Uniwersytet Trzeciego Wieku

Kategorie:

Szybki kontakt:


Stowarzyszenie
Uniwersytet Trzeciego Wieku w Kutnie
Narutowicza 20, 99-300 Kutno
Dworek Modrzewiowy
tel. 570009655, email: sutw@utwkutno.pl

Przyjazne linki:

Polecamy
Polecamy




22
list

Wieczór z poezją Adama Mickiewicza

UTW

W kawiarence w dworku modrzewiowym 9 listopada 2022 roku odbyło się spotkanie
z poezją Adama Mickiewicza w ramach przypomnienia, iż 20 listopada 2021 roku Sejm RP ustanowił rok 2022 Rokiem Polskiego Romantyzmu.

Wybór tej epoki wiąże się z 200. rocznicą opublikowania w Wilnie dzieła „Ballady
i romanse” Adama Mickiewicza. Tomik ukazał się w 1822 roku i uważany był za początek polskiego romantyzmu. Zrodziła się epoka , w której genialni twórcy, w sytuacji narodowej niewoli stworzyli wspaniałe dzieła o tematyce wolnościowej.
Licznie przybyłych na to popołudniowe listopadowe spotkanie członków Stowarzyszenia Uniwersytet Trzeciego Wieku oraz sympatyków przy kawie, herbacie i słodkościach, przygotowanych przez gospodynie kawiarenki – Halinę Głogozę i Danutę Konopczyńską powitała autorka programu poetyckiego „Adam Mickiewicz – wiersze różne” Danusia Kawka oraz członkinie sekcji literackiej, którzy czytając twórczość Adama Mickiewicza przenieśli słuchaczy w przeszłość epoki romantyzmu 200 lat temu.
Spotkanie zapoczątkował wiersz „Oda do młodości” w interpretacji Marii Chruścielskiej. Stał się wierszem – manifestem młodych romantyków. Młodzi romantycy do których należał Adam Mickiewicz nie mogli się pogodzić
z faktem utraty przez Polskę niepodległości. Wiele wierszy poety było nawiązaniem do sytuacji jaka zaistniała
w związku z Powstaniem Listopadowym. Tragiczna klęska walczących, niemożność osobistego uczestnictwa
w powstaniu ze względu na fakt, że poeta w tym czasie przebywał na emigracji zaowocowała wieloma patriotycznymi wierszami.
To listopadowe spotkanie z poetą nie miało na celu przypomnienia utworów przesiąkniętych moralnymi
i patriotycznymi pouczeniami, ale zwierzeniami Mickiewicza dotyczącego własnego życia, spostrzeżeń i obserwacji sięgających wstecz do doświadczeń poety w wierszu „Polały się łzy” i choćby zapisu rozmyślań nad życiem
i przemijaniu, o powołaniu człowieka do nieustannego „żeglowania” „Nad wodą wielką i czystą” w wykonaniu Marii Wierzbickiej.
Autor w podróży odbytej na Krym wykorzystał przyrodę dla zilustrowania tęsknoty, nadziei i rezygnacji powstałych utworach nazwanych Sonetami krymskimi. W pierwszym sonecie tę tęsknotę „Stepy akermańskie” przedstawiła Danuta Kawka.
Z kolei Jolanta Baranowska – Komorowska w sonecie „Pielgrzym” wyraziła, że żadne „dostatki i krasa” Krymu nie są w stanie złagodzić sytuacji pielgrzyma , który tylko pamięcią może wracać do odległej ojczyzny.
Miłość niespełniona towarzyszyła poecie przez całe życie. Zawsze pamiętał i wspominał swoją Marylę poświęcając jej niejeden utwór poetycki. Joanna Kowalczyk w utworze „Niepewność” pokazała wątpliwości uczuciowe podmiotu lirycznego.
Jadwiga Grabecka w balladzie „Romantyczność” przedstawiła losy prostej dziewczyny Karusi, która nie potrafiła sobie poradzić ze śmiercią ukochanego Jasieńka. Z kolei Barbara Ratajczyk w balladzie „To lubię” skierowała wspomnienia poety do chwil spędzonych z przyjaciółmi i do Maryli, ukochanej poety.
Stanisława Augsburg w brawurowy sposób przedstawiła balladę ukraińską „Czaty” osnutej na prawdziwym wydarzeniu, w którym poeta niechętnie odnosił się do rozpowszechnianych wówczas związków małżeńskich zawieranych ze względów materialnych przez rodziny bez zgody samych zainteresowanych. To historia wojewody i jego młodej żony tragicznym finałem miała przestrzegać przed działaniem wbrew prawu serca.
Elżbieta Żółtowska w balladzie litewskiej „Trzech Budrysów”, przedstawiła historię wysłania synów po skarby na wojnę. Wszyscy bowiem synowie zamiast skarbów przywożą ze sobą narzeczone Laszki. W dialektach ruskich Laszka to Polka.
W twórczości poety nie zabrakło też bajek, które stanowiły wyraz szacunku dla odwiecznej, wpisanej w tradycję mądrości ludowej. W bajce „Zając i żaba” Marlena Kluk przedstawiła historię zająca szaraka, który narzekał na swoje życie. Idąc nad staw nadepnął na żabę, która się go przestraszyła i wskoczyła do wody. To wydarzenie zmieniło życie zająca. Morał tej bajki; ”Każdy ma swoją żabę, co przed nim ucieka i swojego zająca, którego się boi”.
Adam Mickiewicz napisał krótkie aforyzmy, formułujące przekazywane prawdy.
I tak na zakończenie każdy z uczestników spotkania otrzymał aforyzm w Roku Romantyzmu Polskiego 2022
od sekcji literackiej SUTW :
Nauką i pieniędzmi drudzy Cię zbogacą;
Mądrość musisz sam z siebie własną zdobyć pracą
.


Opracowanie: Elżbieta Żółtowska
Zdjęcia: Stefania Szadkowska

obrazek prawa
   
© Uniwersytet Trzeciego Wieku w Kutnie
wykorzystywanie materiałów ze strony bez zgody autora - zabronione!
Logowanie administratora stronyMapa strony