowego Dworku pośpiewać. Tematyka piosenek przesiąkniętych patriotyzmem i umiłowaniem Ojczyzny przyczyniła się do podkreślania znaczenia gotowości Polaków do walki o Niepodległość i poświęcenia dla Kraju w każdej sytuacji zagrażającej utratą tej Niepodległości.
        Z ogromnym zaangażowaniem, wyczuciem rytmu i wczuciem się w charakter śpiewanych pieśni wszyscy mogli poczuć radość jaką daje wspólne śpiewanie.
        „Śpiewamy dla Niepodległej” odbyło się w ramach projektu polegającego na organizacji kulturalnej przestrzeni dla mieszkańców Kutna w wieku emerytalnym w Dworku Modrzewiowym pn. „Kulturalny Dworek wraz z prowadzeniem kawiarenki dla seniora”.

Tekst: Danuta Kawka
Zdjęcia: Teresa Gruszczyńska

06
list

Międzypokoleniowy Plener Malarsko-Fotograficzny BARWY JESIENI - podsumowanie

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku        W dniu 6 listopada 2024 roku w Dworku Modrzewiowym miało miejsce kolejne, ważne dla SUTW, wydarzenie, związane z naszą działalnością. Dotyczyło ono podsumowania Międzypokoleniowego Pleneru Malarsko-Fotograficznego „Barwy Jesieni”.
        Wśród zaproszonych gości znalazł się Zastępca Prezydenta Zbigniew Wdowiak, Pani Dorota Bień – inspektor Wydziału Kultury, Promocji i Rozwoju Miasta, Pani Małgorzata Siedlecka z Centrum Promocji i Rozwoju Inicjatyw Obywatelskich OPUS i przede wszystkim bohaterowie spotkania, uczestnicy pleneru – seniorzy, dzieci i młodzież oraz ich opiekunowie, a także rodzice, słuchacze SUTW i sympatycy uniwersytetu.
        Po przywitaniu gości, przewodnicząca Jolanta Baranowska-Komorowska, oddała głos Pani Joannie Burchart-Majkowskiej, psycholog, która w kilku słowach powiedziała, jak bardzo ważna jest umiejętność przekazywania swoich wrażeń i uczuć przy pomocy różnych form i w ten sposób rozładowywania wewnętrznego napięcia.
        Głównym celem tego założenia było zachęcenie grupy osób zróżnicowanych wiekowo do spotkania i wspólnego działania. Plener w Parku Wiosny Ludów w Kutnie stworzył taką możliwość. Pojawili się seniorzy, dzieci ze Szkoły Podstawowej Nr 5 i Nr 6, z MDK, z OSSW i młodzież z ALO. Nie zabrakło też naszych przyjaciół z ŁUTW. To wspólne działanie miało także na celu wyrobienie wrażliwości, ukazania piękna otaczającej nas przyrody i przekazywanie swych uczuć w różny sposób – przy pomocy pędzla, fotografii czy poprzez słowo pisane.
        Uniwersytet w swoich planach ma wydanie poplenerowej publikacji, w której znajdą się obrazy, zdjęcia, proza i poezja – a wszystko to połączone będzie „barwami jesieni”.
        Jest to pierwszy tego rodzaju plener, ale nie ostatni. Chcielibyśmy na stałe wpisać się w nasze miasto, realizacją właśnie takich zadań. O tym wszystkim mówiły: przewodnicząca SUTW Jolanta Baranowska-Komorowska i Marlena Kluk, główne organizatorki całego pomysłu.
        Spośród prawie 40 prac jury, w składzie: Pani Barbara Łącka i Renata Mieszkowska, które jednocześnie fachowo pomagały podczas malowania w plenerze, wyróżniło kilka prac w 4 grupach wiekowych:
*dzieci z SOSW:
- Erwin Woźniakowski,
- Jakub Jagodziński,
- Antoni Szymański
*dzieci i młodzież:
- Klara Gontarek,
- Anna Jóźwiak,
- Małgorzata Irach – MDK
*młodzież z ALO:
- Emilia Barańska i Franciszek Nodzak,
- Katarzyna Frydrysiak,
- Anastazja Różycka
*seniorzy:
- Jacek Nowak,
- Mirosława Żydek,
- Alina Libiszewska.
Nagrodą był bon podarunkowy do Empik i słodycze.
        Oprócz tego Zarząd SUTW nagrodził specjalnym wyróżnieniem pracę Julii Sochackiej i Leny Szpakowskiej z klasy 6 ze Szkoły Podstawowej Nr 5 oraz pracę Marysi Wawrzyniak – lat 7. Osoby te oprócz słodyczy otrzymały farby, płótna i pędzle.
        Zasługą pleneru jest także to, że kontynuowane są warsztaty fotograficzne, które prowadzi Pan Michał Jabłoński.
        Wszyscy uczestnicy pleneru oraz osoby, które miały w tym swój udział zarówno spoza uniwersytetu jak i osoby z SUTW czynnie zaangażowane w jej realizację, otrzymali pisemne podziękowania. Spotkanie urozmaicone zostało poezją Pani Krystyny Barańskiej z Łęczycy i Marleny Kluk z naszego uniwersytetu. Podsumowanie tego niecodziennego wydarzenia zakończyło się słodkim poczęstunkiem i wspólnym oglądaniem wystawy obrazów plenerowych.

        Międzypokoleniowy Plener Malarsko-Fotograficzny „Barwy Jesieni” został sfinansowany ze środków Mikrograntu Kutno 2024.

Tekst: Marlena Kluk
Zdjęcia: Teresa Gruszczyńska


25
paź

Wyjazd edukacyjny do Teatru Powszechnego w Łodzi na spektakl Bim-Bom-Boom

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku        W dniu 25 października 2024 roku słuchaczki i słuchacze SUTW w ramach wyjazdu edukacyjnego, zorganizowanego przez Hannę Gontarek do Teatru Powszechnego w Łodzi mieli niecodzienną przyjemność obejrzeć pracoholiczną komedię romantyczną „Bim-Bom-Boom” w reżyserii i wg scenariusza Michała Walczaka. Autorką scenografii i kostiumów była Agata Stanula, muzyki - Andrzej Izdebski, choreografii - Alisa Makarenko, wideo – Sebastian Jasnoch. Na scenie zobaczyliśmy Aleksandrę Bogulewską, Paulinę Nadel, Sebastiana Jasnocha, Jakuba Kryształa oraz Michała Lachetę.
        „Bim-Bom-Boom” to spektakl o miłości w czasach algorytmów, historia pary, która poznaje się dzięki ,,cyberswatce” - aplikacji do łączenia ludzi, którzy nie mają czasu na randki... Główny bohater Darek,
to informatyk pracujący w korporacji, gdzie nadgodziny są normą, wszyscy za wszelką cenę biorą udział
w wyścigu szczurów i pragną osiągnąć sukces. Ogarnia ich po prostu szaleństwo w dążeniu do celu,
są przepracowani i tracą kontakt z rzeczywistością. Dla ratowania życia Darek trafia na odwyk od pracy do Łódzkiej Kliniki Wypaleń, gdzie prezesi, urzędnicy, aktorzy i nauczyciele uczą się jak nie pracować, nudzić się
i bimbać, uczestnicząc w specjalnych sesjach. Po odcięciu od ekranu komputera Darek podobnie jak każdy człowiek uzależniony cierpi na stany lękowe, które jeszcze pogłębiają się gdy jego partnerka Honia oznajmia,
że jest w ciąży, a szefowa Laura pragnie wymusić na nim by opuścił klinikę i ukończył programowanie aplikacji randkowej. Darek jednak odmawia. Dalsze losy bohaterów zaczynają się komplikować. Co zwycięży miłość czy sztuczna inteligencja?
        Dziękujemy Zarządowi SUTW i Hani Gontarek za zorganizowanie wyjazdu na tę komedię romantyczną
o treści jakże bardzo współczesnej – o chronicznym przepracowaniu, sztucznej inteligencji i miłości.

Tekst i zdjęcia: Teresa Gruszczyńska

25
paź

Spotkanie poetyckie z Grażyną Baranowską

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku        W dniu 24 października 2024 roku Kulturalny Dworek gościł kutnowską poetkę Grażynę Baranowską, autorkę tomiku ,,Po słowach”, wydanego w 2009 roku. W trakcie spotkania przekonaliśmy się, że mamy przed sobą nie tylko poetkę, eseistkę, recenzentkę i redaktorkę, ale także wspaniałą Kobietę i wyjątkową działaczkę społeczną.
        Nie wszyscy do tej pory wiedzieli, że jest ona współautorką książki eseistycznej „Dlaczego Suchanek? Spojrzenia i interpretacje”, autorką w „Kutnowskim Słowniku Biograficznym”, koordynatorką projektów wydawniczych, związanych z twórczością Szaloma Asza, redaktorką książek poetyckich, prozatorskich i regionalistycznych, a od 2019 roku redaktorką prowadzącą „Kutnowskie Zeszyty Regionalne”. Jej teksty krytyczno-literackie, recenzje i szkice publikowane były w ogólnopolskich pismach kulturalno-literackich i w „Kutnowskich Zeszytach Regionalnych”.
        Ponieważ było to spotkanie poetyckie, gro czasu poświęcono właśnie liryce. Pani Grażyna, w czytelny sposób, podzieliła się z uczestnikami wieczorku swoimi spostrzeżeniami na temat samej poezji i roli poety. Rozważała czy osoba tworząca ją i poeta, to to samo. Przyznała, że jej zdaniem – nie. Mówiła też o swojej drodze, która doprowadziła ją do powstania tomiku „Po słowach”, o tym, co dla niej jest istotne, o fascynacji słowem i poszukiwaniach sposobu na ich odpowiedni dobór.
        Podczas dyskusji zastanawiano się nad tym, co w poezji jest istotne, mówiono o jej znaczeniu w życiu człowieka i uczuciach jakie wywołuje.
        Spotkanie, przygotowane przez Danutę Kawkę, urozmaicone zostało recytacją wierszy poetki z tomiku „Po słowach”, które zaprezentowały nasze koleżanki z „Metafory”, zespołu poetyckiego sekcji literackiej.
        Przy kawie i słodkim poczęstunku, w atmosferze przesiąkniętej wrażliwością i pięknem słowa, czas płynął wyjątkowo szybko. A stało się tak dzięki osobie, która zgodziła się uchylić przed nami drzwi i pokazać swój zaczarowany świat.
        Pani Grażynko, Zarząd SUTW dziękuje Pani, za to wyjątkowe spotkanie.

        Spotkanie poetyckie z Grażyną Baranowską odbyło się w ramach projektu polegającego na organizacji kulturalnej przestrzeni dla mieszkańców Kutna w wieku emerytalnym w Dworku Modrzewiowym pn. „Kulturalny Dworek wraz z prowadzeniem kawiarenki dla seniora”.

Tekst: Marlena Kluk
Zdjęcia: Stefania Szadkowska

25
paź

Świadczenie uzupełniające dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji oraz świadczenie wspierające

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku        W dniu 22 października 2024 roku w auli Akademii Nauk Stosowanych Gospodarki Krajowej w Kutnie, słuchacze i słuchaczki SUTW wysłuchali wykładu edukacyjnego pt. ,,Świadczenie uzupełniające dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji oraz świadczenie wspierające”. Naszymi gośćmi były przedstawicielki Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Kutnie. Pani Karolina Kurzawa – doradca emerytalny oraz Pani Marta Michalska-Miklas - doradca emerytalny przedstawiły nową formę pomocy dla osób z niepełnosprawnościami, która obowiązuje od 1 stycznia 2024 roku. Jest to świadczenie wspierające, którego celem jest częściowe pokrycie wydatków związanych z zaspokojeniem szczególnych potrzeb życiowych.
Świadczenie to:
- przysługuje bez względu na osiągany dochód,
- przysługuje niezależnie od posiadania uprawnień do innych świadczeń wypłacanych przez ZUS,
- jest zwolnione z podatku,
- wypłacane jest w formie bezgotówkowej,
- finansowane jest z budżetu państwa.
        Przedstawiono szczegółowo, kto może ubiegać się i jakie warunki muszą być spełnione na poszczególnych etapach aby świadczenie w określonej wysokości zostało przyznane oraz ewentualnie jak odwołać się od wydanej decyzji. Zwrócono uwagę na możliwość złożenia wniosku przez przedstawicieli ustawowych w przypadku gdy osoba z niepełnosprawnością nie może osobiście dopełnić formalności. Omówione zostały również przypadki, w których nie przysługuje świadczenie wspierające.
Wniosek o świadczenie wspierające należy złożyć tylko elektronicznie w ZUS za pośrednictwem doradcy emerytalnego lub właściwej platformy, jednak nie wcześniej niż otrzymamy decyzję ustalającą poziom potrzeby wsparcia wydaną przez wojewódzkie zespoły ds. orzekania o niepełnosprawności.
        Następnie zostały omówione warunki jakie należy spełnić aby ubiegać się o Świadczenie uzupełniające
dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji tzw. ,,500+ dla Seniora”.
        Ostatnim tematem przedstawionym przez naszych gości była renta wdowia. Będzie to nowe świadczenie wchodzące w życie od 1 stycznia 2025 roku i wtedy też będzie można składać wnioski. Jednak wypłata świadczeń w zbiegu z rentą rodzinną nastąpi nie wcześniej niż od 1 lipca 2025 roku. Przedstawione zostały warunki jakie należy spełnić aby otrzymać rentę w zbiegu z rentą rodzinną i różne warianty wysokości pobierania tego świadczenia.
        Wykład edukacyjny doradców emerytalnych z ZUS był bardzo ciekawy, profesjonalnie poprowadzony
i spotkał się z zainteresowaniem słuchaczy, którzy chętnie zadawali pytania. Dziękujemy!

        Wykład ten wchodzi w skład zadania publicznego ,,Edukacja kulturalna dorosłych” dofinansowanego przez Prezydenta Miasta Kutno.

Tekst: Teresa Gruszczyńska
Zdjęcia: Stefania Szadkowska

21
paź

Liga Naleśnikowa 2024 półfinał

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku

        17 października 2024 roku znów sport zagościł w Modrzewiowym Dworku. Taki nasz, szczególny sport, bo tylko u nas można wziąć udział albo kibicować rozgrywkom Ligi Naleśnikowej. Nie taka łatwa konkurencja bo przecież wymaga nie tylko sporej dawki dobrego humoru i ambicji w potrzebie rywalizacji, ale i dobrego wzroku, pewnej ręki i zaufania do przyjaciół, że z ich strony będzie maksymalne zaangażowanie w kibicowanie.
        Rozgrywki Ligi Naleśnikowej 2024 rozpoczęły się w pierwszym półroczu bieżącego roku akademickiego i już przed letnią przerwą w zajęciach SUTW zakończyły się mecze eliminacyjne do następnych etapów Ligi.
        Tak, jak podczas poprzednich spotkań odbyła się „defilada” uczestników w rytm Marsza Radeckiego, przy entuzjastycznym powitaniu ze strony kibiców. Jak poprzednio koleżanki z grupy Metafora sekcji literackiej SUTW zaprezentowały kilkanaście postaci kutnowskiego sportu, których osiągnięcia w dziedzinie organizowania, rozwoju i osiągnięć sportowych zostały zamieszczone w książce Jerzego Truścińskiego „Ludzie kutnowskiego sportu”.
        Do rywalizacji, która miała zadecydować o wyłonieniu finalistów rozgrywek stanęły reprezentacje sekcji:
brydżowej - trener - Zofia Głogowska,
            zawodnicy - Marek Kasprzak,
                                Władysław Krysiak,
                                Wiesław Wasilewski,
gimnastycznej III - trener - Jadwiga Stasiak,
                        zawodnicy - Elżbieta Rojewska,
                                            Grażyna Swachta,
                                            Jan Błaszczyk,
historii - trener - Barbara Kaźmierczak,
        zawodnicy - Zbigniew Dogadalski,
                            Wiesław Wasilewski,
                            Marek Kacprzak,
informatyki - trener - Marek Michalski,
            zawodnicy - Elżbieta Żółtowska,
                                Marlena Kluk,
                                Marek Michalski.
        W wyniku losowania został ustalony porządek gier półfinałowych oraz skład par w meczach.
No i się zaczęło, 3 serie po 6 rzutów „naleśnikiem” na „patelnię” razy ilość zawodników i za każdym trafnym rzutem szał emocji, z okazywania których Modrzewiowy Dworek „trząsł się w posadach”. Też głośno, chociaż z nutką zawodu i zachętą kibice reagowali na niezbyt trafne rzuty. Wspaniała zabawa.
        Sportowa rywalizacja zakończyła się następującymi wynikami:
Brydż - Informatyka 11 : 13
Gimnastyka III - Historia 21 : 14
        W pojedynku finałowym Ligi Naleśnikowej udział wezmą drużyny reprezentujące sekcje Informatyki i Gimnastyki III a na Finał Zawodnicy, Kibice i Organizatorzy zapraszają do Dworku Modrzewiowego
w dniu 21 listopada 2024 roku na godz. 16.00.

        Liga Naleśnikowa 2024 odbywa się w ramach projektu polegającego na organizacji kulturalnej przestrzeni dla mieszkańców Kutna w wieku emerytalnym w Dworku Modrzewiowym pn. „Kulturalny Dworek wraz z prowadzeniem kawiarenki dla seniora”.

Tekst: Danuta Kawka
Zdjęcia Teresa Gruszczyńska


21
paź

Spacer edukacyjny z przewodnikiem

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku        W dniu 17 października 2024 roku słuchaczki i słuchacze SUTW mieli niecodzienną możliwość spaceru ulicami Kutna wspólnie z przewodnikiem Panem Maciejem Szymańskim. Wycieczkę rozpoczęliśmy sprzed budynku Dworca PKP z 1861 roku, który służył podróżnym w związku z uruchomieniem połączeń kolejowych na trasie Warszawa-Bydgoszcz. Przed dworcem znajduje się pomnik upamiętniający wielki strajk kolejarski z 1905 r., a na ścianie budynku widnieje tablica upamiętniająca peowiaka Wojciecha Rychtelskiego, który zginął w dniu 11 listopada 1918 r. podczas próby rozbrojenia żandarma niemieckiego w okolicach dworca kolejowego.
        Przewodnik opowiedział kilka ciekawostek np.:
- przy ul. Kochanowskiego 12 nocował słynny kurier i emisariusz Komendy Głównej Armii Krajowej Jan Nowak Jeziorański,
- przy ul. Sienkiewicza znajduje się kościół ewangelicko-augsburski wybudowany w stylu neogotyckim w latach 1879-1880, a tuż obok w domu parafialnym z 1901 roku działała szkoła ewangelicka,
- natomiast naprzeciwko mieszkał urodzony w Kutnie, jeden z najpopularniejszych pisarzy tworzących w języku jidysz, Szalom Asz, autor powieści ,,Miasteczko” inspirowane m.in. atmosferą domu rodzinnego w Kutnie.
        Przewodnik wspomniał również o zabytkowym młynie motorowym z 1908-1909 roku należącym do firmy ,,A. Oliński i Spółka” obecnie „Młyn A&S Jujka” mieszczącym się przy ul. Kochanowskiego 4, który mieliśmy możliwość zwiedzić w marcu br. dzięki gościnności właścicieli.
        Następnie przeszliśmy w kierunku ulicy Siemiradzkiego, gdzie jeszcze nie tak dawno swoje boisko piłkarskie miał Kolejowy Klub Sportowy Czarni Kutno (obecnie nie ma już ani Klubu ani boiska, wybudowano bloki mieszkalne). Ulicą Matejki doszliśmy do najstarszego i największego parku miejskiego w Kutnie im. Wiosny Ludów. Park liczący ok. 17 ha, był dawniej ogrodem dworskim przy Pałacu Gierałty i powstał jednocześnie z tą rezydencją w latach 1775–1791. Obecnie w Pałacu mieści się Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Karola Kurpińskiego. Mimo, iż nasza wizyta nie była zapowiedziana, dzięki uprzejmości pracowników mieliśmy możliwość zobaczenia wspaniałej Sali Koncertowej z zabytkowym fortepianem, gdzie odbywają się wspaniałe koncerty. Natomiast kolejna Sala, poświęcona była mgr Janowi Pychińskiemu, założycielowi szkoły i długoletniemu jej dyrektorowi w latach 1946-1972.
        Przewodnik przekazał nam również kilka ciekawostek związanych z Pałacem Gierałty:
- położony był on w jednej linii z Pałacem Saskim w centrum Kutna, do którego prowadziła ulica Pałacowa a dalej obecna ulica Sienkiewicza bogato wysadzona drzewami kasztanowca,
- w 1812 roku mógł tu nocować Napoleon Bonaparte, gdy wracał spod Moskwy z wojny z Rosją,
- w 1920 roku gościł tu Charles de Gaulle, który prowadził inspekcję w szeregach ,,błękitnej armii” gen. Józefa Hallera – polskiego wojska, które powstało we Francji,
- gościli również: car Aleksander I, Fryderyk August – król saski, Henryk Sienkiewicz.
        Alejkami wspaniałego starego parku, wśród żółto-czerwonych jesiennych liści spacerowaliśmy podziwiając piękne drzewa wybarwione na różne kolory. Podziwiając ogromny, rozłożysty platan klonolistny, który miał jeszcze soczyste, zielone liście doszliśmy do kaplicy poświęconej Mniewskim, właścicielom miasta w XIX wieku. Mieści się tutaj jedyne w Polsce poświęcone w całości Muzeum Bitwy nad Bzurą. Bitwa, której walki toczyły się w dniach 09–22.09.1939 r. była największą w kampanii wrześniowej i opóźniła kapitulację Warszawy.
        Urokliwymi alejkami parkowymi doszliśmy do ulicy gen. Tadeusza Kutrzeby, by następnie ulicą Łąkoszyńską dotrzeć do starej części miasta do Łąkoszyna. Dawniej był on samodzielną miejscowością, znajdującą się w szlacheckich rękach a pierwsza wzmianka o jej istnieniu pochodzi z 1359 roku, kiedy to powstał pierwszy, drewniany kościół, który dotrwał do pocz. XVIII wieku. Kolejne odbudowywane kościoły drewniane były niszczone przez pożary lub płonęły od uderzenia pioruna (18.08.1909 roku). Obecny, już murowany kościół p.w. Św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Kutnie-Łąkoszynie został wybudowany w 1912 roku w stylu neogotyckim.
        Następnie przeszliśmy w kierunku najmłodszego parku w Kutnie - Parku miejskiego nad Ochnią.
Ma on nowoczesny wygląd, obejmuje obszar o powierzchni ok. 4 ha i jest częścią większego terenu rekreacyjnego przy rzece Ochni – Zielona Oś. Utworzono tutaj rozarium, mini ogród botaniczny, skatepark, drewniany pomost na rzece Ochni, plac zabaw, siłownię plenerową, plażę miejską, boisko do gry w siatkówkę plażową oraz szachy plenerowe. W Parku nad Ochnią według planów w ogrodzie różanym będzie tysiące nowych krzewów, kwiatów, roślin miododajnych oraz kilkadziesiąt drzew. Zielona Oś to także ścieżka pieszo-rowerowa licząca prawie 6 km łącząca wschód i zachód miasta.
        Już nie możemy doczekać się wiosny, kiedy to zakwitną wszystkie posadzone kwiaty a krzewy
i drzewa zazielenią się. W pobliżu niedawno otwartej kawiarni Zielona Zośka wpisującej się w scenerię Zielonej Osi spacer z przewodnikiem dobiegł końca, któremu podziękowaliśmy drobnym upominkiem.
Mimo, iż pogoda była wietrzna, był to wspaniały edukacyjny spacer.
        Bardzo dziękujemy przewodnikowi Panu Maciejowi Szymańskiemu za wszelkie ciekawostki dotyczące historycznych miejsc i sławnych ludzi, którzy przebywali lub odwiedzili nasze miasto.
        Dziękujemy serdecznie Barbarze Pietrzykowskiej, Stanisławie Wasilewskiej, Zygmuntowi Pietrzykowskiemu i całej Radzie Słuchaczy za zorganizowanie kolejnej edukacyjnej wycieczki po naszym mieście.
        Do zobaczenia na kolejnym spacerze.

Tekst i zdjęcia: Teresa Gruszczyńska

21
paź

Spotkanie poetyckie z twórczością Janiny Barbary Sokołowskiej

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku,,Nie spotkałam cię wcześniej poezjo
A byłaś potrzebna
Cisnął się na usta cały potok słów
Cierpliwa w słuchaniu
Czasem w jednym kontrapunkcie
Ściera się cała pustka

Dobrze, że mam cię Poezjo
I sprawiam, że chcesz słuchać…”

jest to fragment wiersza p.t. Poezja z tomiku „ZOBACZYĆ, ZROZUMIEĆ I… WRACAĆ” Janiny Barbary Sokołowskiej, która związana jest z ziemią kutnowską, gdyż urodziła się w Żychlinie. Po ukończeniu szkoły
na zawsze rozstała się ze swoim rodzinnym miastem i na stałe związała swoje losy z ziemią śląsko-dąbrowską.
Czytając jej wiersze należy zgodzić się z Janem Przemszą Zielińskim, którego recenzja zbioru wierszy autorki została zamieszczona w w/w tomiku a sugeruje, że wiersze Janiny Barbary Sokołowskiej to poszczególne obrazy, jakby pojedyncze kadry z filmowego życia. Na tle takiego pojedynczego obrazu poetka maluje swe marzenia o czymś więcej niż jest w życiu codziennym a w marzeniach ubarwia swoje czarno-białe zdjęcia codzienności.
        Tę poezję dnia 10 października 2024 roku w Dworku Modrzewiowym przedstawiły zebranym koleżanki
z Grupy METAFORA Sekcji Literackiej naszego SUTW a były to: Stenia Augsburg, Jolanta Baranowska-Komorowska, Maria Chruścielska, Danuta Kawka, Marlena Kluk, Barbara Ratajczyk i Elżbieta Żółtowska
a scenariusz opracowała Danuta Kawka.
        Poetyckie popołudnie przebiegło w miłej atmosferze przy herbacie, kawie i smakołykach serwowanych
z bufetu przez Halinę Mikołajczyk.
       
        Spotkanie poetyckie z twórczością Janiny Barbary Sokołowskiej odbyło się w ramach projektu polegającego na organizacji kulturalnej przestrzeni dla mieszkańców Kutna w wieku emerytalnym w Dworku Modrzewiowym pn. „Kulturalny Dworek wraz z prowadzeniem kawiarenki dla seniora”.

Tekst: Danuta Kawka
Zdjęcia: Stefania Szadkowska

11
paź

Bezpieczeństwo Seniorów w życiu codziennym i cyberprzestrzeni

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku        W dniu 8 października 2024 roku w auli Akademii Nauk Stosowanych Gospodarki Krajowej w Kutnie, słuchacze i słuchaczki SUTW uczestniczyli w debacie
pn. „Bezpieczeństwo Seniorów w życiu codziennym i cyberprzestrzeni”. 
        W spotkaniu wziął udział I Zastępca Komendanta Powiatowego Policji w Kutnie podinsp. Adam Czerwiński, przedstawiciel Urzędu Miasta Kutna Edyta Michalska oraz dzielnicowi. Debatę prowadziły mł. asp. Daria Olczyk, oficer prasowy Komendy Powiatowej Policji w Kutnie oraz mł. asp. Katarzyna Wasiak.
         Głównym tematem były oszustwa popełniane na szkodę seniorów, gdyż są oni bardzo ufni i z racji swojego wieku nie zawsze potrafią ocenić właściwie zagrożenie. Oszuści grają na emocjach, wrażliwości
i uczuciach. Omówione zostały najpopularniejsze metody stosowane przez przestępców: na ,,wnuczka”,
na ,,policjanta”, na ,,pracownika banku”, na ,,pracownika opieki społecznej, ZUS, poczty…”, na ,,domokrążcę”,
na ,,pracownika gazowni, zakładu energetycznego”, na ,,amerykańskiego żołnierza”.
            Dzielnicowi natomiast zapoznali uczestników spotkania ze swoimi rejonami i zadaniami służbowymi. Przybliżono działanie i zalety bezpłatnej aplikacji ,,Moja Komenda” służącej do komunikacji pomiędzy społeczeństwem a Policją oraz program ,,Dzielnicowy Bliżej Nas”.
            Kolejnymi ważnymi tematami omówionymi w trakcie debaty były:
- bezpieczeństwo w miejscu zamieszkania,
- bezpieczny konsument,
- bezpiecznie w kontaktach telefonicznych,
- bezpieczeństwo w sklepie, na ulicy i w podróży,
- zakupy w internecie,
- bezpieczeństwo w ruchu drogowym – jako pieszy, rowerzysta czy senior kierowca.

            Przeprowadzona debata była bardzo interesująca, gdyż oszuści stają się coraz bardziej kreatywni
w swoich działaniach,
a wiedza przekazana przez funkcjonariuszy pozwoli seniorom żyć bezpieczniej.

Tekst: Teresa Gruszczyńska
Zdjęcia: Stefania Szadkowska

11
paź

Przewodnicząca SUTW Gościem Radia Q

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku

            W dniu 1 października 2024 roku Gościem Radia Q, była Jolanta Baranowska-Komorowska przewodnicząca Stowarzyszenia Uniwersytet Trzeciego Wieku. Udzieliła ona obszernego wywiadu o działalności naszego SUTW, różnych sekcjach, gdzie każdy może realizować swoje potrzeby, zainteresowania oraz uzdolnienia. Przedstawiła różne projekty, w których słuchacze i słuchaczki brali udział oraz plany i zamierzenia na przyszłość.
            Na zakończenie wywiadu przewodnicząca zaprosiła do uczestniczenia w życiu SUTW oraz korzystania z projektów organizowanych w Dworku Modrzewiowym i kawiarence. Każdy znajdzie coś dla siebie.
            Wszystkich chętnych pragnących realizować swoje marzenia, zdolności, ciekawość świata, potrzebę ruchu, zabawy, nowego, bo dojrzałego spojrzenia na wiedzę, kulturę a co najważniejsze spędzenie czasu w miłej atmosferze, serdecznie zapraszamy.

Całego wywiadu można wysłuchać po kliknięciu w niżej podany link:

https://www.radioq.fm/gosc-radia-q/6993-gosc-radia-q-jolanta-baranowska-komorowska-01-10-2024

Zdjęcie: Radio Q
 


11
paź

Wycieczka edukacyjno-turystyczna do Saksonii Szwajcarskiej, Karkonoszy i Kotliny Jeleniogórskiej

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku        Wczesnym rankiem, w piątek 4 października 2024 roku, grupą 50- osobową słuchaczek i słuchaczy Stowarzyszenia Uniwersytet Trzeciego Wieku wyruszyliśmy na trzydniową autokarową wycieczkę. Miejscem docelowym pierwszego dnia była Saksonia Szwajcarska. Niemiecki region, będący częścią Gór Połabskich, położonych po obu stronach rzeki Łaby. Zwiedziliśmy największą turystyczną atrakcję Saksonii, most Bastei, wzniesiony 190 metrów nad meandrującą w dole rzeką Łabą, wśród skalnych wież. Z punktu widokowego podziwialiśmy zapierający dech w piersiach malowniczy krajobraz gór, okoliczne skały, wąwozy, dolinę rzeki Łaby, a także jadące w oddali pociągi. Z Bastei udaliśmy się do urokliwego miasteczka Pirna. Szczególnie zachwycił nas rynek, z pięknymi ozdobnymi fasadami kamienic, ratuszem i Domem Canaletta. Wewnątrz podziwialiśmy ewangelicko – augsburski kościół mariacki, późnogotycką budowlę z XVI wieku, z efektownym sklepieniem sieciowym.
        Drugiego dnia 5 października zwiedziliśmy stolicę Saksonii, Drezno. Miasto, z dziesiątkami niesamowitych zabytków, muzeów i ciekawych budynków. Tutaj rezydowali polscy królowie. To jedno z najbardziej ,,zielonych" miast w Europie, 63% miasta to tereny zielone oraz lasy. Byliśmy zachwyceni Starym Miastem, architekturą i atmosferą tego miejsca. Ogromne wrażenie wywarła na nas promenada spacerowo-widokowa - Tarasy Brühla. Właśnie tam znajdują się różne budynki, takie jak: Akademia Sztuk Pięknych, budynek Sądu Najwyższego i Albertinum, czyli Muzeum Państwowych Dzieł Sztuki, protestancki Kościół Maryi Panny. Zwiedziliśmy wewnątrz Katedrę Świętej Trójcy, nazywaną też kościołem dworskim, bowiem budowla została wzniesiona przez Augusta III Sasa. Barokowy kościół zaprojektowano tak, aby w środku mogły przemieszczać się procesje - prawo Saksonii zabraniało katolikom kultu publicznego. Wewnątrz katedry znajduje się krypta Wettynów -pochowano tu m. in. króla Polski Augusta III oraz serce jego ojca Augusta II Mocnego. W Zamku Rezydencyjnym, który jest kolebką i centrum drezdeńskich zbiorów sztuki, zwiedziliśmy m. in. Zbrojownię, Komnatę Turecką, Gabinet Numizmatyczny. Wrażenie wywarł na nas „Orszak książęcy”, gdzie na dawnym zamkowym dziedzińcu zostali uwiecznieni na malowidle z kafelków miśnieńskiej porcelany władcy Saksonii z dynastii Wettynów. Umieszczeni są na nim królowie Polski- August II i August III. Z zewnątrz podziwialiśmy zespół pałacowy Zwinger, najznakomitszą budowlę późnego baroku, gdzie znajduje się Muzeum Porcelany i Salon Matematyczno-Fizyczny.
        W ostatnim dniu 6 października wyruszyliśmy z miejsca naszego dwu dobowego noclegu w hotelu – Królowa Karkonoszy w Szklarskiej Porębie na dalsze zwiedzanie i powrót do Kutna. Zatrzymaliśmy się jeszcze na chwilę w mieście naszego zakwaterowania na krótki spacer do Wodospadu Szklarki. W Łomnicy podziwialiśmy jedno z najbardziej romantycznych miejsc w Karkonoszach - Pałac Łomnica. Niezwykłe wrażenia zrobił na nas Park Miniatur Zabytków Dolnego Śląska, zawierający miniatury budowli z Dolnego Śląska. Znajduje się on na terenie wydzielonym z fabryki dywanów w Kowarach. W parku miniatur zbudowane zostały modele głównie w skali 1:25 i kilka w skali 1:50. Prezentowane obiekty to m.in. kościoły, zamki, pałace, starówki miast, ratusze, schroniska górskie itp. Ostatnią atrakcją turystyczną był spacer Traktem Śródmiejskim po Jeleniej Górze. Mijaliśmy urokliwe kolorowe kamieniczki, baszty po murach obronnych, wieże zamkowe i ratusz, gdzie z jednego z jego narożników wyłaniał się jeleniogórski szczudlarz. Postać wygląda jakby zastygła w murach budynku. Zachwyciło nas bogate wyposażenie Kościoła Łaski Cesarskiej, a szczególnie malowidła na sklepieniu.
        Wróciliśmy zmęczeni, ale pełni wrażeń i wspomnień, bogatsi o wiedzę na temat nowych miejsc. Dziękujemy naszej koleżance Hani Gontarek i pani Kindze Rozmarynowicz z biura „Wytwórnia Podróży” za zorganizowanie tak wspaniałej wycieczki oraz przewodniczkom za ciekawe opowieści a kierowcom za bezpieczną jazdę.

Tekst: Elżbieta Żółtowska
Zdjęcia: Teresa Gruszczyńska, Kinga Święcka

11
paź

Liga Naleśnikowa 2024 ćwierćfinał

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku            W dniu 26 września 2024 roku w Modrzewiowym Dworku znów było wiele emocji podczas wesołych zawodów Ligi Naleśnikowej 2024. Rozgrywki tego dnia miały zadecydować o uczestnictwie Drużyn reprezentujących sekcje naszego Stowarzyszenia w półfinale Ligi (przewidziany termin 17 października br) a potem już finał podczas którego dwie drużyny będą walczyły o zwycięstwo w tegorocznych zawodach (termin finału 21 listopada 2024 roku).
            Tradycyjnie, tak jak podczas poprzednich spotkań ligowych, zawodnicy wkroczyli na „boisko” przy dźwiękach Marsza Radeckiego (nad odtworzeniem nagrania orkiestry Filharmonii Wiedeńskiej czuwał Michał Sinior) oraz przy gorącym aplauzie zgromadzonych kibiców.
            Przed rozpoczęciem zawodów wystąpiła Grupa Metafora sekcji literackiej SUTW przybliżając zgromadzonym sylwetki zawodników i działaczy sportowych naszego miasta, którzy znaleźli się w książce Jerzego Truścińskiego „Ludzie kutnowskiego sportu”.
            Przy gorącym, żywiołowym kibicowaniu, do zawodów przystąpiło po trzech zawodników sekcji, którzy mieli do wykonania trzy serie po sześć rzutów „naleśnikami” (naleśniki – praca szydełkowa naszej Koleżanki Czesławy Markiewicz z sekcji rękodzielniczej) do wnętrza „patelni” (patelnię zastępowała jak zwykle miednica). Za każdy celny rzut zawodnik otrzymywał jeden punkt dla drużyny.
            Sędzią meczu była Barbara Ratajczyk, nad tablicą wyników pieczę sprawowała Maria Szydłowska a imprezę prowadziła Danuta Kawka.
            Punktacja po rozegranych meczach przedstawiała się następująco:
Informatyka - Nordic Walking - 21 : 20
Brydż - Psychologia II - 29 : 13
Gimnastyka III - Basen - 25 : 20
Mecz pomiędzy reprezentacjami Historii i Pilatesu został rozegrany w dniu 21 marca br a zakończył się wynikiem - 16 : 4

W rozgrywkach półfinałowych o wejście do finału zobaczymy drużyny Informatyki, Brydża, Gimnastyki III oraz Historii.
Zapraszamy na półfinał w dniu 17 października 2024 roku.

Liga Naleśnikowa 2024 odbywa się w ramach projektu polegającego na organizacji kulturalnej przestrzeni dla mieszkańców Kutna w wieku emerytalnym w Dworku Modrzewiowym pn. „Kulturalny Dworek wraz z prowadzeniem kawiarenki dla seniora”.

Tekst: Danuta Kawka
Zdjęcia: Teresa Gruszczyńska

23
wrz

Międzypokoleniowy Plener Malarsko-Fotograficzny BARWY JESIENI

UTW
Uniwersytet Trzeciego WiekuW dniu 19 września 2024 roku w ramach Kutnowskich Dni Seniora odbył się Międzypokoleniowy Plener Malarsko-Fotograficzny BARWY JESIENI. Było to zadanie realizowane w ramach Programu Mikrogranty Kutno 2024, a wspaniałą scenerię Parku Wiosny Ludów wybrał sobie organizator pleneru - Stowarzyszenie Uniwersytet Trzeciego Wieku w Kutnie.
        W plenerze wzięli liczny udział:
- dzieci i młodzież z Młodzieżowego Domu Kultury w Kutnie,
- dzieci i młodzież ze Szkoły Podstawowej nr 5 w Kutnie
- młodzieży z Akademickiego Liceum Ogólnokształcącego w Kutnie,
- słuchaczki i słuchacze Łęczyckiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Łęczycy,
- słuchaczki i słuchacze Stowarzyszenia Uniwersytet Trzeciego Wieku w Kutnie,
- mieszkańcy naszego miasta, którzy przybywali całymi rodzinami.
        Organizator zapewnił materiały malarskie oraz fachową pomoc instruktorek plastyki Pani Barbary Łąckiej oraz Pani Renaty Mieszkowskiej. Prace wykonywano różnymi technikami.
        Wszystkie piękne prace malarskie dzieci, młodzieży i dorosłych uświetnią wystawę poplenerową, którą będzie można oglądać w Dworku Modrzewiowym w trakcie spotkania podsumowującego.
        Zainteresowani doskonaleniem swoich umiejętności fotograficznych mieli możliwość uczestniczenia w zajęciach, które prowadził długoletni fotograf Pan Michał Jabłoński. W bardzo interesujący sposób przekazywał podstawową wiedzę i udzielał najważniejszych porad jak robić wspaniałe zdjęcia, by uchwycić i uwiecznić wspomnienia i radości. Mówił jak ważne jest światło i cień, ustawienia obiektu oraz sposób robienia zdjęcia. Zainteresowani doskonaleniem umiejętności będą mogli skorzystać z Warsztatów Fotograficznych organizowanych przez SUTW w gościnnych murach Pałacu Saskiego.
        W trakcie spotkania uczestnicy pleneru byli częstowani smacznymi, kolorowymi przekąskami. Nie brakowało też różnych słodyczy, cukierków i napojów. W trakcie pleneru panowała miła, serdeczna atmosfera, a piękna pogoda nie zawiodła.

Zarząd SUTW serdecznie dziękuje wszystkim, którzy przyjęli nasze zaproszenie i uczestniczyli w Międzypokoleniowym Plenerze Malarsko-Fotograficznym BARWY JESIENI. Zapraszamy na wystawę poplenerową, o terminie powiadomimy wkrótce.
Już dzisiaj zapraszamy wszystkich zainteresowanych na Plener w przyszłym roku, gdyż pragniemy by wszedł on na stałe do programu Kutnowskich Dni Seniora.
Dziękujemy!!!

Tekst: Teresa Gruszczyńska
Zdjęcia: Stefania Szadkowska, Teresa Gruszczyńska i Lech Martynowski

23
wrz

Kiermasz Rozmaitości - międzypokoleniowe widowisko słowno-muzyczne

UTW
Uniwersytet Trzeciego WiekuW dniu 16 września 2024 roku w ramach tegorocznych Kutnowskich Dni Seniora, miało miejsce wyjątkowe kulturalne wydarzenie. ,,Kiermasz Rozmaitości" to tytuł międzypokoleniowego widowiska słowno-muzycznego, przygotowanego przez sekcję teatralną i chór z naszego Stowarzyszenia Uniwersytet Trzeciego Wieku oraz dzieci z Młodzieżowego Domu Kultury. Całość wyreżyserowana została przez Joannę Śmiałkowską, instruktorkę zarówno naszych wspomnianych sekcji jak i grupy dziecięcej.
        Chór, który istnieje zaledwie pół roku zaprezentował się w 2 piosenkach: ,,Przybyli ułanie pod okienko" i ,,Furman" z udziałem solistów – Andrzeja, Władka i Stasia. Panie – Róża, Ewa, Bożena i Stenia wcale nie były gorsze i dały swój solowy popis w piosence ,,Dzieweczka ze Śląska", a z kolei ,,Życzenie" do muzyki Fryderyka Chopina wyśpiewały – Ela i Bożena.
        Swoim głosem i aktorstwem zachwyciła wszystkich Joanna Śmiałkowska, która zaśpiewała ,,Dumkę Jadwigi" z muzyką Stanisława Moniuszki oraz arię z ,,Dziada i Baby" z tekstem Józefa Ignacego Kraszewskiego i muzyką Stanisława Moniuszki – z udziałem członków naszego teatru – Ewy i Władka.
        Wiele wzruszeń dostarczyła Marlena, recytując swój wiersz ,,A ja pod tę górę" i utwór ,,Nie zapalajcie świateł" R. Sadowskiego. Była to mała inscenizacja z udziałem dzieci – Uli, Ali i Michaliny. To właśnie dzieci skradły najwięcej serc widzów – recytowały, śpiewały i tańczyły. Takimi słowikami były Natalia i Lena, które zaśpiewały ,,Lipkę" – z udziałem naszej koleżanki Jagody oraz Zosia w piosence ,,Oj, zagraj mi muzyko".
         Całe to niepowtarzalne, kolorowe widowisko, zakończyło się na ,,miejskim targowisku", przygotowanym przez nasz teatr ,,Czemu nie" i dziecięcą grupę z MDK. Wszyscy przeobrazili się tu w warzywa z wiersza Jana Brzechwy ,,Na straganie", które los rzucił w upalny dzień na miejski stragan.
        Zarząd SUTW serdecznie dziękuje zarówno dzieciom z MDK, jak i wszystkim naszym słuchaczom sekcji teatralnej i chóru, którzy mimo ogromnej tremy wystąpili na scenie CTMiT. Dziękuję za chwile, które wzbudziły wiele radości i przeżyć, a jednocześnie uświadomiły widzom, że najważniejsze to ,,chcieć’ i nawet jeżeli są potknięcia, to ważna jest możliwość ,,dawania” i integracja z młodym pokoleniem.
       
        Pamiętajmy, że dzieci to przyszłość. Bawmy się więc razem!!!

Tekst: Marlena Kluk
Zdjęcia: Stefania Szadkowska

16
wrz

Żołnierze znad Bzury - bohaterowie września 1939 r.

UTW
Uniwersytet Trzeciego WiekuW dniu 5 września 2024 roku w auli Akademii Nauk Stosowanych Gospodarki Krajowej w Kutnie odbyła się uroczysta inauguracja II semestru roku akademickiego 2024 naszego Stowarzyszenia Uniwersytet Trzeciego Wieku. Przewodnicząca Jolanta Baranowska–Komorowska powitała licznie przybyłych słuchaczy.
        Na wstępie miało miejsce wręczenie koperty ze słowami wsparcia dla naszej Koleżanki
Marioli Dobrzyńskiej. Zebrane pieniądze od naszych słuchaczy są niewielką kroplą w ogromnym morzu potrzeb Marioli zmagającej się z nawrotem choroby nowotworowej, przerzutami i komplikacjami. Nasza Koleżanka Mariola bardzo serdecznie podziękowała za dobre serce, opowiedziała z iloma przeciwnościami losu musi sobie radzić,
ile napisała listów m.in. do NFZ, posłów, Ministra Zdrowia i Marszałka Sejmu, ażeby problem wynikający z braku finansowania leczenia chorych onkologicznie został rozwiązany. Wzruszona Mariola poczęstowała nas drobnymi, pysznymi ciasteczkami własnej produkcji.
        Następnie zebrani słuchacze SUTW uczcili minutą ciszy zmarłego kilka dni wcześniej naszego Kolegę Mieczysława Orlińskiego, miłego, empatycznego, wspaniałego organizatora, zaangażowanego w pracę
i służącego pomocą, długoletniego Członka Zarządu – Skarbnika naszego Stowarzyszenia.
        Wykład pt. ,,Żołnierze znad Bzury – bohaterowie września 1939 r.” rozpoczynający II semestr roku akademickiego 2024 poprowadził historyk Pan mgr Przemysław Zawadzki.
        Na wstępie przedstawiona była sytuacja na froncie w pierwszych dniach wojny i okoliczności poprzedzające podjęcie decyzji o próbie zatrzymania marszu wrogiej armii.
        Pomysłem gen. Tadeusza Kutrzeby było uderzenie od północy na lewe skrzydło niemieckiej 8 Armii, która osłaniała 10 Armię prącą w kierunku Warszawy i spowolnienie, a nawet zatrzymanie wrogiej ofensywy. Początkowo w związku z wycofaniem się Armii „Łódź” pomysł ten nie spotkał się z aprobatą Naczelnego Wodza. Ze względu na zmianę sytuacji na froncie i konieczność podjęcia odwrotu Armii „Poznań” w kierunku stolicy,
gen. Kutrzebie udało się uzyskać zgodę na manewr zaczepny na odsłonięte skrzydło niemieckiej 8 Armii.
Uzyskał również akceptację na wykorzystanie sił Armii „Pomorze”, której żołnierze wycofywali się wzdłuż Wisły
w kierunku Warszawy.
        Obszar prowadzonych działań zbrojnych w przypadku tej bitwy był rozległy. Od Wisły na północy, po Ner
i Bzurę na południu oraz od linii jezior w okolicy Inowrocławia do Konina na zachodzie, po Sochaczew
na wschodzie.
        Pierwsze walki miały miejsce w dniach 9-12 września. Impet polskiej ofensywy zaskoczył Niemców. W ciągu czterodniowych zaciętych walk polskie oddziały zdobyły Łęczycę, Piątek, Walewice, Ozorków i podeszły pod Zgierz. Atak Polaków zadał przeciwnikowi dotkliwych strat i sprawił, że Niemcy najpierw musieli ściągnąć całe siły 8 Armii, a potem skierowali do bitwy główne siły 10 Armii, przez co niemiecki front nie uległ przerwaniu,
ale z pewnością wyhamował natarcie ich wojsk. Sukces wstępnego natarcia sił polskich zmusił Niemców
do zaniechania prób szybkiego zdobycia Warszawy i przegrupowania się celem zlikwidowania niespodziewanego zagrożenia.
        W drugiej fazie walk, w dniach 13-15 września, zakładano uderzenie Armii „Pomorze” przez Łowicz
na Skierniewice, a przegrupowane siły Armii „Poznań” miały skierować się na Sochaczew. Początek realizacji był pomyślny, jednakże Niemcy ściągali coraz większe siły i nasilili bombardowania prowadzone przez lotnictwo.
Na skutek otrzymania informacji o nadciągających kolumnach niemieckich wojsk pancernych gen. Bortnowski, obawiając się, że mogą one wejść na tyły polskiego ugrupowania, nakazał przerwać natarcie i wycofać za Bzurę. Obie polskie armie zostały otoczone i gen. Kutrzeba zdecydował o otwarciu drogi do stolicy przez Sochaczew,
w okolicach którego miały miejsce bardzo ciężkie, kilkudniowe walki. 15 września rozpoczął się odwrót polskich oddziałów w kierunku Puszczy Kampinoskiej, atakowanych bezustannie przez 300 niemieckich samolotów.
        W trzeciej fazie bitwy, w dniach 16-22 września, przeprowadzono natarcie sił polskich na północ i południe od Sochaczewa oraz zarządzono odwrót w celu przebicia się do Warszawy. Zdziesiątkowane oddziały musiały walczyć o przeprawę. Żołnierze przechodzili przez Bzurę, bez sprzętu, niejednokrotnie pozostawiając ciężkie armaty w rzece. 16 września wojska niemieckie przeszły do natarcia okrążając stopniowo i rozbijając polskie oddziały. Wielu z nich trafiło do niewoli. Tylko niewielka część z 200-tysięcznego polskiego zgrupowania -
około 30 tys. zdołało się przebić do Warszawy i Modlina. Jedyną stałą przeprawą przez Bzurę na północ
od Sochaczewa był drewniany most łączący Brochów z Witkowicami. Żołnierze z rozbitych oddziałów ostrzeliwani z broni maszynowej i pancernej oraz bombardowani przez niemieckie lotnictwo próbowali przeprawić się na drugą stronę rzeki. Niestety zginęło 21 żołnierzy. W odwrocie piechurów walczący w kompanii przeciwpancernej Łukasz Ciepliński samodzielnie obsługując działo przeciwpancerne zniszczył 6 niemieckich czołgów i 2 wozy dowódcze. Obserwujący ten bohaterski czyn gen. Tadeusz Kutrzeba, odpiął od swojego munduru order Virtuti Militari
i odznaczył go, awansując równocześnie na stopień oficerski. Łukasz Ciepliński został później żołnierzem Armii Krajowej, po wojnie aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa za działalność niepodległościową i zamordowany
1 marca 1951 roku. Rocznica jego śmierci jest obchodzona w Polsce od 2011 roku jako Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych.
Do Warszawy przedostali się gen. Kutrzeba ze sztabem, gen. Knoll i gen. Tokarzewski, a także dwie brygady kawalerii po krwawych walkach w Sierakowie, 15. dywizja piechoty - po walkach w Laskach oraz 25. dywizja piechoty - po walkach pod Młocinami. Zreorganizowane, wzięły udział w końcowej fazie obrony Warszawy. Żołnierze z pozostałych oddziałów, którzy ocaleli, a także gen. Bortnowski dostali się w okresie 18-22 września
do niewoli. 
        Polscy żołnierze dzielnie walczyli z niemieckim okupantem. Szacuje się, że z ogólnej liczby ok 225 tys. żołnierzy biorących udział w tej bitwie, poległo około 15 tys. polskich żołnierzy, rannych zostało w przybliżeniu
50 tys., zaś do niewoli dostało się w granicach 100 tys. Po stronie wroga walczyło ok 425 tys. żołnierzy, poległo
6-8 tys. natomiast 4 tys. dostało się do niewoli. Polacy zniszczyli 50 czołgów niemieckich, 20 dział oraz
100 samochodów. Bitwa nad Bzurą, trwająca między 9 a 22 września 1939 r., była największą bitwą II wojny światowej aż do roku 1941, a także jedynym działaniem zaczepnym przeciwko armii niemieckiej aż do tego czasu. W czasie najintensywniejszych walk blisko 1/3 niemieckich sił była skoncentrowana nad Bzurą. Chociaż bitwa zakończyła się klęską, spełniła ważne zadanie. Naprzeciw rozpędzonej niemieckiej potęgi militarnej stanęła polska armia, która dzielnie stawiła opór wojskom III Rzeszy i zdezorganizowała niemieckie natarcie w kierunku Wisły oraz odciążyła oblężoną już wówczas Warszawę.
Polegli żołnierze w bitwie nad Bzurą spoczywają na wielu wiejskich cmentarzach wzdłuż szlaku walk, natomiast największy cmentarz, na którym spoczywa 3693 bohaterów mieści się w Sochaczewie-Trojanowie, Walki żołnierza polskiego nad Bzurą zostały upamiętnione na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie napisem na jednej
z tablic ,,Kutno 10-17 IX 1939”a po 1990 r. ,,BZURA 9-22 IX 1939” oraz napisem ,,KUTNO” na zniczu Grobu Nieznanego Żołnierza w Krakowie. Jedyne muzeum poświęcone w całości Bitwie nad Bzurą znajduje się
w Kutnie w Parku Wiosny Ludów, natomiast w Sochaczewie mieści się Muzeum Ziemi Sochaczewskiej
i Pola Bitwy nad Bzurą.


        Wykład mgr Przemysława Zawadzkiego był bardzo ciekawy, wzruszający i jak zwykle profesjonalnie poprowadzony. Spotkał się z dużym zainteresowaniem słuchaczy. Dziękujemy!
        Wykład ten wchodzi w skład zadania publicznego ,,Edukacja kulturalna dorosłych” dofinansowanego przez Prezydenta Miasta Kutno.

Tekst: Teresa Gruszczyńska
Zdjęcia: Stefania Szadkowska i Teresa Gruszczyńska

11
sie

80. rocznica Marszu Śmierci z KL Warschau do Kutna

UTW
Uniwersytet Trzeciego WiekuW dniu 2 sierpnia 2024 roku przed budynkiem dworca kolejowego w Kutnie (ul. 3 Maja 5) odbyła się uroczystość upamiętniająca ofiary Marszu Śmierci z KL Warschau do Kutna. W 80. rocznicę tego tragicznego wydarzenia Grupa Teatralna „od jutra” przedstawiła przygotowaną i wyreżyserowaną przez Krzysztofa Ryzlaka akcję uliczną.
Wystąpili członkowie Grupy Teatralnej „od jutra”: Wioleta Maciejewska, Edyta Herz, Beata Kossowska, Luiza Gens, Katarzyna Żmuda, Helena Kowalska, oraz Stanisław Borkowski, Róża Banasiak, Marlena Kluk, Andrzej Zielonka i Władysław Krysiak, którzy są członkami naszego Stowarzyszenia Uniwersytet Trzeciego Wieku.
„Marsz Śmierci” to mało znane tragiczne wydarzenie historyczne, które Niemcy zgotowali więźniom z niemieckiego obozu koncentracyjnego „Warschau” (Gęsiówka) w Warszawie. W dniach 28 lipca - 2 sierpnia 1944 roku maszerowali oni  z Warszawy do Kutna, gdzie na stacji kolejowej umieszczono ich w bydlęcych wagonach i przetransportowano do niemieckiego obozu koncentracyjnego w Dachau. W „Marszu Śmierci” z KL Warschau do Kutna mogło zginąć nawet do 2000 osób spośród 6000 które wyruszyły z obozu.
Artystyczna wizja prowadzącego Grupę Teatralną ,,od jutra” reżysera Krzysztofa Ryzlaka nie oddaje tragizmu sytuacji jaką przeżyli więźniowie. Szli oni w obozowych pasiakach, drewnianych chodakach, mieli ze sobą jedynie blaszaną miskę i obowiązkowo 2 koce. Nie dostawali praktycznie nic do jedzenia i do picia. Za każdą próbę schylenia się po coś nadającego się do zjedzenia lub nawet nabranie wody z kałuży, byli zabijani. Z uwagi na to, że żadne słowa nie oddadzą okrucieństwa Marszu, usłyszeliśmy spisane relacje kilku więźniów, którzy przeżyli marsz, przeżyli obóz w Dachau i po wojnie złożyli zeznania.
Wyjątkowym gościem był Jeffrey Cymbler, którego ojciec i wujek szli w Marszu Śmierci z KL Warschau (Gęsiówka) do Kutna. Jeffrey Cymbler przyleciał ze Stanów Zjednoczonych, by uczestniczyć w tym wydarzeniu upamiętniającym ofiary Marszu Śmierci. Opowiedział on tragiczne i jakże trudne losy swojej rodziny – dziadków oraz ojca i jego starszego brata w tych ciężkich wojennych latach.
Organizatorem wydarzenia było Stowarzyszenie Grupa Przyjaciół „od jutra“ z prezes Teresą Mosingiewicz. Całe wydarzenie upamiętniające ofiary Marszu Śmierci w 80. rocznicę tego tragicznego wydarzenia prowadziła Bożena Gajewska. Gościnnie w wydarzeniu wystąpiła Anna Lewkowicz śpiewając piosenkę żydowską.
Na zakończenie głos zabrał Zastępca Prezydenta Miasta Kutno Zbigniew Wdowiak, który podziękował Jeffreyowi Cymblerowi za jego świadectwo, a wszystkim zaangażowanym w ten projekt za upamiętnianie tragicznych, ale ważnych faktów z historii Kutna i Holokaustu.
Bożena Gajewska zakończyła całe wydarzenie słowami Elie Wiesela, więźnia obozów koncentracyjnych Auschwitz i Buchenwald, laureata pokojowej Nagrody Nobla, który powiedział: „Nie pozwólmy pomordowanym w obozach koncentracyjnych umrzeć ponownie śmiercią naszego zapomnienia”.

Tekst i zdjęcia: Teresa Gruszczyńska

17
lip

Łódzkie dla Seniorów Plus

UTW
Uniwersytet Trzeciego WiekuW dniu 22.06.2024 roku w Auli Wydziału Chemii Uniwersytetu Łódzkiego odbyło się spotkanie podsumowujące realizację zajęć Programu „Łódzkie dla Seniorów Plus”
w sezonie 2023-2024. Program ten skierowany był do grupy osób powyżej sześćdziesiątego roku życia. Głównym zadaniem Programu była organizacja bezpłatnych zajęć rekreacyjno–sportowych oraz zajęć dydaktycznych. Zajęcia realizowane były na terenie województwa łódzkiego. W obecnej edycji Programu zajęcia prowadzone były dla ok. 500 osób w 26 grupach z 13 miast i gmin m.in. z naszego powiatu uczestniczyło Kutno oraz Krośniewice. Program w całości finansowany był ze środków finansowych województwa łódzkiego.
Z naszego Stowarzyszenia Uniwersytet Trzeciego Wieku w Programie brało udział 20 osób i na podsumowaniu w Łodzi reprezentowała nas grupa 5 osobowa.
W imieniu Marszałek Województwa Łódzkiego, Joanny Skrzydlewskiej z seniorami spotkał się Artur Ostrowski, członek zarządu województwa łódzkiego oraz Piotr Bors, wiceprzewodniczący Sejmiku Województwa Łódzkiego.
Uczestników spotkania w imieniu organizatora i Prezesa Zarządu ŁFS Zbigniewa Pacholczyka powitał Zbigniew Świercz - Wiceprezes Łódzkiej Federacji Sportu.
Podczas tego spotkania prowadzącym zajęcia instruktorom m.in. Agnieszce Dębowskiej, został wręczony dyplom z podziękowaniem Marszałka Województwa Łódzkiego.
Wiele słów uznania oraz podziękowań skierowano do samorządów, które udostępniły nieodpłatnie miejsca
i obiekty, w których prowadzone były zajęcia z uczestnikami Programu.
Uczestnicy podsumowania wysłuchali wykładu mgr Martyny Głogowskiej, koordynatora Akademii Zdrowego Starzenia, Uniwersytetu Medycznego w Łodzi pt. „Sztuczna inteligencja – od korzeni do futurystycznych marzeń” oraz wykładu mgr Magdaleny Makarowskiej, dietetyka klinicznego, psychodietetyka, autorki poradników o zdrowym odżywianiu pt. „Dieta w insulinooporności i cukrzycy typu 2”.
Po tej części ponad 200 uczestników spotkania udało się na teren stadionu lekkoatletycznego Akademickiego Związku Sportowego w Łodzi.
Zajęcia rozpoczęła pani wodzirej, która poprowadziła wszystkich uczestników spotkania do poloneza z filmu
,,Pan Tadeusz”.
Następnie były inne tańce zbiorowe oraz ćwiczenia dla seniorów prowadzone przez profesjonalistów m.in. slalom zadaniowy, tor przeszkód, zajęcia gry w bule, gra Dobble oraz zajęcia relaksacyjne. Było dużo śmiechu i pozytywnych emocji.
Na zakończenie wszyscy uczestnicy zajęć „Łódzkie dla Seniorów Plus”, otrzymali koszulki z nazwą Projektu.

Łódzka Federacja Sportu złożyła serdeczne podziękowania za aktywne uczestnictwo w zajęciach,
za wspaniałą atmosferę, za przekazanie pozytywnej energii, a władzom samorządowym za wspaniałą inicjatywę i sfinansowanie Projektu „Łódzkie dla Seniorów Plus”.


Uczestnicy spotkania bardzo pozytywnie ocenili Projekt oraz spotkanie podsumowujące i dopytywali
czy Projekt będzie kontynuowany w latach następnych.

Tekst: Teresa Gruszczyńska
Zdjęcia: Zofia Kowalewska


10
lip

Wyjazd edukacyjny do Teatru Polonia w Warszawie na spektakl My Way

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku


W dniu 15 czerwca 2024 roku słuchaczki i słuchacze SUTW w ramach wyjazdu edukacyjnego, zorganizowanego przez Hannę Gontarek do Teatru Polonia
w Warszawie
mieli niecodzienną przyjemność obejrzeć monodram Krystyny Jandy
,,My Way”
. Premiera tego spektaklu odbyła się 16 grudnia 2022 roku
z okazji 70. urodzin artystki. Nasi słuchacze mieli natomiast szczęście uczestniczyć
już w 101. przedstawieniu tego wspaniałego monodramu w reżyserii i wykonaniu Krystyny Jandy.
            Artystka w swoim monologu stojąc w długiej, eleganckiej, czarnej sukni na scenie blisko 2 godziny opowiada całe swoje życie od urodzin. Były to wspomnienia o rodzicach, domu rodzinnym, o szkole teatralnej i wspaniałych profesorach, o pierwszych rolach, o rolach najważniejszych, o sukcesach i porażkach,
o Andrzeju Wajdzie, o przyjaciołach aktorach, o dzieciach, córce Marysi wspaniałej aktorce i świetnej reżyserce oraz o synach.
            W tych opowieściach było wiele prawdziwych emocji i wzruszeń, anegdot i żartów z samej siebie,
z własnych rozmaitych prawdziwych bądź wykreowanych niedoskonałości i żartów z puentami.
Wreszcie o pani Honoracie, przez lata pomagającej w „ogarnianiu” codzienności, prostej kobiecie oddanej całym sercem Krystynie Jandzie i jej rodzinie. Usłyszeliśmy kilka pysznych anegdot o pani Honoracie, która kompletnie nie rozumiała całego blichtru przynależnemu aktorstwu i wcale się z tym nie kryła.
            My Way był to piękny i poruszający spektakl o… nie, nie o Krystynie Jandzie. O tym, co w życiu najważniejsze – uczuciach, rodzinie, pasji, przyjaźni. O szukaniu swojej drogi i o tym co wymaga niekiedy nieziemskiej odwagi i desperacji. Wreszcie o tym, że nie ma życia bez sztuki, bez teatru i o tym ile należy pokonać przeciwności by spełnić swoje marzenie jakim była budowa własnego teatru - Teatru Polonia.

            Monodram My Way Krystyny Jandy był wspaniałą ucztą dla duszy a członkowi zarządu Hani Gontarek serdecznie dziękujemy za złowienie takiej perełki i zorganizowanie wyjazdu do teatru.

Tekst: Teresa Gruszczyńska
Zdjęcia: Michał Sinior i Teresa Gruszczyńska


03
lip

Po Kujawskiej Ziemi

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku

13 czerwca 2024r. Zarząd SUTW w Kutnie, jak co roku, zorganizował dla aktywu uniwersyteckiego, wyjazd koedukacyjny, który jest formą podziękowania najaktywniejszym słuchaczom za ich pracę.
Są wśród nich członkowie Komisji Rewizyjnej, Rady Słuchaczy, Starostowie, pracownicy biura i kawiarenki, osoby, które z własnej inicjatywy organizowali różne kulturalne spotkania i osoby społecznie prowadzące zajęcia.

                                                                DZIĘKUJEMY WAM !!!!

        Pierwszym miejscem, do którego trafiliśmy był Redecz Krukowy, gdzie znajduje się wyjątkowe, unikatowe muzeum. Początkowo w gospodarstwie rodziny Borkowskich powstała Kujawska Fabryka Maszyn Rolniczych KRUKOWIAK. W 2008 r. produkcja przeniesiona została do Brześcia Kujawskiego, a dawne hale produkcyjne przerodziły się w muzeum. To był początek Muzeum Techniki Rolniczej i Gospodarstwa Wiejskiego, w którym eksponowane są zbiory zgromadzone przez Janusza Borkowskiego oraz jego synów.
        Ekspozycja, w znacznej części składa się z darów mieszkańców Redcza Krukowego i okolicy. Co roku zbiory wzbogacają się. W tej chwili mówi się, że jest to Muzeum Motoryzacji, Oręża, Nauki i Techniki wraz ze zbiorami Sowiogórskiego Muzeum Techniki oraz Kujawskie Muzeum Kolei, Muzeum Lotnictwa, Muzeum PRL-u,
Młotka i Gwoździa, Muzeum Techniki Rolniczej i Gospodarstwa Wiejskiego.
        Słuchacze nasi mieli okazję spotkać się z panem Januszem Borkowskim, twórcą i prezesem wspomnianego muzeum. Pan Janusz to biznesmen i miłośnik historii. Muzeum to tylko element uzupełniający jego wysiłki w ocaleniu od zapomnienia dziejów tego Regionu. Z własnych środków finansuje wydawanie kolejnych tomów z serii „Redecz Krukowy i okolice...Kraina Prastara”.
        Z Jego inicjatywy powstało w Osłonkach Kujawskie Centrum Samouzdrawiania Naturą. Ma ono na celu pomaganie ciężko chorym wrócić do zdrowia. Stosowana jest tu naturoterapia, czyli powrót do natury.
Jest to komponowanie składników pochodzenia roślinnego tak, aby działały w sposób uzdrawiający na ludzki organizm.
        Drugi etap wyjazdu to Płowce, historyczne miejsce pierwszej potyczki, do której doszło w 1331 roku
na polach wsi Płowce między zwycięskimi wojskami Władysława Łokietka a oddziałami Zakonu Krzyżackiego.
W 1818 roku został zbudowany pomnik, który przetrwał 100 lat. W czasie I wojny światowej został zniszczony przez armię pruską. W 1961 roku, w 630 rocznicę pamiętnej bitwy, wystawiono nowy, 22 metrowy pomnik,
który stoi do dziś. Jest on usytuowany w pobliżu Zajazdu Łokietek, gdzie nasza grupa zatrzymała się
na posiłek. W miłej atmosferze obiad smakował wyjątkowo a szarlotka z lodami była przysłowiową
wisienką na torcie.
        W drodze powrotnej zatrzymaliśmy się w Kowalu, mieście ogrodów, po którym oprowadzał nas burmistrz, Eugeniusz Gołembiewski. Opowiadał między innymi o historii, osiągnięciach, życiu społeczno kulturalnym Miasta. Najbardziej urzekły wszystkich dwa parki, czystość i ogrom kwiatów, które można było spotkać dosłownie wszędzie. Odwiedziliśmy również Cmentarz Miejski, na którym jest pochowany nasz znakomity
aktor Jan Nowicki.
Pomysł wyjazdu w te kujawskie okolice podsunął z-ca przew. SUTW Andrzej Zielonka, który przejął na siebie część organizacyjną wyjazdu współpracując z członkiem zarządu Hanną Gontarek i skarbnikiem Stefanią Szadkowską.
Dzięki tym osobom oraz wspaniałej atmosferze, którą wytworzyli uczestnicy, można powiedzieć,
że wycieczka była interesująca i udana.

Opracowanie: Marlena Kluk
Zdjęcia: Stefania Szadkowska


03
lip

Walne Zebranie SUTW

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku

        W dniu 11 czerwca 2024 roku w Auli Akademii Nauk Stosowanych Gospodarki Krajowej w Kutnie odbyło się Walne Zebranie Członków Stowarzyszenia Uniwersytet Trzeciego Wieku w Kutnie.
W terminie określonym jako początek zebrania liczba uczestników wynosiła 68 osób,
co stanowiło 34,5 % ogólnej liczby członków (brak kworum). Określono zgodnie ze statutem SUTW II termin (15 minut później) i przy liczbie 71 osób rozpoczęto Walne Zebranie.

        W imieniu Zarządu SUTW zebranych powitała Przewodnicząca Jolanta Baranowska-Komorowska
tym samym otwierając Walne Zebranie. Na jej wniosek zebrani minutą ciszy uczcili pamięć zmarłej przed kilkoma dniami naszej Koleżanki, wieloletniego Sekretarza Rady Słuchaczy Stowarzyszenia Uniwersytet Trzeciego Wieku - Aliny Jabłońskiej.
        Na Przewodniczącą Walnego Zebrania powołano Elżbietę Lewandowską, która prowadziła dalszą część zebrania zgodnie z ustalonym porządkiem. Wybrani zostali członkowie do komisji mandatowo-skrutacyjnej, komisji uchwał i wniosków oraz powołano Danutę Kawkę na Sekretarza Walnego Zebrania.
        Przewodnicząca Zarządu przedstawiła zebranym sprawozdanie z działalności Stowarzyszenia
za rok 2023,
a z działań finansowych właścicielka Biura Rachunkowego PROZYSK, Agnieszka Latos.
        Przewodniczący Komisji Rewizyjnej Jan Błaszczyk przedstawił zebranym Sprawozdanie Komisji Rewizyjnej za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2023 roku.
        Komisja Rewizyjna zawnioskowała o przyjęcie sprawozdania merytorycznego i finansowego zarządu SUTW za rok 2023 oraz zawnioskowała o udzielenie absolutorium wszystkim członom Zarządu Stowarzyszenia, co też uczyniono w trakcie jawnego głosowania.
        W dyskusji poruszono kwestię by powrócić do roku akademickiego, niestety jest to niewykonalne,
gdyż oprócz środków własnych z wpłat naszych członów korzystamy z dotacji. Wszystkie projekty ogłaszane przez samorządy miejskie i powiatowe są planowane na rok kalendarzowy. Nasze Stowarzyszenie przyjęło system, który pozwala na sprawniejszą organizację działań w podejmowanych projektach.
        Jolanta Baranowska-Komorowska poinformowała, że w miesiącach wakacyjnych w dniach
i w godzinach pracy biura osoby chętne będą mogły spotykać się w Dworku Modrzewiowym. Zajęcia będą nieodpłatne i np. w środy – gry planszowe, karty itp., natomiast w piątki – malarstwo, dyskusje literackie.
        W punkcie dot. wolnych wniosków, Przewodnicząca Zarządu poinformowała zebranych,
że w Dworku Modrzewiowym wystawiona jest skarbonka, z której dobrowolne datki zostaną przeznaczone
na pomoc w leczeniu chorób nowotworowych naszych członkiń. Członek Zarządu Hanna Gontarek przypomniała obecnym o terminach wycieczek, które są zaplanowane do końca roku 2024, natomiast koleżanka Maria Wierzbicka zaapelowała o pomoc dla schroniska dla psów i kotów Felkowy Stryszek.
        Przewodnicząca Walnego Zebrania Elżbieta Lewandowska na koniec podziękowała zebranym
za przybycie oraz wszystkim, którzy angażowali się w pracę Stowarzyszenia
przyczyniając się
do prawidłowego i atrakcyjnego działania na rzecz starszych mieszkańców naszego miasta.

Tekst: Teresa Gruszczyńska
Zdjęcia: Stefania Szadkowska


30
maj

Po wygnaniu... Czesława Miłosza rozmyślania o Naturze

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku

            W dniu 28 maja 2024 r. słuchacze i słuchaczki Stowarzyszenia Uniwersytet Trzeciego Wieku mieli okazję kolejny raz spotkać się z dr Ewą Dryglas - Komorowską, aby wysłuchać pasjonującego wykładu
,,Po wygnaniu... Czesława Miłosza rozmyślania o Naturze"
poświęconego polskiemu nobliście. W ten sposób uczciliśmy 20 rocznicę śmierci poety, oddaliśmy Mu hołd, jako jednemu z najwybitniejszych twórców naszych czasów.
            Bogatą biografię poety, prozaika, eseisty, historyka literatury, tłumacza, dyplomaty, noblisty poznaliśmy, wysłuchując recytacji i interpretacji wierszy wybranych ze zbiorów.
Czesław Miłosz w swojej twórczości wyraża:
- rozterki moralne dotyczące roli poety w dobie wojny („Ocalenie”),
- dylematy intelektualistów uwikłanych w stalinizm („Zniewolony umysł”),
- świadectwo okrucieństwa wojny, pamięć o każdej krzywdzie wyrządzonej człowiekowi („Który skrzywdziłeś”),
- stosunek poety do Powstania Warszawskiego, Armii Krajowej i podziemia („Wilki”).
- nieustanny powrót myślami na Litwę, do domu w Szetejniach („Wilno”, „Poeta pogranicza”, „Autoportret Przekorny”, „Nigdy już do Wilna nie wrócę”, „Wilno, ocalenie miasta (nie)istniejącego”, „Wiara w obiektywne istnienie świata”, „Nadzieja”, „Łąka”.)
- rozważania o przemijaniu, o miłości, która pozwala człowiekowi trwać przy życiu („Podarunek nad popiołami”),
- fascynację malarstwem, odwołuje się do twórczości impresjonistów. („Pastele Daglasa”, „Tematy malarskie”).
Wspomina życie człowieka z pogranicza, wspólną historię Polski i Litwy, pokojowe współistnienie różnych kultur i wyznań („Pamięć historyczna”, „Traktat poetycki”, „Traktat moralny”, „Ziemia Ulro”, „Dolina Issy”).
W swej twórczości Miłosz maluje słowem miejsca, pamięć, dzieciństwo, historię świata, Polski i Litwy, literatury i kultury. Przedstawia los Polaka urodzonego na Litwie i ogromny bagaż jego historycznych doświadczeń.„Gdziekolwiek wędrowałem, po jakich kontynentach, zawsze twarzą byłem zwrócony do Rzeki” wspomina
w wiierszu ,,Szetejnie”.
            Po 52 latach emigracji, gdy odwiedził swoje rodzinne strony stwierdził, że świat który pamiętał już nie istnieje. Sentencja „panta rhei” (nie można wejść dwa razy do tej samej rzeki) jest nadal aktualna.

            Wykład wchodzi w skład zadania publicznego ,,Edukacja kulturalna dorosłych” dofinansowanego przez Prezydenta Miasta Kutno.

Tekst: Elżbieta Lewandowska
Zdjęcia: Stefania Szadkowska


30
maj

Śpiewamy wśród róż

UTW
Uniwersytet Trzeciego WiekuW maleńkiej Róży kochał się
Książę na jednej z wielu gwiazd
Nie widział przedtem innych róż
Kiedy w daleki poszedł świat
tą poetycką piosenką śpiewaną przez Katarzynę Sobczyk a znajdującą się w domowej płytotece naszej Koleżanki Danuty Konpoczyńskiej, rozpoczęło się spotkanie zatytułowane
,,Śpiewamy wśród róż”. Odbyło się ono zgodzie z planem dnia 23 maja 2024 roku. Miejsce spotkania to altana w różanym, przydworkowym ogródku Dworku Morzewiowego, gdzie obecnie kwitną piękne róże
a wśród nich gatunki rozsławiające nasze miasto na całym świecie, gdyż wyhodował je wielki miłośnik róż,
sławny nie tylko w naszym kraju, mieszkaniec Kutna Pan Bolesław Wituszyński.
Scenariusz, który opracowała Danuta Kawka opowiadał o towarzyszeniu człowiekowi poprzez symbol,
jaki przypisywany jest najpiękniejszemu kwiatowi, czyli róży w jego życiu uczuciowym. Prócz części narracyjnej, treść programu stanowiły piosenki wybrane ze śpiewnika UTW wydanego w 2015 roku pod tytułem
„Piosenka jest dobra na wszystko” a śpiewanych przez wszystkich uczestników imprezy oraz piosenki z płytoteki Danuty Konopczyńskiej, która czuwała nad jakością przekazywanych utworów.
Wykonawcy programu to członkinie Grupy ,,Metafora” Sekcji Literackiej SUTW: Stenia Augsburg,
Jolanta Baranowska – Komorowska, Maria Chruścielska, Danuta Kawka, Joanna Kicała-Kowalczyk
i Barbara Ratajczyk.

Oprawa muzyczna – Danuta Konopczyńska,
Różana herbatka i słodycze – Halina Mikołajczyk.
A róże w przydworkowym ogródku pachniały, cieszyły barwami, wyglądały na zadowolone i zainteresowane tym, co dzieje się w różanym ogródku, jednym z wielu w Kutnie, mieście róż.

Spotkanie ,,Śpiewamy wśród róż” odbyło się w ramach projektu polegającego na organizacji kulturalnej przestrzeni dla mieszkańców Kutna w wieku emerytalnym w Dworku Modrzewiowym pn. „Kulturalny Dworek wraz z prowadzeniem kawiarenki dla seniora”.

Tekst: Danuta Kawka
Zdjęcia: Stefania Szadkowska

29
maj

Russów, Gołuchów, Kalisz

UTW
Uniwersytet Trzeciego WiekuW dniu 21 maja 2024 roku słuchaczki i słuchacze ze Stowarzyszenia Uniwersytet Trzeciego Wieku wzięli udział w jednodniowej, kulturalno – edukacyjnej wycieczce do sąsiedniego województwa wielkopolskiego. Zwiedziliśmy dworek w Russowie, zamek i Muzeum Leśnictwa w Gołuchowie oraz muzeum w Kaliszu. Organizatorkami wyjazdu były nasze koleżanki Hanna Gontarek i Stanisława Wasilewska.
Dworek w Russowie to miejsce urodzenia jednej z kultowych postaci polskiej literatury pisarki i publicystki Marii Dąbrowskiej. Pisarka przyszła na świat jako najstarsza córka Ludomiry i Józefa Szumskich w 1889 roku. Dom rodzinny w Russowie nigdy nie był własnością jej rodziców. Ojciec podjął tutaj pracę jako administrator majątku. Maria Dąbrowska spędziła w Russowie jedynie dzieciństwo i młodość, ale do końca życia czuła się związana z ziemią kaliską. Dała temu wyraz w utworach literackich, wspomnieniach, a także
w swoim ,,Dzienniku”. Najbardziej znanym utworem pisarki jest powieść „Noce i dnie”, spopularyzowana przez filmową ekranizację w reżyserii Jerzego Antczaka.
Ta autentyczna saga rodziny Szumskich została osadzona w realiach Russowa i Kalisza z przełomu
XIX i XX wieku. W dworku obecnie mieści się muzeum poświęcone Marii Dąbrowskiej. Pan przewodnik oprowadził nas po jego wnętrzach , zapoznając z historią rodziny Szumskich oraz samej pisarki.
W zrekonstruowanych wnętrzach dworku znajdują się: salon, sypialnia, pokój Józefa Szumskiego, pokój poświęcony filmowej ekranizacji powieści „Noce i dnie”, kuchnia oraz na piętrze pokój Marii Dąbrowskiej. Umieszczone w nim są pamiątki rodzinne , zdjęcia bliskich, kolekcja obrazów, osobiste dokumenty, meble,
a także maszyna do pisania. Dwór otacza piękny krajobrazowy park ze starymi drzewami i malowniczymi stawami. Na terenie parku powstał Skansen Etnograficzny.

W Gołuchowie poznaliśmy historię zamku, którą opowiedziała i oprowadziła po jego wnętrzach pani przewodnik. Zamek liczy ponad 400 lat i wyróżnia go wyjątkowa architektura, wzorowana na zamkach
znad francuskiej Loary.
Został wzniesiony w 1560 roku przez Rafała Leszczyńskiego.
W 1853 przeszedł w ręce rodziny Działyńskich, właścicieli dóbr kórnickich. Stał się rezydencją młodej pary
Jana Działyńskiego i jego żony księżniczki Izabeli Czartoryskiej. Księżna odrestaurowała zamek
i zadbała o wystrój wnętrz o detale pochodzące z różnych stron Europy. Obecnie zamek należy
do Muzeum Narodowego w Poznaniu, które dwukrotnie przeprowadziło prace konserwatorskie. Podziwialiśmy piękne wyposażenie sal zamkowych w gobeliny, renesansowe malarstwo polskie i europejskie, rzadkie okazy mebli, wazy antyczne oraz kolekcję rzemiosła artystycznego, które niegdyś należały do Izabeli i Jana Działyńskich. Zamek otoczony jest kilkuhektarowym parkiem krajobrazowym z urokliwymi alejkami , pięknymi drzewami, pomnikami przyrody. Zamek w Gołuchowie szczególnie upodobali sobie filmowcy. Kręcono tutaj sceny nie tylko dwóch wersji „Akademii Pana Kleksa” tej z 1983 roku i tej 40 lat młodszej ale też sceny
z historycznego serialu ,,Królowa Bona”, sceny z filmu ,,Hrabina Cosel”, ,,Rycerze i rabusie” oraz w lutym
i marcu br. baśnie Braci Grimm.
Na terenie parku odwiedziliśmy znajdujące się Muzeum Leśnictwa, w którym to las został ukazany
w nowatorskiej formie. Poznaliśmy pracę leśników oraz narzędzia używane przez nich na przestrzeni dziejów. Jest to jedyne tego rodzaju muzeum w Polsce.

W Kaliszu zwiedziliśmy Muzeum Okręgowe Ziemi Kaliskiej. Zapoznaliśmy się z historią najstarszego miasta w Polsce, zwłaszcza jego wielokulturowością. W swoich zbiorach posiada zabytki archeologiczne, etnograficzne, historyczne z dziedziny sztuki, a także kolekcję eksponatów afrykańskich z wypraw na ten kontynent kaliszanina, Stefana Szolc – Rogozińskiego.
Nieco już zmęczeni intensywnością zwiedzania dotarliśmy na Rynek Główny i w czasie wolnym mogliśmy odpocząć i się posilić. Pełni wrażeń poznania historii nowych miejsc na mapie naszego kraju, powróciliśmy
do Kutna.

Dziękujemy za te piękne chwile naszym organizatorkom, zwłaszcza, że pogoda także nam dopisała. Zatem, do spotkania w nowym semestrze po wakacjach.

Tekst: Elżbieta Żółtowska
Zdjęcia: Teresa Gruszczyńska i Elżbieta Lewandowska

29
maj

Czerwone maki na Monte Cassino

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku18 maja br. minęła 80. rocznica zwycięskiej bitwy na Monte Cassino
pod dowództwem gen. Władysława Andersa. Dla uczczenia tej rocznicy,
w dniu 20 maja 2024 r. w Akademii Nauk Stosowanych Gospodarki Krajowej odbył się wykład mgr Przemysława Zawadzkiego ,,Czerwone maki na Monte Cassino”.
Wykład ten wchodzi w skład zadania publicznego ,,Edukacja kulturalna dorosłych” dofinansowanego przez Prezydenta Miasta Kutno.
Na wstępie nasz Gość przybliżył nam tło historyczne rozpoczynając od utworzenia Wojska Polskiego
na Wschodzie. Po podpisaniu w dniu 30 lipca 1941 r. układu Sikorski-Majski i przywróceniu zerwanych
po napaści 17 września 1939 r. stosunków dyplomatycznych, zwolnieniu z sowieckich więzień i łagrów wywiezionych obywateli II RP, stało się również możliwe tworzenie na terenie Związku Sowieckiego Polskich Sił Zbrojnych. Ich organizacją zajął się wypuszczony z więzienia gen. Anders. Pomimo trudności
z aprowizacją i sprzętem oraz utrudnieniem przez stronę sowiecką Polakom dotarcia do punktów werbunkowych, masowo przybywali wypuszczeni przetrzymywani w łagrach zarówno żołnierze jak i cywile. Łącznie zgłosiło się blisko 116 tys. osób w tym 78,5 tys. żołnierzy. Było to około 10 procent ludności wywiezionej ze wschodnich obszarów Rzeczypospolitej w głąb Związku Sowieckiego. Mieszkali oni w namiotach przy 40 stopniowych mrozach, chodzili w łachmanach, a szmaty zastępowały im buty. Panował coraz większy głód. Została podjęta decyzja o ewakuacji armii. Ostatecznie udało się wyprowadzić blisko 90 tys. żołnierzy, którym towarzyszyło kilkanaście tysięcy cywili. Przeszli długą drogę z azjatyckiej części Rosji i jej republik przez Iran, Irak, Palestynę aż do Włoch. W dniu 21 lipca 1943 r. rozkazem Naczelnego Wodza gen. Władysława Sikorskiego z jednostek Armii Polskiej na Wschodzie został utworzony 2 Korpus Polski, którego dowództwo objął
gen. Władysław Anders.

Następnie Pan Przemysław Zawadzki podkreślił, że już pod koniec 1943 r. wzgórze Monte Casino stało się miejscem, w którym miała rozegrać się decydująca walka broniąca Niemcom drogi do Rzymu. Masyw Cassino, na którym stał klasztor benedyktynów był kluczowym stanowiskiem w linii Gustawa, biegnącym przez całą szerokość najwęższej części Włoch. W znacznej części górował on nad rzekami o stromych brzegach
lub też rozciągał się na nadbrzeżnych bagnach oraz na wysokich górskich szczytach.
Rozpoczęte w styczniu 1944 r. natarcie od początku było niezwykle krwawe. Przeciwnikiem aliantów były zdeterminowane i doświadczone doborowe oddziały niemieckie. W bitwie o Monte Cassino po stronie sprzymierzonych walczyli żołnierze dziesięciu narodowości z pięciu kontynentów.
Pierwsza bitwa – 24.01-11.02.1944 – wysadzono tamę na rzece Rapido, żeby zmienić jej bieg (cała równina od frontu klasztoru, już rozmokła od zimowego deszczu, stała się grzęzawiskiem). Atak Amerykanów przez to rozlewisko zmusił Niemców do wycofania się do umocnień na zboczach. Alianci ponieśli ogromne straty.
Druga bitwa – 15-18.02.1944 – atak został poprzedzony silnym bombardowaniem (575 bombowców
oraz 200 myśliwców bombardujących zrzuciło na miasto Cassino i okolice około 1000 ton bomb). Teren został również ostrzelany przez artylerię, która wystrzeliła ponad 10 tysięcy pocisków. Atak doprowadził do zrównania
z ziemią całego miasta, wzgórza i klasztoru Monte Cassino. Siły brytyjsko-hinduskie nie zdołały przełamać obrony wzgórza.
Trzecia bitwa – 15-30.03.1944 – bombardowanie przed kolejnym atakiem było silne, ale rozproszone. Głównym celem było ufortyfikowane miasto Cassino. Atak prowadzono również na wzgórze klasztorne
i stację kolejową, którą udało się zdobyć.
Po wykrwawieniu się oddziałów amerykańskich, brytyjskich, hinduskich, nowozelandzkich alianckie dowództwo (gen. Oliver Leese) podczas spotkania z gen. Andersem zaproponował włączenie 2. Korpusu Polskiego
do walk o zdobycie Monte Cassino.

W dniu 11 maja 1944 r. gen. Władysław Anders w rozkazie skierowanym do swoich oddziałów napisał:
„Zadanie, które nam przypadło, rozsławi na cały świat imię żołnierza polskiego”. 16 maja żołnierze
gen. Andersa otrzymali rozkaz szturmu na klasztor. Nad ranem 18 maja wzgórze Monte Cassino opuścili ostatni zdolni do walki żołnierze niemieccy. W ruinach pozostali wyłącznie ranni i sanitariusze.
O godz. 9.50 polski oddział wysłany w celu potwierdzenia, że nad ruinami klasztoru Niemcy wywiesili białą flagę, zawiesił nad gruzami proporzec 12. Pułku Ułanów Podolskich. W południe na Monte Cassino plutonowy Emil Czech odegrał Hejnał Mariacki.
W najbardziej dramatycznym momencie bitwy Feliks Konarski, żołnierz 2. Korpusu Polskiego, śpiewak
i kompozytor, słysząc daleki grzmot dział, napisał dwie pierwsze strofy „Czerwonych maków na Monte Cassino”, zapoczątkowując tym samym legendę bitwy oraz Armii Andersa.
W bitwie pod Monte Cassino spośród 2 Korpusu Polski zostało 923 zabitych i 2931 rannych żołnierzy
i oficerów a 345 uznano za zaginionych. Siły alianckie miały 55 tysięcy poległych i rannych. Niemcy stracili około 20 tysięcy żołnierzy. Bitwa pod Monte Cassino to największa lądowa bitwa w Europie – była najcięższą
i najkrwawszą z walk zachodnich aliantów z niemieckim Wehrmachtem na wszystkich frontach
II wojny światowej.

Kilka dni później wojska alianckie przełamały linię Gustawa w całym pasie natarcia i 4 czerwca 1944 r. do Rzymu wkroczyły oddziały amerykańskie.
U stóp Monte Cassino 1 września 1945 otwarto Polski Cmentarz Wojenny, na którym spoczęło 1052 poległych żołnierzy 2. Korpusu Polskiego. U wejścia, przy dwóch słupach znajduje się następujący napis: „Przechodniu, powiedz Polsce, żeśmy polegli wierni w jej służbie” oraz: „Za naszą i waszą wolność my żołnierze polscy oddaliśmy Bogu ducha, ciało ziemi włoskiej, a serca Polsce”. W 1970 r. został tam pochowany
gen. Władysław Anders. Cmentarz odwiedzany jest przez liczne polskie wycieczki i nie tylko,
a w rocznicę odbywają się uroczystości z udziałem polskich i włoskich władz państwowych oraz licznych delegacji.

Nasz Gość opowiedział nam również jak wśród tysięcy polskich uchodźców wypuszczonych z łagrów znajdowały się również dziesiątki dzieci: zagubionych, osieroconych, pozbawionych opieki. Polska artystka
Hanka Ordonówna (również wypuszczona z łagrów) organizuje w Taszkencie tymczasowe azyle,
stara się o żywność, zaopatrzenie i leki. Dzięki pomocy Władysława Andersa, udaje się uzyskać zgodę
na ewakuację 600 podopiecznych. Karawana ciężarówek wspierana przez ekspedycję Czerwonego Krzyża,
rusza do Bombaju w Indiach drogą (niemal 5 tys. km) przez pustynie i górskie szlaki.

Następnym bardzo interesującym wątkiem poruszonym przez naszego Gościa była opowieść o syryjskim niedźwiadku brunatnym Wojtku, którego w 1941 w Persji adoptowali jako małego szczeniaka
żołnierze 22 kompanii zaopatrywania artylerii w 2 Korpusie Polskim dowodzonym przez gen. Władysława Andersa. W stopniu kaprala przeszedł on cały szlak bojowy: z Iranu przez Irak, Palestynę, Egipt do Włoch,
gdzie brał udział w bitwie o Monte Cassino (dostarczał amunicję dla jednostek artylerii). Niedźwiadkiem opiekowano się troskliwie. Jego ulubionymi przysmakami były owoce, słodkie syropy, marmolada, miód
oraz piwo, które dostawał za dobre zachowanie. Jadał razem z żołnierzami i spał z nimi w namiocie.
Był łagodnym zwierzęciem mającym pełne zaufanie do ludzi. Stwarzało to często zabawne sytuacje z udziałem obcych żołnierzy lub ludności cywilnej. Po demobilizacji jednostki wojskowej zapadła decyzja oddania niedźwiedzia do ogrodu zoologicznego w Edynburgu, gdzie spędził 16 lat (od jesieni 1947
do 2 grudnia 1963). Dyrektor zoo zgodził się zaopiekować kapralem Wojtkiem i nie oddać go nikomu bez zgody dowódcy kompanii majora Antoniego Chełkowskiego. Później dawni koledzy z kompanii już w cywilu wielokrotnie odwiedzali Wojtka, nie zaprzyjaźnił się z innymi niedźwiedziami.
Kombatant, kapral Wojtek doczekał się wielu upamiętnień: tablice pamiątkowe, książki, filmy, pomniki, piosenki, znaczek pocztowy (2017 r). Pomniki na cześć Wojtka odsłonięto również we Włoszech:
w 2015 roku w Imola i w 2019 roku w Cassino.

Wykład mgr Przemysława Zawadzkiego był bardzo ciekawy, wzruszający i jak zwykle profesjonalnie poprowadzony. Spotkał się z dużym zainteresowaniem słuchaczy. Dziękujemy!

Tekst: Teresa Gruszczyńska
Zdjęcia: Stefania Szadkowska

27
maj

Ostatni mecz eliminacyjny w Lidze Naleśnikowej a potem lato

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku

W dniu 16 maja 2024 roku w Dworku Modrzewiowym odbyła się ostatnia przed letnią przerwą rywalizacja, tym razem IV grupy Ligi Naleśnikowej 2024, decydująca
o awansie do następnego etapu rozgrywek.
W szranki stanęły reprezentacje sekcji:
Literacka
Olesińska Barbara
Walczak Ewa
Warcikowska Krystyna
trener: Danuta Kawka
Brydż
From Jolanta
Kacprzak Marek
Krysiak Władysław
trener: Zofia Głogowska
Informatyka
Jolanta Baranowska-Komorowska
Michał Sinior
Elżbieta Żółtowska
Trener – Elżbieta Żółtowska

Po uroczystym wprowadzeniu reprezentacji drużyn przez cheerleaderkę, zebrani słuchacze i słuchaczki wysłuchali programu przygotowanego przez Grupę ,,Metafora” Sekcji Literackiej w składzie: Stenia Augsburg, Jolanta Baranowska-Komorowska, Danuta Kawka, Joanna Kicała-Kowalczyk, Barbara Ratajczyk, Elżbieta Żółtowska. Zaprezentowane zostały sylwetki Ludzi Kutnowskiego Sportu (nazwiska rozpoczynające się na literę B – dalszy ciąg), o których wzmianki zamieścił w swojej książce znany w naszym mieście działacz
i nauczyciel Jerzy Truściński.
Nadszedł czas na rozpoczęcie rozgrywek. Do rywalizacji stanęły zespoły Sekcji Literackiej
i Sekcji Brydżowej. Jak zwykle emocjonalne kibicowanie pomagało zawodnikom zdobywać punkty.
Po trzech seriach rzutów naleśnikami został wyłoniony zwycięzca. Reprezentacja Sekcji Brydżowej pokonała 21:11 Sekcję Literacką.
Następnie do rywalizacji miały stanąć drużyny Sekcji Informatyki oraz Sekcji Rękodzielniczej. Jednak pomimo wcześniejszego zgłoszenia chęci uczestnictwa, nie stawili się zawodnicy Sekcji Rękodzielniczej. Wskutek tego Sekcja Informatyki wygrała walkowerem i przeszła do dalszych rozgrywek. Były to ostatnie rozgrywki przed letnią przerwą.
Z 4 Grup, których zespoły dotychczas brały udział w rywalizacji, do jesiennych rozgrywek przeszły następujące sekcje:
Historia
Pilates
Psychologia II
Nordic Walking
Gimnastyka III
Basen
Brydż
Informatyka
Mecz reprezentacji Sekcji Historii i Sekcji Pilatesu odbył się już dnia 21 marca 2024 roku i zakończył
z wynikiem 16:4 dla Historii.
Kalendarz pozostałych rozgrywek zostanie przedstawiony we wrześniu br.

O oprawę muzyczną zadbała i nad przestrzeganiem zasad rozgrywek czuwała Sędzia Główny zawodów Danuta Konopczyńska, punktację rejestrowała i nanosiła na tablicę wyników Sekretarz Zawodów
i cheerleaderka Halina Mikołajczyk a imprezę wg własnego scenariusza prowadziła Danuta Kawka.

Serdecznie dziękujemy za zaangażowanie w rozgrywki Ligi Naleśnikowej Starostów Sekcji a tym samym trenerów oraz zawodników, którzy stanęli do rywalizacji w eliminacyjnej fazie Ligi.
Do zobaczenia jesienią.

Liga Naleśnikowa 2024 odbywa się w ramach projektu polegającego na organizacji kulturalnej przestrzeni
dla mieszkańców Kutna w wieku emerytalnym w Dworku Modrzewiowym
pn. „Kulturalny Dworek wraz z prowadzeniem kawiarenki dla seniora”.

Tekst: Danuta Kawka
Zdjęcia: Stefania Szadkowska i Michał Sinior


17
maj

Endokrynologia i diabetologia

UTW
Uniwersytet Trzeciego WiekuW dniu 16 maja 2024 roku w Różanej Kawiarence Dworku Modrzewiowego odbyło się spotkanie słuchaczek SUTW z Panią lek. med. Dorotą Żaczek. Ramy spotkania wyznaczała specjalizacja naszego Gościa – endokrynologia i ginekologia. Słuchaczki bardzo chętnie zadawały pytania nawiązujące do swoich dolegliwości
czy poprawy komfortu życia intymnego po menopauzie.
Było dużo pytań i interesujących odpowiedzi dotyczących tarczycy, prawidłowości wyników oraz jak ważne jest badanie usg, które w wielu przypadkach dopiero może pokazać pełen obraz (same wyniki laboratoryjne
mogą nie wykazywać obecności problemów chorobowych).
Z udzielanych odpowiedzi na pytania dotyczące diabetologii dowiedziałyśmy się, że nie wystarczy zbadać poziom cukru na czczo. Bardzo ważne jest wykonanie krzywej cukrowej (polega na ocenie stężenia glukozy
na czczo oraz po 1 i 2 godzinach od wypicia testowej dawki glukozy) a także krzywej insulinowej
(badanie, które pozwala ocenić jak trzustka wydziela insulinę na czczo oraz po 1 i 2 godzinach od wypicia testowej dawki glukozy).
Ważna w leczeniu cukrzycy jest nie tylko farmakologia zalecona przez lekarza, ale również dieta,
regularne jedzenie posiłków oraz ruch.
Niestety w diecie zakazane jest wszystko to co smakuje nam najbardziej – białe pieczywo, słodycze, lody, zupy krem i soki. Korzystniej jest zjeść np. jabłko lub brokuły
niż sok jabłkowy czy krem brokułowy. Stopień rozdrobnienia (ścieranie, blendowanie), przetworzenia (gotowanie) owoców i warzyw oraz dojrzałość owoców (np. banany) zwiększa wartość indeksu glikemicznego (IG), tak ważnego w utrzymaniu prawidłowego poziomu cukru we krwi.
Dowiedziałyśmy się jak ważna jest profilaktyka, wczesna diagnoza i właściwe leczenie chorób takich jak tarczyca i cukrzyca, gdyż mają one duży wpływ na pracę naszych pozostałych organów.
Skutkiem nie wykrytych chorób, niewłaściwie leczonych, nieprzestrzegania diety czy braku ruchu może być nadciśnienie, zawał, udar, osteoporoza, problemy ze wzrokiem, pamięcią.
Z całej gamy lekarstw i suplementów poprawiających komfort zdrowia intymnego po menopauzie, poprawy pamięci, problemów z wypadaniem włosów czy łamliwością paznokci uzyskałyśmy informacje, które są naprawdę sprawdzone, polecane i pomagają. Nie zawsze trzeba wierzyć reklamie. Trzeba jednak być bardzo czujnym, obserwować i wsłuchiwać się w swoje ciało, gdyż niektóre zauważone problemy mogą być objawem choroby.
Temat spotkania z Panią doktor Dorotą Żaczek bardzo zainteresował słuchaczki. Ogromną zasługą naszego Gościa było to, że potrafiła rozmawiać z nami w bardzo swobodny sposób i językiem bez zbędnych terminów medycznych. Uzyskałyśmy wiele ciekawych informacji i wskazówek jak ważna jest profilaktyka
a gdy już dosięgnie nas choroba, jak postępować by cieszyć się życiem jak najdłużej.
Dziękujemy i czekamy na następne spotkania.

Spotkanie z Panią doktor Dorotą Żaczek odbyło się w ramach realizowanego projektu ,,Kulturalny Dworek
wraz z prowadzeniem kawiarenki dla seniora”.

Tekst i zdjęcia: Teresa Gruszczyńska


10
maj

Czesława Politańska poetka kutnowska

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku,,Z jakich gwiazd i garbów
i z jakiego głodu
jestem
Jaki deszcz mnie przywołał
Czyja stopa rani
Kto w mym sercu się pali
Omijam kogo laską białą”

W dniu 9 maja 2024 roku w Dworku Modrzewiowym „zagościła” poezja. Autorką zaprezentowanych wierszy była związana z naszym miastem Czesława Politańska.
Po otrzymaniu dyplomu magistra filologii polskiej jej miejscem zamieszkania stało się Kutno. To tutaj podjęła pracę w Powiatowej i Miejskiej Bibliotece Publicznej oraz w Technikum Ekonomicznym.
W latach 1962-1973 pracowała jako nauczyciel w Zasadniczej Szkole Odzieżowej i Zasadniczej Szkole Zawodowej nr 2. W dniu 1 września 1973 roku rozpoczęła wieloletnią pracę pedagogiczną w II Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Kasprowicza w Kutnie. Nauczała języka polskiego, była również autorem
i reżyserem wielu programów artystycznych oraz montaży słowno-muzycznych nagradzanych w skali miasta
i województwa. Równolegle z pracą zawodową prowadziła Estradę Poezji w Domu Kultury, następnie
Teatr Poezji przy Radzie Zakładowej Związku Nauczycielstwa Polskiego w Kutnie.
Jako poetka zadebiutowała w 1972 roku na łamach „Głosu Nauczycielskiego”. Publikowała w prasie społeczno-kulturalnej i w wydawnictwach zbiorowych. Opublikowane tomiki poezji to: Lapidaria, Kamień próby, Istnieć to iść, Kamień Doświadczony i Pocieszanie kamienia.
Życie Czesławy Politańskiej było wypełnione tworzeniem i odkrywaniem poezji. O swej twórczości i postrzeganiu poezji wypowiadała się w następujący sposób: ,,Robię to, co robię, z całą świadomością, ponieważ jest taki czas, szczególna pora, w której żyjemy i ona nagli człowieka do jasnych określeń. Do wyboru.
To szalenie dla mnie ważne dzisiaj, kiedy lansuje się „newagowski” klimat. Więc co? Wszystko ma być relatywne, także sztuka, która tak naprawdę ma tylko pytania? Jeśli w ogóle je ma, to już jest dobrze. Ale od twórców oczekuje się czegoś więcej. Zawsze tak rozumiałam poezję”.

Czesława Politańska zmarła w 2020 roku pozostawiając po sobie ślady na kartkach swoich wydawnictw
oraz we wspomnieniach przyjaciół i wielbicieli jej poezji.

Informacje o życiu i dokonaniach poetki przeplatane były licznymi wierszami, co umożliwiało patrzeć
na otaczającą rzeczywistość oczyma autorki wierszy i na odkrywanie jej poetyckiego świata.
Po programie uczestnicy spotkania w miłej, poetyckiej atmosferze, przy kawie, herbacie i ciasteczkach dzielili się wspomnieniami związanymi z kontaktami z bohaterką spotkania, co jeszcze bardziej przybliżyło postać utalentowanej mieszkanki naszego miasta.

Rozmowę prowadziła Maria Wierzbicka wykładowczyni Sekcji literackiej SUTW, autorką scenariusza „Czesława Politańska – poetka kutnowska” była Danuta Kawka, a program przedstawiły członkinie
Grupy ,,Metafora” Sekcji literackiej SUTW: Augsburg Stenia, Baranowska-Komorowska Jolanta, Kawka Danuta, Kicała-Kowalczyk Joanna, Ratajczyk Barbara, Wierzbicka Maria i Żółtowska Elżbieta. Bufet dla uczestników spotkania prowadziły Jadwiga Stasiak i Ewa Nowicka.

Spotkanie poetyckie „Czesława Politańska – poetka kutnowska” odbyło się w ramach projektu polegającego na organizacji kulturalnej przestrzeni dla mieszkańców Kutna w wieku emerytalnym w Dworku Modrzewiowym
pn. „Kulturalny Dworek wraz z prowadzeniem kawiarenki dla seniora”.

Tekst: Danuta Kawka
Zdjęcia: Stefania Szadkowska i Elżbieta Lewandowska

08
maj

Piknik, wiosna i malarskie wizje

UTW
Uniwersytet Trzeciego WiekuW dniu 3 maja 2024 roku w rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 maja, w godzinach
od 11.00 do 15.00 odbył się Patriotyczny Piknik Rodzinny połączony z Kutnowskim Piknikiem Organizacji Pozarządowych. Nasze Stowarzyszenie Uniwersytet Trzeciego Wieku, a dokładnie Sekcja Plastyczna i Sekcja Kreatywny Senior zgłosiły również swój akces i dołączyły do współorganizatorów.
Na dzieci i ich rodziców czekało przygotowane stanowisko artystyczne.
Chętni ustawiali się w kolejce. Przy pracy można było poczuć prawdziwą malarską wenę i z hasłem ,,wiosna, ach to ty…” sprawdzić swoje umiejętności, a ponieważ ,,malować każdy może” jak powiedział ktoś mądry, powstawały przy pomocy
farb akrylowych, akwareli, plakatówek, pasteli suchych a nawet kawy, prawdziwe dziecięce arcydzieła. A dzieci przy pomocy farb i pędzli przelewały na kartki swoje uczucia, pasje i małe marzenia,
bo ,,malowanie to otwieranie duszy na świat” – to słowa 8. letniej Ani, uczestniczki warsztatów. Wszystkie te prace, które powstały pod okiem Marleny Kluk, będzie można obejrzeć na wystawie plastycznej w Dworku Modrzewiowym.
Na tym samym stoisku, przedstawicielka Sekcji Kreatywny Senior, Róża Banasiak, uczyła, jak posługiwać się techniką quillingu. I tu także nie zabrakło chętnych, a wykonane przepiękne kwiatowe kartki, powędrowały nie tylko do domów bawiących się w ten sposób dzieci, ale także obdarowani zostali nimi goście, przedstawiciele naszych ustępujących i nowych władz miasta.

A wiosna nie pożałowała uczestnikom słońca, więc przytoczę jeszcze raz cytat z piosenki Marka Grechuty ,,Wiosna, ach to ty…”

Tekst: Marlena Kluk
Zdjęcia: Jolanta Baranowska-Komorowska

08
maj

Niecodzienna lekcja historii i języka polskiego

UTW
Uniwersytet Trzeciego WiekuW dniu 26 kwietnia 2024 roku słuchacze Sekcji literackiej SUTW odwiedzili Muzeum Pałacu Saskiego, by wysłuchać interesującej prelekcji i obejrzeć wystawę poświęconą „Historii Biblii”. Wyjątkowa i niezwykle wartościowa wystawa ukazuje
historię 3500 lat powstania Pisma Świętego. Okres ten obejmuje 1500 lat historii tworzenia Biblii, oraz 2000 lat przekładów Biblii na różne języki.
Wystawa pokazuje, w jaki sposób i w jakiej formie Pismo Święte dotrwało do naszych czasów. Kilkadziesiąt egzemplarzy Biblii można było zobaczyć zarówno w formie kieszonkowych, jak i pełnowymiarowych ksiąg. Zwiedzający mogli dotknąć eksponatów, wziąć do ręki i dokładnie obejrzeć papirusy, kamienne i gliniane tablice, skóry zwierzęce, na których zapisywano pierwsze myśli.

Tekst i zdjęcia: Elżbieta Lewandowska

08
maj

A co w Lidze Naleśnikowej

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku
W dniu 25 kwietnia 2024 roku w Dworku Modrzewiowym odbyła się kolejna rywalizacja, tym razem III grupy Ligi Naleśnikowej 2024, decydująca o awansie
do następnego etapu rozgrywek. W szranki stanęły reprezentacje sekcji:
Gimnastyka III
- Błaszczyk Jan
- Rojewska Elżbieta
- Swachta Grażyna
Trener - Jadwiga Stasiak
Joga
- Głogowska Albina
- Misiewicz Mirosława
- Strupagiel Teresa
Trener - Urszula Michalska
Drugi mecz rozegrała para reprezentująca sekcje:
Chór
- Augsburg Stanisława
- Lemańska Danuta
- Rojewska Elżbieta
Trener - Urszula Michalska
Basen
- Błaszczyk Jan
- Mikołajczyk Halina
- Szydłowska Maria
Trener - Jacek Paul

Tak, jak podczas poprzednich spotkań, po wprowadzeniu zawodników przez cheerleaderkę, zebrani wysłuchali programu w wykonaniu zespołu ,,Metafora” Sekcji Literackiej SUTW. Zaprezentowano ludzi kutnowskiego sportu, o których wspominał w swojej książce znany w Kutnie nauczyciel, trener i działacz sportowy
Jerzy Truściński (nazwiska rozpoczynające się na literę B).
Podczas rozgrywek ligowych zgromadzeni żywiołowo reagowali na wysiłki zawodników, nagradzając oklaskami nie tylko rzuty przynoszące punkty dla reprezentowanych drużyn ale też i takie, które należało poprawić.
W trakcie rywalizacji wyniki poszczególnych spotkań przedstawiały się następująco:
Gimnastyka III – Joga 17:13
Chór - Basen 19:19 (po dogrywce zwyciężyła drużyna Basenu).
Zgodnie z wynikami do następnego etapu Ligi Naleśnikowej zakwalifikowały się reprezentacje sekcji: Gimnastyka III i Basen.

Ostatnie spotkanie kwalifikacyjne IV grupy odbędzie się zgodnie z planem w dniu 16 maja 2024 roku. Walczyć o wejście do następnego etapu będą drużyny sekcji: Informatyka i Rękodzieło oraz Literacka
i Brydż. Serdecznnie zapraszamy!

Liga Naleśnikowa 2024 odbywa się w ramach projektu polegającego na organizacji kulturalnej przestrzeni
dla mieszkańców Kutna w wieku emerytalnym w Dworku Modrzewiowym
pn. „Kulturalny Dworek wraz z prowadzeniem kawiarenki dla seniora”.

Tekst: Danuta Kawka
Zdjęcia: Michał Sinior

01
maj

Prawa człowieka w remoncie

UTW
Uniwersytet Trzeciego WiekuW dniu 23 kwietnia 2024 r. w Akademii Nauk Stosowanych Gospodarki Krajowej odbył się wykład dr Przemysława Komorowskiego ,,Prawa człowieka w remoncie”. Wykład ten wchodzi w skład zadania publicznego ,,Edukacja kulturalna dorosłych” dofinansowanego przez Prezydenta Miasta Kutno.
Z wykładu dowiedzieliśmy się, już w starożytności Seneka i Cyceron określili,
że każdy ma prawo wynikające z natury człowieka, posiada zdolność odróżniania dobra od zła.
Na przestrzeni wieków dokonywano regulacji prawa stanowionego, które było zgodne z prawem natury.
Wszelkie prawa spisywano w aktach prawnych takich jak konstytucja, ustawy, umowy międzynarodowe, dyrektywy i traktaty międzynarodowe. Tak więc prawa człowieka jest to zespół praw i wolności,
które przysługują każdemu bez względu na rasę, płeć, język, wyznanie, przekonania polityczne, pochodzenie narodowe i społeczne czy majątek. Są one niezbywalne (nie można się ich zrzec) i nienaruszalne.
Chronią najwyższe wartości, do których możemy zaliczyć między innymi: wolność, równość, godność.
Każdy człowiek ma prawo m.in. do życia, nauki, wolności słowa, wyznania, bezpieczeństwa osobistego, prawo do sądu, wolnych wyborów. Wobec każdego człowieka wprowadzono zakaz stosowania tortur, dyskryminacji, niewolnictwa.
Podstawę prawną dla ochrony praw człowieka stworzyły dwa dokumenty: Karta Narodów Zjednoczonych
z 1945 r. i Powszechna Deklaracja Praw Człowieka uchwalona w 1948 r. przez Zgromadzenie Ogólne ONZ.
W dniu 3 września 1953 r. weszła w życie Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności,
w skrócie nazywana Europejską Konwencją Praw Człowieka, której stronami są wszystkie państwa członkowskie Rady Europy.
Z wysłuchanego wykładu dowiedzieliśmy się, że pomimo iż wszystkie prawa człowieka są spisane
i obowiązują, jednak dochodzi do ich łamania.
Problem ten jest już tak znaczący, że został zauważony przez Komisję ds. Praw Niezbywalnych Departamentu Stanu Stanów Zjednoczonych.
Mimo starań i licznych mechanizmów monitorujących przestrzeganie praw człowieka w wielu zakątkach świata dochodzi do naruszeń praw człowieka i to na dużą skalę np. Chiny, Rosja, Pakistan, Arabia Saudyjska, Białoruś. Dużo częściej do łamania praw i wolności człowieka dopuszczają się państwa totalitarne
i autorytarne.
Najniebezpieczniejsze są naruszenia praw człowieka na dużą skalę w postaci ludobójstwa
czy czystek etnicznych, konfliktów zbrojnych, postaw rasistowskich i ksenofobicznych, prześladowań mniejszości, zsyłania politycznych oponentów do obozów pracy, handel ludźmi oraz współczesne niewolnictwo (tania siła robocza).


Wykład dr Przemysława Komorowskiego był bardzo ciekawy i profesjonalnie poprowadzony, spotkał się
z dużym zainteresowaniem wśród obecnych słuchaczy. Dziękujemy!

Tekst: Teresa Gruszczyńska
Zdjęcia: Stefania Szadkowska

29
kwi

Karpacz, Praga, Skalne Miasto

UTW
Uniwersytet Trzeciego WiekuW ramach wyjazdu kulturalno – turystycznego członkini zarządu Hanna Gontarek zorganizowała wraz z biurem turystycznym „Wytwórnia Podróży” Kinga Rozmarynowicz dla członków i sympatyków Stowarzyszenie Uniwersytet Trzeciego Wieku trzydniową wycieczkę (20 -22 kwietnia 2024 roku) do miejscowości:
Karpacz – Praga – Skalne Miasto.
Karpacz
, 20 kwietnia przywitał nas piękną zimową aurą, co nie powinno nas dziwić zwłaszcza o tej porze roku w górach. Jednak warunki pogodowe nie przeszkodziły nam w zaplanowanym zwiedzaniu. Po zalokowaniu się w pensjonacie „Pegaz”,
wraz z przemiłą panią przewodnik, która towarzyszyła nam przez trzy dni pomaszerowaliśmy na wzgórze, by zwiedzić średniowieczną drewnianą Świątynię Wang (zbudowaną bez jednego gwoździa), stanowiącą największą atrakcję Karpacza. Została zbudowana w XII wieku w miejscowości Vang w południowej Norwegii, a 1842 r. rozebrana
i przetransportowana do Karpacza. Obok kościoła wyznania ewangelicko – augsburskiego znajduje się cmentarz przykościelny, na którym pochowany został Tadeusz Różewicz.
W drugim dniu tj. 21 kwietnia udaliśmy się do Pragi. Zwiedziliśmy słynne Hradczany, królewską dzielnicę wypełnioną wspaniałymi zabytkami, m. in. Zamek Królewski , w którym swoją siedzibę ma prezydent Republiki Czeskiej, Bazylikę św. Jerzego, katedrę św. Wita, Wacława i Wojciecha. Klimatyczne miejsca,
czyli Złotą Uliczkę, gdzie w jednym z zabudowań mieszkał kilka lat i tworzył Franz Kafka, Dzielnicę Żydowską - Józefów, Stare Miasto z rynkiem, obudowanym wspaniałą kolekcją budynków z różnych epok,
Ratusz Staromiejski ze słynnym zegarem astronomicznym Orloj oraz najpiękniejszy i jeden z najstarszych kamiennych mostów w Europie, Most Karola na rzece Wełtawa. Znajduje się na nim 30 barokowych rzeźb, przedstawiających figury świętych po obu jego stronach. Ciekawą współczesną twórczość, którą mieliśmy okazję zobaczyć była umieszczona obok muzeum Franza Kafki rzeźba przedstawiająca dwóch mężczyzn stojących naprzeciw siebie i oddających mocz do basenu w kształcie Czech.
Ostatniego dnia, czyli 22 kwietnia zwiedziliśmy Skalne Miasto w miejscowości Teplice nad Metuji w Czechach. Spacerowaliśmy trasą turystyczną, która wiodła między wysokimi kilkudziesięciometrowymi skałami
o fantastycznych kształtach i ciekawych nazwach m.in. Starosta i Starościna, Orle Gniazdo,
Ząb czy Diabelski Most, Kochankowie.
Udaliśmy się do Małego i Wielkiego Wodospadu a z platformy widokowej podziwialiśmy skalną okolicę.
Skalne Miasto było ostatnim programem wycieczki. Zrobiliśmy ostatnie zakupowe pamiątki i udaliśmy się
w powrotną podróż do Kutna. Dzięki wspaniałej pani przewodnik, poznaliśmy bliżej historię Dolnego Śląska
i Czech, których to losy wzajemnie się przenikały.

Zapewne zostaną nam w pamięci niezapomniane wspomnienia i zdjęcia. Dziękujemy organizatorkom
za zorganizowany wyjazd i prosimy o dalsze plany wycieczkowe a panu kierowcy za bezpieczną jazdę.

Tekst : Elżbieta Żółtowska
Zdjęcia: Teresa Gruszczyńska

28
kwi

Spacer z przewodnikiem po Kutnie

UTW
Uniwersytet Trzeciego WiekuW dniu 19 kwietnia 2024 roku słuchaczki i słuchacze SUTW mieli niecodzienną możliwość spaceru ulicami Kutna wspólnie z przewodnikiem Panem Maciejem Szymańskim. Wycieczkę rozpoczęliśmy przy jednym z najstarszych kutnowskich zabytków zwanym Dworkiem Modrzewiowym lub Dworkiem Chlewickich zbudowanym na przełomie XVII i XVIII w stylu klasycystycznym, a w poł. XIX w. został odbudowany
po pożarze. Obecnie jest siedzibą m.in. SUTW i TPZK.
Z dużym zainteresowaniem wysłuchaliśmy legendy o powstaniu miasta (Piotr z Kutnej Hory, który w 997 uciekł wraz z bratem biskupa Wojciecha z Czech do Polski), oraz najważniejszych faktów z historii naszego miasta. Kutno należy do bardzo starych osad – dokument z 1161 roku zobowiązujący m.in. mieszkańców do przekazywania dziesięciny na rzecz kolegiaty łęczyckiej. W 1386 r. nadano osadzie prawa handlowe,
a w 1432 r. prawa miejskie. W dniu 1 lipca 1504 Mikołaj z Kutna uzyskał dla miasta prawo zezwalające
na organizowanie jarmarku św. Wawrzyńca, co przyspieszyło rozwój miasta (rzemieślniczo-handlowy).
W 1750 r. król August III Sas polecił wybudowanie domu podróżnego (Pałacyk Pocztowy, zwany Pałacem Saskim), dzięki czemu znacznie wzrósł prestiż miasta. W wyniku II rozbioru Polski w 1793 r. Kutno znalazło się w zaborze pruskim. Wiek XIX był okresem rozwoju gospodarczego, co wiązało się z uruchomieniem połączeń kolejowych: w 1861 r. z Łowiczem, a w 1862 r. z Włocławkiem. W II połowie XIX w. miasto stało się ośrodkiem przemysłowym (głównie cukrowniczym) i handlowym (głównie zboże). W okresie międzywojennym powstały kolejne połączenia kolejowe, dzięki czemu Kutno stało się dużym węzłem komunikacyjnym.
Przewodnik opowiedział nam o udziale mieszkańców m.in: w powstaniu styczniowym w latach 1863–1864
(m.in. w walkach o Kutno–maj 1863 r.), wielkim strajku kolejarskim w 1905 r., w dniach 15-16 listopada 1914 r. podczas walk rosyjsko-niemieckich w tzw. bitwie pod Kutnem miasto poniosło znaczne straty w zabudowie,
w dniach 09–12.09.1939 r. w bitwie nad Bzurą, największej w kampanii wrześniowej, która opóźniła kapitulację Warszawy.
Dowiedzieliśmy się, że w okresie wrzesień–październik 1939 r. istniał tu niemiecki obóz przejściowy
dla jeńców polskich
, w latach 1940–1944 – obóz przejściowy dla Polaków i Żydów.
W latach 1940–1942 istniało getto (ul. Mickiewicza) dla 8 tys. ludności żydowskiej, przewiezionych następnie
do obozu zagłady w Chemnie nad Nerem (stracono 6 tys. mieszkańców Kutna).
Przewodnik przekazał również ciekawe informacje o wybranych właścicielach miasta i ich zasługach: Kucieńscy (prawa handlowe i miejskie), Zamoyscy (nowy przywilej lokacyjny po pożarze i ożywienie rozwoju miasta), Mniewscy (fundator szpitala, Nowej Oberży i ratusza).
Kutno na przestrzeni wieków było niestety miejscem również kilku pożarów: w 1753 r. miasto zostało całkowicie zniszczone, spłonęły też akta miejskie, w tym przywilej lokacyjny miasta, w 1774 r. ma miejsce kolejny pożar, który można powiązać z licznymi przemarszami wojsk i niefrasobliwością żołnierzy,
w 1808 r. wybuchł wielki pożar, który zniszczył 180 domów oraz w 1843 r. pożar ulicy Królewskiej,
który pochłonął prawie wszystkie budynki, przetrwały jedynie dwie budowle – dzisiejsze Crocantino oraz MDM.
Podczas krótkiego spaceru (zimno i bardzo wietrznie) zobaczyliśmy lub tylko wysłuchaliśmy krótkich historii następujących zabytków: Dworek Chlewickich zwany Modrzewiowym, Dom Dochodowy Straży Ogniowej (obecnie CTMiT), Dom Naczelnika Miasta, ratusz (Muzeum Regionalne), Pomnik Józefa Piłsudskiego, Kościół św. Wawrzyńca, Hotel „Staropolski”, Pałac Gierałty (Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia
im. Karola Kurpińskiego), Willa Izaaka Holcmana (ul. Mickiewicza), Mauzoleum Mniewskich (Muzeum Bitwy nad Bzurą w parku im. Wiosny Ludów), Dwór Szomańskich (ul. Kościuszki), stary szpital im. Św. Walentego, Synagoga (wysadzona przez Niemców w 1942 r), kościół ewangelicko-augsburski, willa dr Troczewskiego, Kutnowski Dom Kultury.
Przewodnik nie omieszkał również wspomnieć o sławnych osobach, które gościły w naszym mieście
lub spędziły wiele lat a nawet zapisało się złotymi zgłoskami:
król August III Sas podczas przejazdów
i noclegów w Pałacu Saskim, Napoleon Bonaparte – 4 stycznia 1807 r., Jan Henryk Dąbrowski w1809 r., Henryk Sienkiewicz – 5 stycznia 1904 w Teatrze Miejskim (CTMiT), Szalom Asz (pisarz żydowski,
miasto organizuje Festiwal Kultury Żydowskiej im. Szaloma Asza), Charles de Gaulle (w latach 1919-1921)
jako instruktor w składzie francuskiej misji wojskowej, generał broni Michał Rola-Żymierski, Bolesław Bierut, generał Karol Świerczewski w 1945 roku, Antoni Troczewski – lekarz, działacz społeczny i polityczny;
z jego inicjatywy wybudowano Strażacki Dom Dochodowy (obecnie CTMiT), powołano do życia pierwszą w Kutnie szkołę średnią – Szkołę Realną Polskiej Macierzy Szkolnej (przekształconej później
w LO im J. H. Dąbrowskiego), Stanisław Pokrzywnicki – lekarz, współtwórca polskiej szkoły anestozjologicznej, przeprowadził pierwszy raz w kraju znieczulenie za pomocą kurary (Kutno 1947 r.) oraz Bolesław Wituszyński – hodowca róż, laureat wielu nagród i odznaczeń, inicjator Jarmarku Różanego (obecnie Święto Róży).

Był to wspaniały spacer. Bardzo serdecznie dziękujemy Stanisławie Wasilewskiej, Zygmuntowi Pietrzykowskiemu i całej Radzie Słuchaczy za zorganizowanie edukacyjnej wycieczki po naszym mieście.
Tekst i zdjęcia: Teresa Gruszczyńska

24
kwi

Mężczyźni, dla Was też śpiewamy

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku

W dniu 18 kwietnia 2024 r. w Różanej Kawiarence Dworku Modrzewiowego odbyło się spotkanie słuchaczek i słuchaczy SUTW w ramach projektu ,,Kulturalny Dworek wraz z prowadzeniem kawiarenki dla seniora”.
Spotkanie pod tytułem ,,Mężczyźni, dla Was też śpiewamy” miało na celu zrekompensować mężczyznom, marcową imprezę przeznaczoną dla Kobiet
z okazji ich Święta.
Była to prezentacja piosenek, które zawierały w tytule lub w tekście imiona Panów. Na pierwszy ogień poszła piosenka Danuty Rinn „Gdzie Ci mężczyźni, prawdziwi tacy”. Przy akompaniamencie muzyki z komputera (YouTube) zebrani śpiewali lub słuchali znane sobie piosenki jak:
- o Piotrze, który miał piękne oczy,
- o Stachu, który był wzywany do powrotu a winy będą darowane,
- o Zygmusiu, nie mającym winy w tym, że jest taki śliczny itp.

Były też piosenki bez akompaniamentu takie jak:
- o Jacku, który dostał elementarz,
- o Maćku, który leżał na desce,
- o Wojtusiu, na którego mrugała iskiereczka, itp.
Kolejność piosenek była ustalona na podstawie zawartych w nich imion, poczynając od Andrzeja
a na Zygmuncie kończąc.

Podobnie jak w imprezie marcowej, której tematem były imiona kobiece, także tym razem Panowie mogli usłyszeć przed „swoją” piosenką informację, na temat znaczenia imienia, cech charakteru przypisanych
do niego, zdolności, umiejętności zjednywania sobie otoczenia itp.
Ciekawostki i charakterystyki zostały przygotowane przez Zofię Franczak, która wspólnie z Jolantą Baranowską-Komorowską przekazywały je zebranym.
Program zakończyły piosenki satyryczne:
- udostępniona przez Michała Siniora z własnych zbiorów historyjka o dziadku i jego wnukach
  Władku, Jasiu i Kasi,
- zaśpiewana przez Andrzeja Zielonkę w „prezencie” dla Pań piosenka „Być mężczyzną”,
- oraz z nagrania internetowego, stwierdzająca za wykonawczynią Ireną Kwiatkowską że
„Odrobina mężczyzny na co dzień” przydałaby się każdej kobiecie”.

Refleksyjna piosenka „Mężczyzno, mężczyzno choć tyle masz wad, bez Ciebie cóż wart,
cóż wart byłby Świat?
” wyśpiewana przez Nataszę Zylską zakończyła cykl prezentujący te dawne i te nowsze piosenki z imionami. Spotkania te cieszyły się dużą popularnością wśród członków naszego Uniwersytetu.

Imprezę prowadziła pomysłodawczyni Maria Chruścielska.
Maryniu, DZIĘKUJEMY i PROSIMY o dalsze tak atrakcyjne propozycje!!!
Śpiewy acapella prowadziła Danusia Kawka. Dziękuję bardzo - Maria Chruścielska.

Tekst: Danuta Kawka
Zdjęcia: Michał Sinior


18
kwi

Wyjazd edukacyjny do Teatru Dramatycznego w Płocku na spektakl PREZENT URODZINOWY

UTW
Uniwersytet Trzeciego WiekuW niedzielę 14 kwietnia 2024 r miłośnicy teatru, słuchaczki i słuchacze SUTW
w Kutnie wzięli udział w wyjeździe kulturalnym do Teatru Dramatycznego
im. Jerzego Szaniawskiego w Płocku
na sztukę „Prezent urodzinowy”.
Autorem jest Robin Hawdon, co już samo w sobie zapowiada zwariowaną komedię pomyłek i niespodzianek. Jest to znakomita farsa z zaskakującymi zwrotami akcji,
w której udział bierze tylko 5 aktorów. Opowiada o pewnym mężczyźnie o imieniu
Bob (Mariusz Pogonowski), urzędniku państwowym w średnim wieku, który właśnie niedawno rozstał się
z żoną, któremu przyjaciel w prezencie urodzinowym ufundował magiczny wieczór w hotelu z wynajętą dziewczyną Mimi. W rzeczywistości  przyszła atrakcyjna i elegancka bizneswoman
Liz ( Magdalena Tomaszewska), która jest kimś zupełnie innym i to kimś, kogo Bob doskonale zna.
Pech chciał, że niezbyt rozgarnięty kelner Tony, (Jerzy Bończak), który widział już nie jedno i niewiele potrafi go zaskoczyć, umieszcza go w teoretycznie złym pokoju, co dodatkowo… samo pomieszczenie jest połączone
z drugim bliźniaczym.
W drugim pokoju samotna, nieśmiała Kate (Maja Rybicka), miłośniczka romantycznej literatury, szukająca swojej miłości poprzez biuro matrymonialne, oczekuje na ekscentrycznego psychiatrę Dicka (Marek Walczak), nieradzącego sobie z własnymi emocjami. Nasz bohater Bob wpada na pomysł szeregu dziwnych, trudnych
i niosących nieprzewidziane komplikacje zdarzeń, by tylko poznać i poderwać panią z sąsiedniego pokoju. Byliśmy świadkami wielu zaskakujących, zwariowanych pomyłek, wspaniałych dialogów i fantastycznych
kreacji aktorskich. Znakomita obsada, błyskotliwe dialogi, mistrzowska reżyseria Jerzego Bończaka, wspaniała scenografia Klaudii Solarz i kostiumy Sylwestra Krupińskiego sprawiły, że spektakl zagwarantował nam udaną zabawę i dostarczył gromną dawkę śmiechu.
Po obejrzeniu farsy ,,Prezent urodzinowy” zastanowisz się dwa razy zanim przyjmiesz prezent
od przyjaciela.

Dziękujemy Zarządowi SUTW i Hani Gontarek za zorganizowanie wyjazdu na tak wspaniały spektakl.

Tekst : Teresa Gruszczyńska
Zdjęcia: Michał Sinior i Teresa Gruszczyńska

17
kwi

Liga Naleśnikowa 2024 II grupa

UTW
Uniwersytet Trzeciego WiekuW dniu 11 kwietnia 2024 r. w Dworku Modrzewiowym zebrały się słuchaczki
i słuchacze SUTW aby dopingować swoich zawodników w rozgrywkach
II grupy LIGI NALEŚNIKOWEJ 2024.

Do zawodów eliminacyjnych stanęli zawodnicy następujących sekcji:
Psychologia II
- Anna Kisielewska - trener
- Halina Głogoza - zawodnik
- Hanna Kotkowska - zawodnik
- Cezary Maźniak - zawodnik
Aerobik
- Zofia Franczak - trener
- Teresa Adamusiak - zawodnik
- Elżbieta Rojewska - zawodnik
- Ewa Wielkopolan - zawodnik

Drugą parę rozgrywającą stanowili zawodnicy sekcji:
Nordic Walking
- Jadwiga Stasiak - trener
- Łukasz Bednarek - zawodnik
- Ewa Nowicka - zawodnik
- Wojciech Trzaskowski - zawodnik
Geografia
- Zygmunt Pietrzykowski - trener
- Marianna Krajewska - zawodnik
- Zygmunt Pietrzykowski - zawodnik
- Michał Sinior - zawodnik

Przy dźwiękach popularnego marsza zawodnicy i trenerzy prowadzeni przez cheerleaderkę Urszulę Michalską wkroczyli na salę rozgrywek powitani gorącym aplauzem przez zgromadzonych kibiców.
Zanim jednak rozpoczęły się zawody zebrani wysłuchali programu prezentującego Ludzi Kutnowskiego Sportu (nazwiska rozpoczynające się na literę A), o których wzmianki zamieścił w swojej książce znany w naszym mieście działacz i nauczyciel Jerzy Truściński.
Dzięki wydawnictwu autor ocalił od zapomnienia kutnowskich sportowców, jak również ludzi organizujących
i budujących sport kutnowski, zawodników, szkoleniowców, działaczy sportowych, sędziów, nauczycieli wychowania fizycznego i lekarzy sportowych. Zebrani wśród prezentowanych postaci mogli odnaleźć członków własnych rodzin, sąsiadów i znajomych.
Program został zaprezentowany przez członkinie zespołu „Metafora” Sekcji literackiej SUTW Stenię Augsburg, Marię Chruścielską, Danutę Kawkę, Joannę Kicałę-Kowalczyk, Barbarę Ratajczyk, Marię Wierzbicką
i Elżbietę Żółtowską.
Gorący aplauz towarzyszył zawodnikom biorącym udział w rozgrywkach ligowych. Zawodnicy oddawali po sześć rzutów „naleśnikiem” na „patelnię” w trzech kolejkach. Na każdy z rzutów kibice reagowali żywiołowo, wznosząc okrzyki i oklaski lub wyrazy pocieszenia po nieudanych próbach. Było wiele zabawy nie tylko z przebiegu zawodów ale również z wcześniejszego przygotowania zawodników pod względem wyglądu. Na szczególną uwagę i podziw zasługiwały oryginalne stroje drużyny sekcji Psychologia II. Dziękujemy.
Wyniki rozgrywek w dniu 11 kwietnia 2024 r.
Psychologia II - Aerobik 14 : 12
Nordic Walking - Geografia 20 : 15
Do następnego etapu rozgrywek Ligi Naleśnikowej 2024 zakwalifikowały się drużyny sekcji
Psychologii II
i Nordic Walking.
Nad rozgrywkami czuwała Sędzia Główny zawodów Jadwiga Stasiak, punktację rejestrowała
i nanosiła na tablicę wyników Maria Szydłowska a imprezę prowadziła Danuta Kawka.

Na następne zawody eliminacyjne zapraszamy w dniu 25 kwietnia 2024 r.
Współzawodniczyć będą drużyny sekcji Gimnastyki III i Jogi oraz Chóru i Basenu.

Liga Naleśnikowa 2024 odbywa się w ramach projektu polegającego na organizacji kulturalnej przestrzeni
dla mieszkańców Kutna w wieku emerytalnym w Dworku Modrzewiowym
pn. „Kulturalny Dworek wraz z prowadzeniem kawiarenki dla seniora”
Serdecznie zapraszamy!

Tekst: Danuta Kawka
Zdjęcia: Michał Sinior

13
kwi

Liga Naleśnikowa 2024

UTW
Uniwersytet Trzeciego WiekuW dniu 21 marca 2024 r. w Dworku Modrzewiowym zebrały się słuchaczki i słuchacze
by dopingować zawodników swoich sekcji. Rozpoczęły się pierwsze rozgrywki
LIGI NALEŚNIKOWEJ 2024.

- Danuta Kawka - projekt i prowadzenie zawodów
- Jadwiga Stasiak - Sędzia Główny
- Maria Szydłowska - sekretariat i tablica wyników
- Czesława Markiewicz – wykonanie rekwizytów (naleśników)
- Stenia Augsburg - cheerleaderka
- Ewa Nowicka - cheerleaderka
Sekcja gimnastyki II SP 4
- Bogusława Janowska - trener
- Mirosława Makuch - zawodnik
- Jolanta Stępska - zawodnik
- Bogumiła Adamczyk - zawodnik
Sekcja historyczna
- Barbara Kaźmierczak - trener
- Konopczyńska Danuta - zawodnik
- Dogadalski Zbigniew - zawodnik
- Barbara Kaźmierczak - zawodnik
Sekcja pilatesu
- Teresa Michalska - trener
- Maria Szydłowska - zawodnik
- Bożena Nowogórska - zawodnik
- Halina Mikołajczyk - zawodnik

Pierwsi do walki stanęli zawodnicy sekcji historii i gimnastyki II SP 4. Każdy z 3 osobowej drużyny
miał do oddania z ustalonej wcześniej odległości po 6 rzutów ,,naleśnikami’’ do pojemnika. Każdy zawodnik
miał do oddania po 3 serie rzutów. Mimo, iż każdy bardzo się starał, by zdobyć jak najwięcej punków,
jednak ,,naleśniki” były zbyt lekkie i nie trafiały do celu. Trzeba było wypracować właściwy sposób rzutu.
Celne rzuty zawodników z poszczególnych serii były sumowane. Pierwsze rozgrywki wygrała sekcja historii stosunkiem punktów 10:9 z gimnastyką II SP 4. Następnie miała być rywalizacja między sekcją tańca
i pilatesu.
Jednak zawodnicy sekcji tańca nie zgłosili się, wskutek tego sekcja pilatesu wygrała walkowerem
i przeszła do dalszych rozgrywek. Sekcja historii (Marek Kacprzak zastąpił Danutę Konopczyńską)
zmierzyła się więc z sekcją pilatesu. Po kolejnych seriach rzutów mieliśmy już zwycięzcę. Stosunkiem punktów 16:4 zwyciężyła sekcja historii. Był to już drugi sukces sekcji historii, który otworzył drogę do dalszej walki.
W trakcie rozgrywek zawodników dopingowały zebrane słuchaczki i słuchacze oraz cheerleaderki. Rywalizacji sportowej towarzyszyła gorąca, wesoła atmosfera. Nad przestrzeganiem zasad gry
czuwał Sędzia Główny zawodów. Czekamy na następne rozgrywki.

Tekst i zdjęcia: Teresa Gruszczyńska

04
kwi

Wyjazd edukacyjny do Teatru Muzycznego w Łodzi

UTW
Uniwersytet Trzeciego WiekuCóż to był za spektakl!...
W dniu 16 marca 2024 r słuchaczki i słuchacze SUTW w Kutnie, miłośnicy teatru
ale także muzyki, uczestniczyli w wyjątkowym teatralnym przedstawieniu
pt. ,,Prosimy nie wyrywać foteli”. Spektakl w reżyserii Jakuba Szydłowskiego (asystent reżysera: Krzysztof Wawrzyniak) obejmował swym tematem historię muzyki rozrywkowej z okresu II poł. XX wieku. Nie był on tradycyjną formą sztuki teatralnej a raczej ,,wykładu” przypadkowo choć chronologicznie powiązanych ze sobą scenek.
To było wyjątkowe i ekspresyjne przedstawienie – koncert. Muzyczną podróż rozpoczął rock and roll,
by następnie przejść do innych gatunków muzyki: pop, twist, rock, muzyka soul i inne. Zabrzmiały największe przeboje z każdego dziesięciolecia wymienionego okresu. Aktorzy ze wspaniałą umiejętnością wokalną zaprezentowali z humorem i przymrużeniem oka rozpoznawalne hity epoki. Swymi głosami odwzorowali słynnych wykonawców – jeden po drugim, co publiczność często doceniała gromkimi brawami. Zachwycały także bardzo liczne, barwne kostiumy, z rozmachem zaprojektowane przez Ewę Posmyk. Usłyszeliśmy m.in. przeboje Beatelsów, ABBY, Queen, Michaela Jacksona, Blues Brothers, Marino Marini.
Nie zabrakło także Elvisa Presleya (nawet w trzech osobach jednocześnie na scenie).
W tym pełnym humoru spektaklu, znalazły się także ,,rodzime gwiazdy”: Niemen, Maanam, Maryla Rodowicz, Lombard, Skaldowie i Karin Stanek.
Aktorzy wzbogacili sztukę licznymi anegdotami, dotyczącymi zwyczajów, ówczesnej mody,
,,ciekawostek – ploteczek” o sławnych zespołach i artystach.
Dynamikę i radosną atmosferę uzupełniali tancerze. Choreografię spektaklu przygotowała
Karolina Rejnus-Mroczek. Zachwycające nowoczesne efekty i wizualizacje multimedialne przenosiły widzów jakby ,,dosłownie” na plan prezentowanego utworu.
Bawiliśmy się znakomicie, a wg niektórych recenzujących sztukę ,,była to jazda bez trzymanki”.
Foteli nie wyrywaliśmy, bo nie wypada a krótka historia muzyki rozrywkowej, nie była taka krótka.

To była wzruszająca, niezapomniana muzyczna podróż.

Dziękujemy Zarządowi SUTW oraz Hani Gontarek za wybór spektaklu i organizację bezpiecznego wyjazdu.

Tekst: Iwona Woźniak
Zdjęcia: Michał Sinior

27
mar

Polskie tradycje wielkanocne

UTW
Uniwersytet Trzeciego WiekuW dniu 14 marca 2024 r. w naszej kawiarence słuchaczki i słuchacze SUTW uczestnicząc w spotkaniu z cyklu „Ocalić od zapomnienia” mieli okazję zapoznać się z „Polskimi tradycjami wielkanocnymi”. Montaż słowno-muzyczny przedstawiał przechodzące z pokolenia na pokolenie tradycje, obrzędy i zwyczaje związane
z Wielkim Tygodniem i Świętami Wielkanocnymi.
Przypomniano w nim obrzędy kościelne: święcenie palm w Niedzielę Palmową, liturgię Wielkiego Czwartku z obywaniem nóg, adorację krzyża w Wielki Piątek, święcenie ognia i wody w Wielką Sobotę, święcenie pokarmów, a w Wielką Niedzielę msza rezurekcyjna z procesją
i śniadania wielkanocne. Poznaliśmy zarówno symboliczne znaczenie palm i ich magiczne właściwości uznawane w kulturze ludowej. Zapoznaliśmy się z symboliką potraw w święconce i przygotowaniem śniadań wielkanocnych na przestrzeni wieków.
W śmiesznych opowiastkach, rymowankach i piosenkach przedstawiono zwyczaje i zabawy ludowe
np. „Wieszanie Judasza”, „Pucheroki”, „Wieszanie Śledzia”, „Pogrzeb Żuru”, „Śmigus-Dyngus”,
„Kurek dyngusowy”, „Emaus”, „Rękawka”, „Siuda Baba”, „Walatka” czy „Szukanie Zajączka”.
W programie artystycznym wystąpili Marlena Kluk, Danuta Kawka, Stefania Augsburg, Róża Banasiak,
Barbara Trzaskalska, Elżbieta Lewandowska, Władysław Krysiak i Andrzej Zielonka.
Scenariusz opracowała Elżbieta Lewandowska.
Na zakończenie spotkania z-ca przewodniczącej SUTW Andrzej Zielonka złożył zebranym świąteczne życzenia, obdarowując wszystkich czekoladowymi pisankami.

Tekst: Elżbieta Lewandowska
Zdjęcia: Elżbieta Sobieszek

27
mar

Wycieczka edukacyjna do zabytkowego młyna

UTW
Uniwersytet Trzeciego WiekuW dniach 13 i 14 marca 2024 roku słuchaczki i słuchacze SUTW
(2 grupy w sumie 36 osób) mieli niecodzienną możliwość zwiedzania zabytkowego młyna, którego właścicielami są Aurelia i Stanisław Jujka. Przepiękny, stary, zabytkowy Młyn A&S Jujka mieści się w Kutnie przy ul. Kochanowskiego 4.
Na uczestników wycieczki czekała już przesympatyczna właścicielka Pani Aurelia Jujka, która przybliżyła nam historię zakładu oraz co mieściło się kiedyś w poszczególnych częściach zespołu budynków a także niektóre ciekawe smaczki.
Młyn zbudowany został w latach 1908-1909. Jest to budynek 4 kondygnacyjny, z płaskim dachem pokrytym papą. Architekt stworzył wspaniałe dzieło, bardzo nowoczesne jak na ówczesne czasy. Fundamentem budynków na tym niegdyś podmokłym terenie nad rzeką Ochnią, są drewniane bale wbite głęboko w ziemię. Drewniane, masywne podłogi muszą udźwignąć ciężar ogromnych maszyn, zbiorników/skrzyń drewnianych
na poszczególne produkty. Mimo iż młyn ma już ok 115 lat i narażony jest na ciągłe drgania, jego ściany
nie rysują się i nie pękają. W budynku są oryginalne podłogi a nawet wszystkie szyby.
W skrzydle, w którym dawniej była stajnia, gdyż to konie były głównym środkiem transportu, obecnie znajduje się m.in. nowoczesne laboratorium.
W dwudziestoleciu międzywojennym młyn należał do firmy Antoni Oliński i Spółka. W 1930 roku dzierżawiła go firma Kutnowski Związek Handlowy dla Skupu i Sprzedaży Ziemiopłodów, której głównymi wspólnikami
byli M. Wolman, Sz. Falc, D.L. Brajtsztajn i Sz. Ajzensztab. Młyn początkowo napędzał silnik koksowo-gazowy o mocy 160KM, jednak w latach 30. zamontowano silnik elektryczny, który był w stanie przemielić 80 ton zboża na dobę. Młyn wyposażony był w magazyn na 800 ton zboża. W 1929 roku w kutnowskim młynie Komisja Ministerstwa Rolnictwa przeprowadziła próbny przemiał żyta i uzyskano nowy typ mąki – mąkę żytnią typ 580, który wpisano do Polskich Norm. Po II wojnie światowej młyn został upaństwowiony i został własnością Państwowych Zakładów Zbożowych. Miał wówczas 28 par walców w tym 18 par przedwojennych i zdolność przemiałową ok 140 ton zboża na dobę.
Od 2 lutego 1998 funkcjonuje tu Młyn A&S Jujka, której właścicielami są Aurelia i Stanisław Jujkowie.
Od przeszło 25 lat rozwijają swój zakład i wdrażają nowoczesne technologie. Uczestnicy wycieczki mieli możliwość prześledzić cały proces technologiczny od czyszczenia poprzez rozdrabnianie ziaren i mielenie między obracającymi się walcami. Następnie mąka przechodziła przez sita o różnej gęstości. Zobaczyliśmy również magazyn, w którym mąka pakowana była w worki do sprzedaży dla odbiorców hurtowych jak cukiernie, piekarnie, czy pizzerie. W dalszej części była taśma na której pakowane były różne rodzaje mąki w torebki
dla klientów detalicznych.
Zakład produkuje między innymi mąkę tortową, luksusową, poznańską, wrocławską, krupczatkę, chlebową, graham, razową, otręby spożywcze i kaszę mannę. W młynie procesowi obróbki poddawane jest również żyto,
z mąki którego możemy zrobić wspaniały zakwas do chleba lub na pyszny żur. Jednak z racji wspaniałych ziem w naszej okolicy głównym skupowanym zbożem jest pszenica.
W czasie pobytu w laboratorium dowiedzieliśmy się jak ważna jest kontrola parametrów skupowanego ziarna: czystość, zapach, wilgotność, liczba opadania, zawartość białka i co najważniejsze zawartość glutenu. Wysoka zawartość glutenu sprawi, że wszelkie wypieki takie jak pieczywo czy ciasto będą sprężyste
z chrupiącą skórką.

Wycieczka była wspaniałym edukacyjnym przeżyciem, poznaliśmy jak powstaje produkt finalny, który kupujemy w sklepie. Mogliśmy w zabytkowym młynie zobaczyć nowoczesne maszyny, a jednocześnie zabytkowy ślimakowy transporter worków (dzieci zrobiłyby sobie pewnie zjeżdżalnię), czy na klatce schodowej starą, plecioną ze skórzanych, szerokich pasów wciągarkę do worków. Właściciele tego młyna
Państwo Aurelia i Stanisław Jujkowie dbają o ten wspaniały zabytek i całe swoje serce wkładają by poprzez nowoczesny park maszynowy i kontrolę jakości ich produkty były na wysokim poziomie.
Odbiorcami są nie tylko klienci z całego kraju ale i z Francji. Za wysoką jakość produktów w lutym 2023 roku z okazji 25 lecia firmy, Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi przyznał Państwu Aurelii i Stanisławowi Jujkom odznaczenie Zasłużony dla rolnictwa.
Bardzo miłą niespodzianką od Właścicieli były upominki w postaci firmowych produktów dla każdego
z uczestników wycieczki.
Rada Słuchaczy drobnym upominkiem podziękowała Pani Aurelii Jujce za możliwość wysłuchania ciekawych informacji o zabytkowym młynie i zobaczenia jak z pszenicy oraz żyta otrzymuje się mąkę i inne produkty.

Bardzo serdecznie dziękujemy Irenie Tomczak, Barbarze Pietrzykowskiej i całej Radzie Słuchaczy za wspaniały pomysł i zorganizowanie tej edukacyjnej wycieczki do starego ale jakże nowoczesnego młyna.

Tekst: Teresa Gruszczyńska

27
mar

Depresja i samobójstwa u osób w wieku senioralnym

UTW
Uniwersytet Trzeciego WiekuW dniu 12 marca 2024 roku w Akademii Nauk Stosowanych Gospodarki Krajowej odbył się wykład dr Kazimierza Kopczyńskiego ,,Depresja i samobójstwa
u osób w wieku senioralnym”
. Najwięcej uwagi zostało poświęcone zagrożeniu
i przyczynom depresji
u seniorów jak również u młodzieży. Omówiono objawy depresji oraz jak reagować powinni nie tylko osoby nią dotknięte ale ich najbliżsi. Bardzo ważna w czasach ogromnej komputeryzacji oraz smartfonów jest higiena zdrowia psychicznego, aktywność fizyczna, kontakty międzyludzkie oraz dieta
a w zasadzie spożywane produkty i wzajemne ich łączenie a nawet obróbka termiczna. Wykładowca zwrócił szczególną uwagę na to jak duże znaczenie ma nie tylko jakość ale i długość snu. Ryzyko rozwoju depresji u pacjentów z bezsennością jest czterokrotnie większe
niż u osób zdrowych.
Wykład był bardzo ciekawy i profesjonalnie poprowadzony. Temat jest tak obszerny i interesujący,
że czekamy już na kolejne wykłady.

Tekst: Teresa Gruszczyńska
Zdjęcia: Rychlik Janina

27
mar

Ewa i mężczyźni

UTW
Uniwersytet Trzeciego WiekuW dniu 8 marca 2024 r słuchaczki i słuchacze naszego Uniwersytetu, wykorzystując śpiewniki potwierdzili że „Piosenka jest dobra na wszystko”.
Świętując Międzynarodowy Dzień Kobiet wyśpiewali poszukiwanie miłości
i szczęścia przez kobiety.
W scenariuszu „Ewa i mężczyźni” poprzez piosenki prześledzili dole i niedole bohaterki, jej radości i smutki, szczęśliwe chwile i zawody miłosne, spotkania i rozstania, przywoływanie pięknych wspomnień oraz nadzieję
na przyszłość.
Te historie, zdarzenia i emocje ilustrowały następujące piosenki:
„Na granicy”, ,,Mówiły mu, że łotr”, „To były piękne dni”, „Gdy mi ciebie zabraknie”, ,,Puste koperty”, ,,Bella, Bella Donna”, ,,Mexicana”, ,,Pamelo żegnaj”, „Tango Notturno”, ,,Już nigdy”, ,,Przy kominku”, „Kocha się raz”.
Serdeczne życzenia uczestniczącym w spotkaniu koleżankom złożył Michał Sinior i zadedykował piosenkę ,,Przyjmij czerwone róże”.
Program artystyczny przygotowała i przeprowadziła, jak zwykle z wielkim profesjonalizmem, Danuta Kawka.
W recytacjach wspomagały ją koleżanki: Stenia Augsburg, Maryla Chruścielska, Jola Baranowska-Komorowska, Ela Żółtowska.
Spotkanie odbyło się w miłej i serdecznej atmosferze.

Tekst: Elżbieta Lewandowska
Zdjęcia: Michał Sinior




26
mar

Piosenka z dedykacją

UTW
Uniwersytet Trzeciego WiekuW dniu 7 marca 2024 r w ramach Kulturalnego Dworku odbyło się spotkanie słuchaczek i słuchaczy SUTW poświęcone Międzynarodowemu Dniu Kobiet. Był to koncert piosenek, ale tylko takich, w tytułach których zawarte było imię adresatki „muzycznego upominku”.
Pomysłodawczynią i osobą prowadzącą to spotkanie „Piosenka z dedykacją” była
Maria Chruścielska, dla której był to kolejny projekt popularyzujący piosenki
dla bywalców Różanej Kawiarenki.
W poszukiwaniu i zakwalifikowaniu piosenek do programu brał udział także Michał Sinior oraz obsługująca sprzęt odtwarzający piosenki w oryginalnej wersji prowadząca spotkanie.
Uczestniczące w imprezie Anie, Marysie, Basie, Zosie, Beatki i panie o innych imionach wysłuchały piosenek
im dedykowanych, a były to między innymi: „Ada, to nie wypada”, „Nie płacz Ewka”, „Nuty dla Danuty”,
„Ta Dorotka” itp.
Każdą piosenkę a właściwie imię z piosenki poprzedzała informacja o znaczeniu imienia i charakterystyce osób noszących to imię. Materiał ten przygotowała Zofia Franczak a przekazywały Urszula Michalska
i Stenia Augsburg.
W programie znalazł się też okolicznościowy wiersz Marleny Kluk w wykonaniu autorki oraz piosenka
„Baby, ach te baby”, którą solo zaśpiewał Władysław Krysiak.
W imieniu Panów ze Stowarzyszenia UTW wszystkim Paniom serdeczne życzenia z okazji Ich Święta złożył Andrzej Zielonka.
Było bardzo miło. Przekazywane treści z tekstów piosenek i pogodne komentarze wprowadzały uśmiechy
i wspaniały nastrój.
Dziękujemy Maryni i osobom zaangażowanym w organizację tego spotkania i prosimy o dalsze wspaniałe propozycje.

Tekst: Danuta Kawka
Zdjęcia: Michał Sinior



26
mar

Kutnowski poeta - Szczepan Chróścik

UTW

25
mar

Gawęda o zwyczajach staropolskich - ZAPUSTY

UTW
Uniwersytet Trzeciego WiekuW dniu 6 lutego 2024 roku w kawiarence SUTW odbyło się spotkanie edukacyjne
z cyklu „Ocalić od zapomnienia”, którego tematem były dawne zwyczaje
i obrzędy ludowe związanych z karnawałem.

W gawędzie przybliżyliśmy opisy staropolskich biesiad szlachty, kuligów, polowań, maszkar zapustnych, balów, swatów, zaręczyn, a nawet zaślubin. Przypomnieliśmy pieśni śpiewane do tańca: poloneza, walca, mazurka i oberka.
Przedstawiliśmy również stare ludowe zabawy zapustne: piosenki śpiewane w karczmach, korowody przebierańców w ostatki, ciąganie przez starych kawalerów po wsi kloca, przyjmowanie młodych mężatek
do grona „bab”, przetarg dziewcząt „nie wydanych” na targowisku, zabijanie pijaka, czy zabijanie starej słomianej kukły - Mięsopusta na znak końca karnawału, a także huczne świętowanie Tłustego Czwartku.
Wykonawcy: Stenia Augsburg, Róża Banasiak, Jolanta Baranowska-Komorowska, Danuta Kawka, Marlena Kluk, Barbara Trzaskalska, Władysław Krysiak i Andrzej Zielonka dzięki swojemu talentowi w sposób bardzo profesjonalny przybliżyli uczestnikom spotkania staropolskie zwyczaje. W radosnym nastroju opowiedzieli gawędę, recytowali wiersze i rymowanki, a także śpiewali piosenki oraz śpiewki ludowe. Słuchacze włączali się do programu żywiołowo reagując na treści scenariusza.
Pomysłodawczynią i autorką scenariusza ,,Gawęda o zwyczajach staropolskich – zapusty” była Elżbieta Lewandowska. Z zaciekawieniem czekamy na kolejne edukacyjne spotkania z cyklu ,,Ocalić od zapomnienia”.

Tekst: Elżbieta Lewandowska
Zdjęcia: Michał Senior



24
mar

Inauguracja nowego roku akademickiego SUTW

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku

W dniu 30 stycznia 2024 roku w siedzibie Centrum Teatru Muzyki i Tańca odbyła się uroczysta inauguracja nowego roku akademickiego Stowarzyszenia Uniwersytet Trzeciego Wieku. Przewodnicząca stowarzyszenia Jolanta Baranowska–Komorowska powitała przybyłych słuchaczy i zaproszonych gości. Podziękowała
za dotychczasową wieloletnią współpracę Panu Krzysztofowi Ryzlakowi, który przez lata kierował sekcją teatralną pn. „Czemu nie?”. Były także podziękowania i łzy wzruszenia od naszych aktorów, z którymi Pan Ryzlak stworzył kilka wspaniałych premier.
Następnie odbył się wykład inauguracyjny pt. „Zapomniany Pan ,,Z". Rzecz o Władysławie Zamoyskim, Tatrach i Kórniku”, wygłoszony przez historyka Pana mgr Przemysława Zawadzkiego. Prelegent przybliżył nam postać trochę zapomnianego hrabiego, który poprzez swój patriotyzm bardzo przyczynił się narodowi polskiemu.
Urodził się 18 listopada 1853 roku w Paryżu jako syn Jadwigi z Działyńskich i generała Władysława Zamoyskiego. Rodzice od początku wychowywali go w przekonaniu o konieczności służenia Ojczyźnie. Odbył on wiele podróży po świecie, by w 1920 roku powrócić do Polski . Nie założył rodziny, majątek wraz z Biblioteką Kórnicką przekazał przy poparciu swojej siostry Marii narodowi polskiemu, tworząc fundację„ Zakłady Kórnickie”.
Znane są jego zasługi dla polskich Tatr. W 1889 roku kupił na licytacji dobra Zakopane, przebijając o jeden cent ofertę przedsiębiorcy drzewnego i hutniczego, ocalając je w ten sposób od rabunkowej gospodarki leśnej
i przejścia w obce ręce. Przyczynił się do budowy linii kolejowej Chabówka – Zakopane, wspomagał też finansowo budowę drogi do Morskiego Oka. Zaangażował się bardzo w spór o Morskie Oko i dzięki jego staraniom trwający blisko 20 lat proces o pozostawienie Morskiego Oka w granicach autonomicznej Galicji został w 1908 roku rozstrzygnięty na korzyść Polaków. Był także członkiem założycielem Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”
w Krakowie.
Ciekawostką jest, iż zarządcą dóbr zakopiańskich i kórnickich hrabiego Zamoyskiego był Wincenty Szymborski, ojciec noblistki Wisławy Szymborskiej.
Władysław Zamoyski zakończył życie pełne trudu i zaangażowania w sprawę polską
w dniu 3 października 1924 roku.
Dziękujemy Panu Przemysławowi Zawadzkiemu za bardzo ciekawy wykład, przybliżający nam zasługi hrabiego Władysława Zamoyskiego i jak na koniec podkreślił - „Kogo dzisiaj stać na taki patriotyczny gest?”.

Tekst: Elżbieta Żółtowska
Zdjęcia: Michał Sinior


05
mar

Wyjazd do Teatru Wielkiego w Łodzi na operę TRAVIATA

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku

W zimową, deszczową niedzielę 11 lutego 2024 r miłośnicy opery, słuchaczki
i słuchacze SUTW w Kutnie wzięli udział w wyjeździe kulturalnym do Teatru Wielkiego
w Łodzi na operę Giuseppe Verdiego TRAVIATA. Opera inspirowana ,,Damą Kameliową” Aleksandra Dumasa syna, uznawana jest przez krytyków
za najdoskonalsze i zupełnie nowatorskie dzieło.
Spektakl we włoskiej, oryginalnej wersji językowej, to kolejna nowa odsłona sceniczna tej opery w Teatrze Wielkim w Łodzi. Traviata to opera w trzech aktach wg libretta Francesco Maria Plave, reżyserii Pii Partum.
W partii Violetty wystąpiła rewelacyjna o silnym głosie Joanna Woś – znakomity sopran koloraturowy, talent
i uroda, natomiast w rolę Alfreda Germont wcielił się wysokiej klasy tenor David Banos.
Akcja opery rozgrywa się w Paryżu ok. 1830 r, gdzie wiedzie swoje wesołe życie piękna kurtyzana Violetta, zakochana w młodym arystokracie Alfredzie Germont. Miłość ta jest solą w oku jego ojca, który żąda od Violetty zerwania z Alfredem hańbiącego ich ród związku. Violetta początkowo sprzeciwia się porzuceniu kochanka,
ale wiedząc o swojej śmiertelnej chorobie, poświęca swą miłość i opuszcza Alfreda. Zostawia paryskie salony
i pozbawiona przyjaciół, w samotności zmaga się z nieuleczalną chorobą. W końcu ojciec Alfreda wyznaje prawdę synowi, który odnajduje ją i błaga o przebaczenie. Jednak nie dane jest im wspólne życie, szczęście
i miłość. Violetta umiera.
Efektowna i wspaniała muzyka, przepełniona namiętnością i smutkiem przeniosła nas
w magiczny świat opery. Arcydzieło zachwyca i wzrusza, piękne sceny zbiorowe z efektowną sceną chóralną
i arią Alfreda toastem na cześć władającej światem miłości – Libiamo, libiamo na zawsze pozostanie w naszej pamięci. Na uwagę zasługują również kostiumy zaprojektowane dla Violetty przez Emila Wysockiego: powłóczyste, bufiaste z długimi trenami. Wszystkie męskie stroje były czarne, również przepiękne szyfonowe suknie z nieśmiało przebijającą się bielą halek. Jedynie kreacje Violetty zmieniały kolory. Od czarnej sukni
w I akcie, poprzez szarą do białej u schyłku życia, by jak biały anioł zakończyć nagle swą wędrówkę.

Dziękujemy Zarządowi SUTW i Hani Gontarek za zorganizowanie wyjazdu na tak wspaniałe arcydzieło Giuseppe Verdiego.


tekst : Iwona Woźniak
zdjęcia: Jacek Paul


02
lut

Wyjazd edukacyjny do Teatru Powszechnego w Łodzi na sztukę POZORY

UTW
Uniwersytet Trzeciego WiekuMiłośnicy teatru, słuchaczki i słuchacze SUTW, w ramach wyjazdu kulturalnego, zorganizowanego przez Hannę Gontarek do Teatru Powszechnego w Łodzi mieli przyjemność w dniu 24 stycznia  2024 r obejrzeć  sztukę „Pozory " w reżyserii Jakuba Przebindowskiego.
Jedną z głównych bohaterek spektaklu była Nadia, pomoc domowa, która poprzez rozpoczęcie nowej pracy w luksusowym domu producenta filmowego i jego żony napotyka na różne nieprzewidziane w umowie o pracę wydarzenia. Szybko okazało się, że głównym zadaniem Nadii nie było porządkowanie domu, lecz życia osobistego małżonków i ich przyjaciół, które było wyjątkowo skomplikowane. Wbrew swojej woli wpada w wir piętrzących się zdarzeń, pozorów i półprawd, z którymi zapewne, dzięki doświadczeniu przebywania w różnych domach, potrafi sobie doskonale poradzić.
Spektakl stawia nam pytania, na ile prawda pomaga nam w życiu, a na ile nam przeszkadza? Czemu stwarzamy pozory, dlaczego przybieramy pozy? Czemu żyjemy w świecie półprawd? Czy w ten sposób chcemy się przed czymś uchronić? Czy to forma bezpiecznej ucieczki?
Niech każdy, na podstawie własnych doświadczeń, odpowie sobie na te pytania.  Wszyscy kłamiąc, kombinując
i oszukując najbliższych, oglądani z boku wyglądamy równie żałośnie, jak bohaterowie „Pozorów”.
A na pragmatyczną Nadię, przy której naszą błazenadę dostrzeżemy, nie zawsze możemy liczyć.

tekst Elżbieta Żółtowska
zdjęcia Michał Sinior

18
sty

zakończenie roku akademickiego SUTW

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku        12 grudnia 2023 roku w sali widowiskowej CTMiT w Kutnie odbyła się uroczystość zakończenia roku akademickiego SUTW. Słuchaczy i zaproszonych gości powitał prowadzący spotkanie v-ce przewodniczący Andrzej Zielonka. Zakończenie roku było okazją do podsumowania działań uniwersytetu i podziękowań.                 Przewodnicząca SUTW Jolanta Baranowska-Komorowska przedstawiła obszerne sprawozdanie z pracy Stowarzyszenia, podkreślając najważniejsze cele tj.
podtrzymywanie więzi społecznych i komunikacji osób starszych oraz angażowanie słuchaczy w aktywność na rzecz środowiska. Szeroka oferta programowa sprzyjała rozwijaniu pasji i hobby słuchaczy poprzez organizację: wycieczek krajoznawczych, wyjazdów do teatru, wieczorów poezji, wieczorków tanecznych, wieczorów piosenek… Sekcje zainteresowań umożliwiały poszerzanie wiedzyz historii, literatury, języków obcych, geografii,    psychologii czy informatyki. Słuchacze korzystali z zajęć ruchowych: gimnastyki usprawniającej, jogi, pilatesu, pływania
w basenie, tańca i aerobiku.
        Klimat spotkania był wyjątkowo uroczysty. Gratulacje i wyrazy uznania złożył słuchaczom w-ce prezydent  miasta Zbigniew Wdowiak. Życzył wszystkim ciepłych, rodzinnych Świąt Bożego Narodzenia i szczęśliwego Nowego Roku 2024. Podczas uroczystości nie zabrakło podziękowań i życzeń ze strony zarządu SUTW. Serdeczne podziękowania za wieloletnie prowadzenie kroniki Przewodnicząca skierowała
do Pani Urszuli Michalskiej,a następnie złożyła słuchaczom moc najserdeczniejszych życzeń Świątecznych
i noworocznych.    
     Artystyczną niespodzianką był „Wieczór Wigilijny” wyreżyserowany przez Krzysztofa Ryzlaka. Przedstawienie zostało pomyślane jako międzypokoleniowe spotkanie młodzieży z „Grupy od Jutra”    
z członkami naszego uniwersytetu. Interesujący pokaz multimedialny połączony z recytacjami poezji     
m.in. księdza  Jana Twardowskiego czy Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego i śpiewem najpiękniejszych polskich kolęd w wykonaniu pani Małgorzaty Żurańskiej-Wilkowskiej dostarczył nam wzruszeń                       
i  Bożonarodzeniowych przeżyć.

Tekst: Elżbieta Lewandowska 
 
       





03
sty

Wyjazd do Teatru Wielkiego w Łodzi na operę „Don Carlos”

UTW
Uniwersytet Trzeciego Wieku

W niedzielę 10 grudnia 2023 roku, grupa ponad 50. osobowa słuchaczek i słuchaczy Stowarzyszenie Uniwersytet Trzeciego Wieku wzięła udział w ostatnim już w tym roku wyjeździe kulturalnym do Teatru Wielkiego w Łodzi na operę Giuseppe Verdiego „Don Carlos”. Opera w czterech aktach, libretto: Joesph Mery i Camille du Locle,
wg dramatu Friedricha Schillera, w reżyserii Michała Znanieckiego .
Zawiłości uczuć, przyjacielskie zawody, intrygi polityczne i walka o władzę, to wszystko usłyszeliśmy w dramacie Schillera, a bardziej uwidocznione – bo „opisane” wspaniałą muzyką w operze Verdiego. Interpretacja muzyczna i wokalna tego dramatu operowego przedstawiona była na najwyższym poziomie
w wykonaniu solistów, chóru i orkiestry Teatru Wielkiego w Łodzi. Każda aria i ansamble , to nie tylko wokalne popisy , ale przede wszystkim emocje i charakterystyka charakterologiczna poszczególnych postaci. Byliśmy także pod wrażeniem oprawy scenograficznej i choreograficznej tego spektaklu.
Dziękujemy Hannie Gontarek i zarządowi za zorganizowanie tego wyjazdu.

Autor: Elżbieta Żółtowska


obrazek prawa
   
© Uniwersytet Trzeciego Wieku w Kutnie
wykorzystywanie materiałów ze strony bez zgody autora - zabronione!
Logowanie administratora stronyMapa strony